Hakmarrje e perfunduar

Kapitulli 26

Trokiti ne zyren e babit te tij dhe hyri pa pritur aprovimin e tij. Duhej me patjeter ta zbatonte ate plan, ti gjente ato para.

-Gabo edhe njeher hyr pa te ftuar une, atehere do me njohesh prej te verteti-po fliste Alfonsi I nervozuar.

-Me duhen ato leke baba, per operacionin e Elios.Jane nje shume e madhe parash dhe une skam ku ti gjej. Me duhen patjeter-tha Eriku tashme I vendosu per ate qe do te bente.

-Kurr, harroje. Ai deshtak e meriton ate jete qe e ben-I tha I ati tashme me nje ton me te larte.

-Ose do mi japesh ato para ose do I tregoj policise per drogen qe transportohet nepermjet kompanise tende ,me ndihmen e atij mikut tend rus-po e sfidonte ai te atin.fytyra e tij ndryshoi komplet, u zverdh I teri.

-Mos fol gjepura, jane gjera qe as ti nuk I beson. Dil shpejt nga zyra ime.

-I di te gjitha baba, edhe per tradhetine e "mikut" tend Domeniko-vazhdonte Eriku duke e sfiduar te atij. Si duket avash avash po ia arrinte qellimet. Ktheu koken nga muri dhe ishte future ne mendime.

-Atehere baba, do mi japesh parate apo ta rrethoj shtepine me polic?-e kundershtoi per here te fundit Alfonsin. Kur ai sfoli asnje fjale, Eriku beri te dilte nga zyra. Por ne moment te fundit si duket reflektoi.

-Ndalo aty- I tha ai Erikut. Nxorri leket qe ai ia kerkoi dhe pastaj duke ia dorzuar ne dore, iu kthye kercenueshem:

-Gabo dhe thuaj nje fjale nga keto qe mi the, Elio sdo dale I gjalle nga operacioni. Dhe ti e di se une mund ta bej kete gje-e kercenoi Erikun por ai sja vuri veshin kercenimeve te tij. U gezua qe ia arriti qellimit, ti merrte leket. Pasi I mori parate, shkoi ne dhomen e tij I fshehi ne nje vend te sigurt dhe doli per te shetitur.

-Te falemnderit per sekretin Kristina e dashur, me kishe ndihmuar shume-qeshi pak dhe u fut ne makine.

Kristina ishte sekretaresha e babit te tij por edhe cmendurisht e dashuruar ne Erikun saqe cdo informacion ia tregonte atij, qofte edhe ato te parendesishmet. Nje dit e kishte degjuar biseden e zoteri Alfonsit me Domenikon, dhe kur kishte degjuar fjalen droge ishte humbur e tera nga frika. Ne hyrje te atij koridorit kishte pare Erikun te vinte. Mjaftonte nje pytje e tij: Kristina cfare ke? Je mire?

Dhe ajo kishte harruar gjithcka nga mendimi se ai po interesohej per te. Ia tregoi te gjitha Erikut dhe ai kishte ngelur si statuje, kete gje nuk e kishe pritur nga I ati.

E kishte keshilluar Kristinen qe per kete teme mos ta hapte gojen e saj me askend se jeta e saj mund te rrezikohej e ajo nga gezimi se ai po shqetsohej per te, I kishte premtuar se sdo thoshte gje.