Hakmarrje e perfunduar

Kapitulli 48 FUND

Dita e shumepritur erdhi. Fejesa e Dayles dhe Elios ku te dyt ishin bere me te bukur se kurr. Ajo kishte veshur nje fustan te kuq, me nje te care deri te gjuri. E ai I veshur me nje smoking te zi, serioz, I dukej vetja si me I moshuar. Qeshi me veten por ishte I lumtur kur e dinte se me ne fund do ishte bashke me Daylen per tere jeten. Fejesa kaloi per mrekulli. Aty ne ballkonin e atij lokali, Aurora I kishte dhene Erikut puthjen e saj te pare. E ai e kishte rrotulluar disa here nga gezimi.

Pas disa ditesh Eriku kishte shkuar ne burg ta takonte te atin. Por u habit kur rroja nga burgu I tha se vizita eshte e pamundur.

-Pse smund ta takoj babin tim? Pse me ndaloni?-e pyeti ai rojen e burgut.

-Sepse zoteri Alfonsi ka kaluar ne cmenduri. Eshte shtruar ne nje spital psikiatrik. Erikun kjo gje e habiti, fillimisht mendoi se kjo ishte nje loje e babait te tij por kur u kthye ne shtepi dhe I tregoi Lunes, ajo ia tregoi arsyen se pse Alfonsi mund te kete kaluar ne cmenduri.

-Me fal vella, mbase kam gabuar. Por doja t'I hakmerresha per gjitha vuajtjet. me fal edhe njehere- dhe e uli koken si ne faj.

-Ske bere asgje te keqe moter, fundja ai e meritoi kete. Edhepse eshte babi im dhe me dhimset, ai e meritoi kete denim per gjitha te keqijat qe ka bere-perfundoi dhe e mori Lunen ne perqafim.

****

-Dayla cke sot? Ske future asgje ne goje, dhe serish vrapon te vjellesh.-e pyeti Dilani I brengosur per te motren.

-Nuk e di vella, mbase ndonje virus. Po me meren edhe mend-vazhdoi ajo dhe u ul ne krevatin e saj e lodhur.

-Do me kaloje pa merak-u mundua ta qetsonte te vellain. Ai u nis per ne pune ndersa ajo u be gati te dilte me Elion. Sapo dera trokiti ajo vrapoi per ta hapur por fuqi skishte. Hapi deren dhe mend iu moren e ra ne toke.

-Dayla shpirt, cke? Dayla?-e thirri disa here Elio por kot,a jo spo I hapte syte. E kapi ne krahe dhe e dergoi ne spital per t'I bere ca analiza. Pasi ajo I hapi syt, e pa Elion aty te brengosur.

-Pse jam ketu? Cfare ndodhi?

-U alivanose shpirt dhe une te solla. Mjeket te moren gjak per te pare se cke. Tani po I presim rezultatet.-ia ktheu Elio dhe e puthi ne balle.

-Skam asgje shpirt mos u brengos. Ndoshta nga lodhja e ketyre diteve. Dhe dera trokiti, e gjithe shoqeria e saj ishte mledhur aty . Elio I kishte lajmeruar.

Aurora si me e shkatheta, iu afrua asaj afer dhe e pyeti me ze te ulet saqe ajo mezi e degjoi.

-Dayla moter, kur I ke pasur per here te fundit ato?-e pyeti ajo qete e Dayla spo e kuptonte.

-Spo te kuptoj Aurora, ku deshiron te dalesh?fol qarte.

-Moter mbase ne barkun tend...dhe nuk arriti te perfundonte fjaline pasi mjeku u fut ne dhome me analizat ne dore.

-Atehere zoteri mjek, si eshte motra ime? Sbesoj se ka dicka serioze.-e pyeti Dilani mjekun tere kureshtje.

-Pacientja eshte mire. Vetem se duhet te kujdeset shume per veten. Tani me nuk eshte vetem-vazhdoi mjeku.

-Cpo thoni doktor? Folni qarte se spo ju kuptoj-e pyeti Dayla ne ankth.

-Urime zonje, se shpejti do beheni nene. Jeni shtatzene.-e emocionet e saj ishin te papershkruara.

-Duhet te ushqeheni mire, stres jo, lodhje jo. Ne rregull-dhe doli nga dhoma. Te gjithe I uruan dhe ajo akoma ishte e habitur nga ai lajm I papritur. E lumtur se ne barkun e saj po rritej nje femi.

-Do behem baba,do me dhurosh nje femi te mrekullueshem sit i- I tha Elio dhe I dhuroi nje puthje te lehte ne buze e te dy qanin nga gezimi.

Ai moment skishte nevoje per fjale, lumturia e tyre ne ato caste skishte cmim. Te gjithe I uruan ciftit duke I uruar jete te lumtur, dhe dolen jashte per t'I lene vetem.

-Duhet t'e dalim t'I blejme gjerat. Krevatin, rrobat, dhomen ta rregullojme-fliste Elio pandale dhe ajo vetem qeshi.

-Ngadale shpirt. Akoma nuk e kemi mar vesh per gjinine-e talli ajo.

-Duhet te mendojme dhe per emrat-I tha ajo.

-Nese eshte vajze do e quajme Ina, si nena yte. Nese eshte djale, do e quajme si babi im, Santiago-I tha ajo e ai pranoi me kenaqesi.

-Te dua shpirt. Te falemnderit per kete ndjenje kaq te mire-I tha Elio duke qare nga gezimi.

-Te kam jete-perfundoi ajo dhe e puthi lehte ne buze. Pasi mbaroi serumin u nis per ne shtepi, jashte po e priste shoqeria dhe vellau, Brenda ishte me personin me te lumtur ne jeten e saj. E cmund te kerkonte me shume nga jeta.

-Me ne fund vella, drejtsia erdhi ne vend te vet-I tha ajo Dilanit kur kishin arritur ne shtepine e tyre. Neser do dilte me Elion per te kerkuar per nje shtepi.

-Skishte nevoje per hakmarrje, Zoti e denoi ne menyren me te keqe. Kaloi ne cmenduri duke menduar se e ka vrare djalin e vet-perfundoi Dilani I lumtur.

-Babi, mami. Shpresoj te ndiheni krenar per ne-tha Dayla duke shikuar fotografine e prinderve te tyre dhe Dilani e perqafoi fort.

*******

Erdhi koha Dayla te lindte. Kishte dhimbje te medha. Per gjinine I kishin kerkuar mjekut mos tju tregonte, le te jete surprise-I kishte thene Dayla.

Jashte asaj dhome spitali te gjithe ishin ne ankth duke pritur me padurim per daljen e mjekut. Me shume levizte Elio sesa tik taku I ores qe e mbante ne dore.

Pas nje kohe te gjate, doli mjeku I lodhur po I lumtur.

-Urime zoteri Elio. Jeni baba I dy engjujve te mrekullueshem.-I tha mjeku dhe u largua.

-Ajo lindi. Ajo lindi moter-I tha Elio Lunes dhe e perqafoi.

-Prit pak, prit pak. Degjova mire apo tha dy? Bineq, ajo ka lindur bineq-fliste percart Elio dhe te gjithe qeshen nga veprimi I tij.

Emrat e femijeve ishin vendosur, Ina dhe Santiago. U shperngulen ne nje shtepi te madhe, te lumtur me femijet e tyre. Pas disa javesh do behej edhe kurorezimi I tyre, e per ta lumturia skishte fund. Luna ishte lidhur me Alanin dhe ishin shume te lumtur, dashuria e Aurores dhe Erikut dita dites po rritej. Vetem Bruno kishte mbetur beqar, akoma se kishte gjetur fatin e jetes.

********

-Jam I lumtur qe je pjes e jetes sime Dayla, kete lumturi veq ti mund tma dhurosh.

-Te dua Elio, te dashuroj me shpirt. Te dua me shume se dje e me pak se neser-u afrua ajo per ta puthur por te qarat e femijeve e ndaluan ate puthje.

-S'mund ta linit per me vone?-qeshi Elio dhe shkoi ne dhomen e femijeve, i lumtur qe kishte krijuar familjen e tij.

FUND