Hakmarrje e perfunduar

Kapitulli 15

Dayla po e ndiqte Lunen me taxi, sdonte ta linte vetem. Vetem lutej qe mos t'i kete ndodhur dicka Elios, Elios se saj.

-Jo, ai nuk eshte I imi, cpo them keshtu-fliste ajo me vetveten.

Kur arriten ne shtepi, e pyeti Lunen se c'kishte ndodhur.

-Elio, Elio serish ka perjetuar makthe-u pergjigj Luna dhe qante me denes. Me te degjuar ato fjale, Dayla nuk foli me, merzitjen e fshehu ne vetvete.

Kur arriten brenda, te vrapuan per te dhoma e Elios. Eriku rrinte ulur aty, se po brengosej per gjendjen e Elios, as spo kujdesej, thjesht po e priste te vinte Luna. -Njeri pa ndjenja-mendoi Dayla.

-Vella, ika une .Po te le ne shoqeri te mire-qeshi dhe doli nga dhoma duke ja bere Dayles me sy.

Luna iu afrua Elios, e mori ne perqafim, e Dayla rrinte aty ne kembe, e mahnitur nga ajo dashuri e tyre e paster.

-Sa I ndryshem Eriku, sa njeri pa ndjenja-mendoi me vete.Serisht edhe kete here mendoi me ze te larte, e kjo gje nuk I shpetoi Lunes.

-I tille ka qene gjithmone, dhe as une nuk e di pse-tha Luna.

Dayla I beri nje qetesues Elios dhe ate e zuri gjumi. Luna shkoi ne dhomen e saj te bente nje dush, e Dayla qendronte mbi koken e tij.

-Ah, sikur tme lejoje te te ndihmoja Elio-fliste ajo me ze te ulet dhe u shtri afer tij ne shtrat. Edhe ate e zuri gjumi.

Kur u zgjua, e pa Elion I cili ishte zgjuar pak me heret se ajo dhe po e shihte ate me embelsi. Faqet i'u skuqen, e kjo gje I pelqente Elios.

-S'doja te te zgjoja por zorret po bejne lufte ne barkun tim, me ka kap uria- u tall Elio. Si duket, kishte vendosur qe punen e maktheve mos t'ja tregonte asaj. E ajo e kuptoi menjeher situaten, ndaj nuk e pyeti aspak.

-Me fal por me paska zene gjumi. Tani do shkoj te ta bej dreken gati-tha Dayla dhe doli nga dhoma me koken ulur. Telefoni I saj binte pa pushim, ishte Dilani I cili ishte brengosur per situaten. I shkruajti vetem nje mesazh sa per ta qetesuar se gjithcka ishte ne rregull, dhe vazhdoi ta pergadiste ushqimin e Elios. Kur u kthye pas disa minutash me nje tabaka ne dore, e pa Elion te future thelle ne mendime saqe nuk e kishte pare se ajo kishte ardhur.

La tabakane ne tavoline, I ndihmoi Elios te ulej ne karroce dhe dolen ne ballkon ta shijonin dreken aty.

Pas asaj qetesie shurdhuese, Elio e pyeti Daylen:

-Me thuaj diqka per veten Dayla, per prinderit e tu. Ku jane, ku jetojne, cka punojne?-e pyeti ai duke e ngrene dhe kafshaten e fundit te asaj dreke te shijshme.

Asaj I mbeti buka ne fyt, nuk dinte se cfar pergjigje t'I kthente. Per nje moment e ktheu koken nga ana tjeter dhe I'u kujtua ajo dite e mallkuar. Filloi te qante me denes, e Elio spo kuptonte gje. Lotet dilnin pa ndalim, e ai sdinte c'te bente, veq iu afrua me afer dhe me duart e tij ia fshiu nje lot afer buzes. Ai ledhatim ia rrenqethi trupin asaj, e ai ndjeu nje ndjenje te paperjetuar deri me tani.