Hakmarrje e perfunduar

Kapitulli 22

-Hape vella, se po te bile telefoni papushim. Te lutem. Mund te jete ndonje gje me rendesi-I tha Eriku Elios te cilit po I binte telefoni pa ndale.

-E shiqoj me vone, por vazhdo ti, na thuaj ckishe per te thene-tha Elio.

Telefoni nuk pushoi, e atehere Elio u bind se me te vertet mund te ishte dicka e rendesishme.

-Me falni por duhet te pergjigjem, eshte mjeku im qe do me operoje-tha ai dhe e hapi telefonin.

-Urdheroni zoteri doktor.

-Pershendetje zoteri Elio si jeni? A mund te vini ne spital tani? E di qe kontrollin e kemi lene per neser por mua me doli nje pune urgjente dhe neser heret ne mengjes do nisem per ne udhtim jashte shtetit-I foli mjeku me miresjellje.

-Ne rregull doktor pas pak do vij-I tha Elio.

-Ju lutem pak me shpejte, pasiqe kam edhe paciente te tjere qe me presin, meqe kontrolla juaj e sotme ishte pa plan, ndaj po bej nje perjashtim per ju-kaq tha mjeku dhe e mbylli telefonaten duke e pershendetur. Elio ua shpjegoi situaten dhe pastaj iu drejtua Erikut.

-Vazhdo vella, me fal qe te nderpreva.

Por shendeti I tij kishte me shume rendesi per momentin, kshtuqe Eriku ndryshoi mendim.

-Ndonjehere tjeter do ju tregoj gjithcka. Tani eja te nisemi shpejt per ne spital, do vij edhe une me ju-tha ai.

-Dakord vella, si te thuash ti-I tha Luna dhe e lajmeroi edhe Daylen qe te niset edhe ajo per ne spital, do takoheshin pastaj atje. E moren Elion dhe I ndihmuan te futej ne makine, se bashku te tre u nisen per ne spital. Nga ana tjeter, edhe Dayla vecse kishte arritur atje dhe po I priste. Ate e kishin shoqeruar Dilani dhe Stela. Brunos iu lajmerua Stela, I tregoi se Eriku ishte aty bashke me Lunen dhe Elion. Bruno mbeti pa fjale nga ky gjest I papritur I mikut te tij.

Kur arriti atje, I pershendeti te gjithe dhe Erikut I tha te ndaheshin pak prej tyre e te bisedonin.

-Mik, me ke bere shume merak. Cte ndodhi ty ?-e pyeti ai me miresjellje. E donte shume mikun e tij, e dinte se thelle ne zemer ai nuk ishte nje njeri I keq, por shoqeria e keqe kishte ndikuar shume ne jeten e tij. Qe nga vdekja e nenes se tij, Eriku ishte bere edhe me I keq.

-Me vone do flasim vella, tani per tani me rendesi eshte Elio-I tha Eriku atij.

-Thjeshte kam kuptuar se familja eshte gjeja me e rendesishme ne jete, ajo qe te do pa kushte dhe nuk te braktis kurr-tha Eriku e Bruno u gezua shume qe me ne fund miku I tij po reflektonte.

Dayla u habit shume nga ky ndryshim I papritur I Erikut por nuk tha gje. Edhe ajo mendonte se ndoshta kjo eshte nje loje tjeter e tij. Ndersa Luna xhelozoi shume kur I pa bashke Dilanin me Stelen. E largoi mendimin prej tyre, u fokusua te Elio. Shendeti I tij ishte primare per te.

Elion e kishin mare mjeket per t'I bere disa kontrolla e incizime te rendesishme. Te gjithe po e prisnin me ankth. Me e shqetesuar ishte Dayla, donte me shpirt qe nje dit edhe ai te mund te ecte.