Hakmarrje e perfunduar

Kapitulli 36

Aurora, Alani dhe zonja Marta qanin me te madhe. Akoma se pranonin faktin se Diego kishte vdekur. E Dilani kishte mbetur akoma I shtangur, me syt e hapur sikur te kishte pare nje fantazme.

-Jo, jo, jo nuk esht e mundur Stela. Se besoj. Pse, pse e beri? Pse mi vrau prinderit ai I mallkuari?-qante Dilani ne krahet e Steles pasi kishin dalur ne dhomen tjeter. Por edhe Stela e shkreta spo nxirrte ze, asnje fjale ngushelluese spo I vinte ne mendje ate moment. E njihte zoteri Alfonsin, e dinte se ai ishte njeri me karakter te keq, por jo edhe vrases, kete se besonte as ajo. Deri sa Dilani e hapi letren qe ia dha Diego ku ne te kishte te shkruara ca te verteta, dhe nje CD. Shkoi ne dhomen e Alanit, e ndezi dvd per ta pare ate video.

C'te shihte. Shtepia e tij duke u djegur, e zoteri Alfonso pak me large shtepise se tij duke qeshur si I marre. Ajo buzeqeshja e tij ia ngriu gjakun. Per nje moment e humbi kontrollin, saqe harroi se ne dhomen tjeter ishte Alani me babain e tij te vdekur.

Pasi erdhi ne vete, ju kujtua Dayla. Ajo ishte ne shtepine e vrasesit. Por edhe Alanin smund ta linte vet.

-C'te bej tash Stela? He, me jep nje ndihme.

-Per cka e ke fjalen shpirt?-e pyeti ajo.

-Dayla eshte ne shtepine e tij apo ke harruar. Ajo eshte ne shtepine e vrasesit te prinderve tane, kam frige se do e lendoje. Nga ana tjeter eshte Alani, smund ta le ne kete moment aq te veshtire.

-Shpirt degjo...deshi te vazhdonte ajo por e nderpreu Alani I cili kishte degjuar biseden e tyre.

-Dilan, shko vella. Shko para se te jete teper vone. Babin smund ta kthejme mbrapa. Shko, mos te ndodh ndonje fatkeqsi tjeter.

-Por Alan..

-Me degjo vella. Babai me nuk kthehet, ai ckishte per te thene e tha. E di se ne kushte te tjera tis do me braktisje. Por per momentin me rendsi esht Dayla. Ajo duhet te largohet nga ajo shtepi. Ti e di se ajo eshte si motra ime.-perfundoi Alani dhe doli nga dhoma.

Stela me Dilanin u bene gati te shkonin. I pershendeten te gjithe duke kerkuar falje pse smund te rrinin dhe u futen ne makine. Ne dore mbante shtrenguar letren e zoteri Diegos. Do e lexonte me vone, pasi te bisedonte me Daylen. I ra disa here telefonit te saj por kot , ajo spo e hapte.

-Zot, ruaje motren time. Mos ma mer edhe ate. Eshte e vetmja qe me ka ngelur-lutej ne vetvete Dilani e Stela ia shtrengoi doren si per ti thene se gjithcka do rregullohet. Serish I ra telefonit te Dayles, por ajo spo e hapte.

-Mallkuar qoft, hape ket dreq telefon Dayla- bertiti ai.

**********

Telefoni I saj binte pa pushim ,por ajo ishte ne dhomen e Elios. Canten e kishte harruar ne katin e dyte ne dhomen e Lunes kur kishin biseduar per Erikun. Sapo kishte shkuar Dayla atje, e kishte therritur Luna e brengosur. Eriku kishte qe mbrem qe kishte dale dhe nuk ishte kthyer fare ne shtepi.

Pasi kishin mbaruar me biseden, Luna kishte dale per te bere pazar ndersa Dayla kishte shkuar te dhoma e Elios dhe e kishte harruar canten ne dhomen e Lunes.

Tentoi per here te fundit t'I telefonte, e nese edhe kete here sdo e hapte telefonin, do I lajmeronte Elios. Por sdonte ta merakoste para kohe.

Pas disa cingerimave, telefoni I saj u hap dhe Dilani nuk I la kohe te fliste:

-Moter degjo mire- I tha ai pa e ditur se kush ishte personi tjeter qe e kishte hapur telefonin e Dayles.

-Dil shpejt nga ajo shtepi, me degjon. Sapo e mora vesh se vrasesi I prinderve tane eshte Alfonso Bracho. Ai I mallkuari I ka djegur pa iu dridhur qerpiku-tashme damaret e tij ishin gati te pelcisnin nga inati. E zoteri Alfonso qe I degjoi ato fjale, u shtang. Mbeti si I ngrire ne vend. Spo I dilte ze nga goja.

-Alo Dayla me degjon, ik shpejt qe aty-I tha serish ai me shpresen se ajo e kishte kuptuar mire te vellain.

-Po po, te degjoj ore I mallkuar. Por tashme eshte shume vone, ajo eshte ketu ne kete shtepi, dhe e gjalle nga ketu nuk del. Dilan Fernandez-dhe me aq e mbylli telefonaten.

-Dilan cka u be, cfare ke shpirt? U zverdhe I teri?-e pyeti Stela.

-Alfonso, Alfonso e hapi telefonin e Dayles Stela. Ai tashme e di cdo gje. E di se kush jemi. E motra ime eshte ne ate shtepi-kaq mundi te thoshte I shkreti dhe I ra vollanit disa here me grushta.