=1=

2.2K 130 21
                                    

თავი 1
-იუნგი ჰიოონ... მამამ ისევ დალიაა?- ეკითხებოდა მომტირალი ჯონკუკი იუნგის, რომელიც უმცროსს მთელი ძალით ეხუტებოდა. მათ ზევით დედა იდგა რომელიც მთელი ტანით თრთოდა.... ჯონკუკი იუნგის მაიკას ასველებდა ცრემლებით.. კარზე კი ბრახუნს არ წყვეტდა კაცი და თან ბოლო ხმაზე ღრიალებდა
- გააღე ჯუნ კარი.... გააღე თორემ შემოვამტვრევ....იარაღი მაქვს...და ეს შენ იცი...გააღე რომ გეუბნები -ქალმა გაუბედავად გადადგა ნაბიჯი წინ.... იუნგიმ მაიკაზე მოქაჩა
- დედა არ გაუღო გთხოვ - დედა უკან გამობრუნდა ღიმილიანი.. იუნგისთან მივიდა და თავლებზე დაუწყო კოცნა
- ყველაფერი კარგად იქნება - ჯონკუკიც ჩაკოცნა და კარისკენ წავიდა...გააღო თუ არა ქმარი შემოვარდა და ქალს ხელი კრა... ჯუნი დაბლა დავარდა... ამაზე ჯონკუკმა იკივლა და უფრო ხმამაღლა დაიწყო ტირილი.... იუნგი მას უფრო მაგრად იხუტებდა და აწყნარებდა.... თან ცდილობდა ჯონკუკს მათკენ არ გაეხედა.... იგი ხომ მხოლოდ 11 წლის იყო... იუნგი კი 13  წლის... კაცმა კიდევ მაგრად ჩაარტყა თავის ცოლს.... თან სულ ალკოჰოლის და სიგარეტის სუნით ყარდა... ქალმა ტირილი დაიწყო
- დედას თავი დაანებე - იუნგი მამამისთან მივარდა და ხელზე დაუწყი ჭიდაობა... მამას არც მისი მოქნევა გაუჭირდა კედლის მიმართულებით....
- მიშველეეეთ - დაიწყო კივილი ქალმა
- ნუ კივი შე კახპავ - გაულაწუნა ქმარმა მაგრამ ჯუნი მაინც არ ნებდებოდა....ბოლო ხმაზე ითხოვდა შველას... ქმარი კი აგრძელებდა და ურტყავდა... ბოლოს რომ ვეღარაფერს გახდა იარაღი ამოიღო
- მე არგითხარი მოკეტე მეთქი შე ძუკნავ?!- დაუმიზნა იარაღი.... ქალმა მთელი ძალით იკივლა...მაგრამ ეს მისი ბოლო ხმის ამოღება აღმოჩნდა... კაცმა სასხლეტს თითი გამოკრა და იარაღი გავარდა.....ქალს ტკვია მკერდში მოხვდა
- დედაააა - იყვირა ჯონკუკმა და მუხლებზე დაეცა... შემდეგ გახოხდა და დედასთან მივიდა....ჯონკუკის ხმამ მამამისი გამოაფხიზლა და იარაღი სასწრაფოდ გააგდო ხელიდან.... ქალის ცხედართან დაეცა... ჯონკუკი დედამისს ეფერებოდა.... და ხელები სისხლით ესვრებოდა... თან კანკალებდა და განუწყვეტლივ დედას ეძახდა... იუნგი ტიროდა და ცდილობდა ჯონკუკი გვამიდან მოეშირებინა... ჯონკუკმა დაგდებულ იარაღს დახედა და ხელში კანკალით აიღო.... იქვე გაშეშებული მამამისისკენ აწია და დაუმიზნა....
- ჯონკუკ იარაღი გააგდე - ჯონკუკი ყოველთვის უჯერებდა უფროს ძმას... არასდროს ეწინააღმდეგებოდა მაგრამ ახლა არც კი ისმენდა იუნგის ყვირილს - ჯონკუუუუკ.... იარაღი დადეე!!! - იგი მხოლოდ მამამისს აშტერდებოდა დაგიპნოზებულივით.... წამში ტყვია გავარდა და მამას მოხვდა....ჯონკუკმა იარაღს ხელი გაუშვა და მუხლებზე დავარდა....
რამდენიმე წუთი სიჩუმე იდგა..... ბოლოს მან ლუღლუღი დაიწყო
- მკვლელი ვარ..... ჰიონ მკვლელი ვაარ - ....იუნგი მოვარდა მასთან და მისი თავი მკერდზე  მიიხუტა..
- არა ჯონკუკ შენ მკვლელი არ ხარ..... - ფუმფულა ლოყებს უკოცნიდა.... განა მას არ ტკიოდა? მაგრამ ახლა პატარა ძმას სჭირდებოდა და ცდილობდა თავი გაემაგრებინა... ჯონკუკი კისკისებდა ადრე როდესაც მას ლოყებს უკოცნიდნენ.... მაგრამ ახლა ვეღარაფერს გრძნობდა... იუნგიმ ბოლოს მიიხუტა ჯონკუკი და თან იმეორებდა - შენ მკვლელი არ ხარ.... შენ ჩემი საყვარელი ძამიკო ხარ.... შენ მკვლელი არ ხარ... - სახლში სასწრაფო დახმარებიდან შემოცვივდნენ და ცხედრებს დაუწყეს შეფუთვა.. პოლიციამ ჯონკუკიც და იუნგიც წაიყვანა დეპარტამენტში... და რადგან იუნგიმ ჯონკუკი მარტო არ შეუშვა დასაკითხად ერთად შეიყვანეს.... საბოლოოდ ასე გაანაწილეს: ჯონკუკი საგიჟეთში... იუნგი კი თავშესაფარში.... ჰო ჯონკუკი გიჟად შერაცხეს და ეს რაღაც მომენტში სიმართლეც იყო... ჯონკუკმა ძალიან განიცადა დედის სიკვდილი და მამამისის მისი ხელებითვე მკვლელობა და ხანდახან არაადეკვატურად იქცეოდა....იუნგი მოითხოვდა ყოველ დღე ენახა ჯონკუკი.... იმას ვეღარ აიტანდა რომ ჯონკუკი მის გარეშე გაზრდილიყო... ყოველ დღე მიდიოდა და შუადღის ჭამაზე თვითონ აჭმევდა ჯონკუკს....
- მე მკვლელი ვარ- იმეორებდა ხშირად ჯონკუკი
- არა ჯონკუკ შენ მკვლელი არ ხარ.... შენ ჩემი საყვარელი პატარა ძამიკო ხარ! - იღებდა თბილ პასუხს ბიჭი იუნგისგან
- მარტო შენ დამრჩი ჰიონ.... მარტო შენ...მიყვარხარ ჰიონ - იწყებდა ტირილს ჯონკუკი და იუნგის კისერში ფლობა თავს
- მაპატიე ქუქ... დედა ვერ დავიცავი- ასე გრძელდებოდა წლები.... მალე ჯონკუკი  სრულწლოვანი გახდა...მაგრამ ექიმების რჩევით და იუნგის ხვეწნა მუდარით კიდევ 2 წელი დარჩა ფსიქიატრიულში სრული რეაბიტაციის გასავლეელად... მაგრამ ერთი შეზღუდვა მოეხსნა..შეეძლო ნებისმიერ დროს გასულიყო ქუჩაში საღამოს 8 საათამდე... მის მოვლას იუნგი თავობდა და 8 საათამდე აბრუნებდა საავადმყოფოში.... 2 მა წელმამალე გაირბინა და დადგა იმის დრო რომ 20 წლის ჯონკუკი ცხოვრების ასპარეზზე გასულიყო და ყველაფერი თავიდან დაეწყო
••••••
გელით 💛💛💛 მოგწონთ? ( მესამეტერ ვდებ 😏😏😂😂😂😂)

✔ Mad Killer  / შეშლილი მკვლელიWhere stories live. Discover now