Hakmarrje e perfunduar

Kapitulli 43

-Pacienti eshte me mire, fale Zotit po jep shenja permiresimi. Por ju lutem per sot, mos e shqetesoni me shume. Duhet te pushoje. Emocionet e forta I bejne dem. –kaq tha dhe vazhdoi punen e tij.

Luna dhe Elio u perqafuan tejet te lumtur, ndersa Dayla e mori Dilanin ne telefon per t'ia dhene lajmin e mire. Ai u nis menjehere per ne spital, bashke me Alanin, me te cilin kishte qene duke pire kafe.

Sapu u afruan ne koridorin ku ishin ata, Alani vrapoi drejt Dayles I lumtur.

-Dayla je ti, apo po me bejne syt?-e talli ai.

-Alan-mezi e shqiptoi emrin e tij nga habia.

-Alan shpirt, po ti ketu? –dhe vrapoi ta perqafonte. E kishte mare malli per te, per mikun e tij te ngushte. Ai perqafim po e vriste Elion nga xhelozia.

-Pse sme the Dilan se Dayla eshte bere si princesh?-e talli ai Daylen e ajo e grushtoi lehtas ne krah e ai qeshi. Elio po plaste nga inati. Vetem ai kishte te drejte ta quante ate princeshe.

-Sa me paska mar malli per ty dreq. Ngele se ngele I njejti trap-e talli ajo Alanin I cili kishte filluar ta shikonte Lunen si I hipnotizuar nga bukuria e saj. e kjo gje nuk i shpetoi Dilanit, ndaj nuk nguroi t'I prezantonte.

-Alan vella, kjo eshte Luna, mikja me e mire e Dayles.

-Luna, ky eshte miku jone I femijerise. E kemi si vella-perfundoi Dilani dhe ai ia zgjati doren e ajo nuk nguroi ta bente te njejten gje. Ata spo I shkepusnin syt nga njeri tjetri e Elio po I veshtronte me bisht te syrit. Kishte filluar ta urrente Alanin, kot, pa arsye.

-Ky eshte Elio, vellau im-tha Luna e Elio me zor ia zgjati doren. Perfundimisht e urrente.

-Gezohem-tha Alani me miresjellje.

-Gjithashtu-ia ktheu ai. Edhe ate shume I lumtur qe te njoha, saqe mendoj te t'I thej dhembet por cte bej qe smundem-mendonte Elio pa ze.

*******

Kaluan ca dite dhe gjendja e Erikut kishte goxha permiresime. Alani dhe Luna ishin miqesuar shume. Dayla po bente gati valixhen per tu nisur per ne udhetim. Elio shumehere ishte munduar ta bindte t'I kthehej por kot, ajo ishte nje kokfort qe se kishte shoqen. Edhe Dilani I kishte folur disa here, duke u munduar ta bindte se Elio eshte nje djal shume I mire, dhe se nuk e meriton gjithe kete vuajtje. Por per Daylen mjaftonte se ishte djali I Alfonsit, per te tjerat s'i interesonte.

-Luna zemer, erdha te pershendetem. Pas pak oresh do nisem-I tha ajo Lunes.

-E shoh qe e paske vendosur largimin tend dhe smund ta ndryshoj mendjen. Por nje pyetje dua te ta bej, pasta j vazhdo planet e tua.

-Urdhero zemer, cfare pyetje-e pyeti Lunen.

-Edhe une jam vajza e tij Luna ,edhe une jam bija e Alfonsit. Por me mua nuk e prishe miqesine,perkundrazi me qendrove prane me shume se dikur. Ndersa vellaun tim e flake tutje, sikur ai eshte fajtori qe Alfonsi ishte I tille. Pse Dayla, pse I bere keto dallime.?-pyetje qe e la pa fjale Daylen. Kurr se kishte menduar as ajo kete gje. Pse Lunen akoma e perkrahte, e donte si mike, kurse me Elion u nda? Kur fundja, te dyt ishin femijet e Alfonsit, vrasesit te prinderve te saj.

-Sepse...sepse...off Luna sdi as vet pse. Thjesht ti ishe shoqja ime, ndersa ai I dashuri im. Sdua qe kur te jem me te, te me kujtohet se djali I kujt eshte. Sdua por ja qe ato mendime sme lene te qete Luna, me kupto te lutem. Nuk varet prej meje. Kjo ndjenje edhe mua po me vret-mezi e perfundoi fjaline sepse fryma po I merrej. Beri te ikte por mjeku e ndali.

-Zonjushe mos u largoni, pacienti vazhdimisht e peshperit emrin e juaj dhe te vellait-vazhdoi mjeku.

-Pse? Pyeti Luna

-Nuk e di saktesisht,mbase kerkon te flase me jut e 3. Ju lutem prisni te gjithe ketu, sepse me vone do futeni ne dhome te flisni me te. Qete, pa shqetesime, mire-dhe te tre pohuan me koke.

Kishte nje parandjenje, sikur do ndodhte dicka. Dicka e shtrengonte ne zemer. Pse eriku deshiron te flase edhe me ate, kur nuk njihen mire?

-Ja ku e ka Lunen dhe Elion, familjaret e vet. Une c'I duhem?-mendoi me vete dhe ul te priste. Do perfundonte biseden me Erikun dhe do nisej per ne udhetim, te largohej nga ky vend I mallkuar, sa me pare aq me mire. Elio deshi t'I afrohej, te ulej afer saj por ajo spo ia leshonte syte, vazhdonte te lunate me celularin e saj. Kjo ftohtesi po e vriste Elion. Do kishte preferuar vdekjen e jo kete distance mes tyre. Por I la gjithe keto gjera menjeane, dhe u fokusua te Eriku. Pse valle kerkonte edhe Daylen te ishte prezent aty?