✔ Mad Killer / შეშლილი მკვლელი

=7=

თავი 7
- ტეჰიონ გაიცანი... შენი დიდი ძმა ჯონკუკი... - ტეჰიონმა მქრქალად გაუღიმა ქუქს... ქუქი კი თვალებ მოჭუტული აკვირდებოდა პატარა ძმას
- ქუქ... გაიცანი.. შენი პატარა ძმა ტეჰიონი ....- თქვა იუნგიმ და რომ მიხვდა რომ არც ერთი ხმის ამოღებას არ აპირებდა ისევ თვითონ დაიწყო
- მაინც არ ლაპარაკობთ და იქნებ ჭამოთ მაინც- ქუქმ გადაღებულ სადილს დაუწყო ცქერა და მიხვდა რომ მადა დაკარგა... არ უნდოდა მის პატარა ნაბიჭვარ ძმასთამ ერთად ვახშმობა მაგრამ უწევდა იუნგის გამო
- თქვენის ნებართვით - თქვა ტეჰიონმა ცოტახანში და წამოდგა.... იუნგიმ ახედა
- სად მიდიხარ- ქუქიც პასუხს დაელოდა
- მოვწევ და მოვალ
- ფრთხილად იყავი ეგ სიგარეტი მაგ ლამაზ ტუჩებზე არ მიგახმეს - თქვა  ქუქმა სიცით და იუნგისკენ არ გაუხედია იმიტომ რომ მის გაბრაზებულ მზერას უკვე გრძნობდა
- შეგიძლია აქ მოწიო... ჩვენც მწეველი ხალხი ვართ .. - თქვა იუნგიმ - მითუმეტეს ქუქი ... - ტეჰიონმა გაფართოებული თვალებით ისევ ქუქს დაუწყო ცქერა
- რას მიყურებ ძუკნის თვალებით.... დაჯექი და მოწიე თუ ეწევი... თუ არადა ჭამე ლაწირაკო - უმცროსი დაჰიპნოზებულივით დაეშვა სკამზე... სიგარეტი ამოიღო და მალე ყველა კვამლში გახვია.... ქუქი კი გამომცდელივით აკვირდებოდა მას და თან დამპალ ღიმილს სახიდან არ იშორებდა...
- დიდი ხანია შენი გაცნობა მინდოდა - თქვა ტეჰიონმა როცა ქუქი ჭამას შეუდგა იმის იმედით რომ ხმას ცოტახანს ვერ გასცემდა
- ტყუილა გინდოდა პატარავ.... მაგრა არ მევასები მოკლედ რომ გითხრა.... - თქვა პირგამოტენილმა
- ქუქ გეყოფა - დაუწყო აქედან იუნგიმ.... ტაე კი ისევ შტერივით იყურებოდა.... რა ქნას პატარაა... ან ზედმეტად გულჩვილი ქუქისნაირი დამპალი ადამიანისთვის
-  და კიდევ... დაიმახსოვრე...მე მარტო ერთი ძმა მყავს... და ეს იუნგია - სიგარეტი ამოიღო და მისკენ გაიშვირა.... - ის ბავშვობიდან დედაჩემიც, მამაჩემიც, ძმაც, საუკეთესო მეგობარიც და ყველაფერი იყო ... და არის რაც  გამაჩნდა და გამაჩნია .... - სიგარეტს გაუკიდა
- შეიძლება ვიკითხო რითი დავიმსახურე შენი ამხელა ზიზღი? - იუნგის ტელეფონი აწკრიალდა...
- ცოტახანს დაგტოვებთ - თქვა და ყველაზე შორს ოთახში გავიდა
- იმით პატარა ძუკნავ რომ შენ ნაბიჭვარი ადამიანის ნაბიჭვარი შვილი ხარ.... იმ ნაბიჭვრის რომელიც 9 წლის წინ მოვკალი.მ და დღემდე არ ვნანობ ამას
- მე შენ არც გამტყუნებ... და არ გედავები იმას რომ ანგელოზი იყო მაგრამ..
- რა მაგრამ - გააწყვეტინა ქუქმა - პირდაპირ თქვი რისთვის დაბრუნდი
- მე იმისთვის დავბრუნდი რომ თქვენ გამეცანით... - თქვა ბიჭმა გულუბრყვილოდ- მე საერთოდ მარტო ვიზრდებოდი... შენ ძმა მაინც გყავდა... მე კი არავინ მყოლია... - თქთქვა და თავი ჩაქინდრა
- სპეკტაკლებს ნუ მიწყობ ღლაპო... თავს ვერ შემაცოდებ და ვერ გამაბრიყვებ როგორც ეს იუნგისთან შეძელი... ის ძალიან გულთბილია და იმიტომ მიგიღო ... არავის დაკარგვა არ უყვარს... მეკი დიდ ძმას არ ვგავარ... ეს რეალობაა პატარა ძუკნავ
- ზიზღის მიზეზს  როგორღაც ვხსნი მაგრამ.... პატარა ძუკნა რაღატომ ვარ - ქუქს ჩაეცინა
- იმიტორო გოგოს შეხედულებას ტოვებ ტეჰიონ... მოკლედ რომ ვთქვა ლამაზი ბიჭი ხარ
- ეგრე შენც ლამაზი ხარ - თქვა და ახედა
- ჰაჰ... მე კაცური მაინც დამკრავს რამე... შენკი ინაზები და მორცხვობ - ისევ სიგარეტი აიღო
- მე ასეთი არ ვარ... არ ვარ ნაზი - ნერვიულობა დაიწყო
- გეი ხარ?- ახედა ქვევიდან ქუქმა როცა სიგარეტს უკიდებდა და შუბლზე ნაოჭები დაეტყო
- ჯანდაბა... საიდან მოიტანე?- გითხა განცვიფრებულმა ბიჭმა დიდ ძმას
- ლამაზი ბიჭები ძირითადად გეები არიან...
- მე უკვე 2 წელია შეყვარებული მყავს და ის გოგოა - ქუქმა ჩაიცინა
- ბოლო ძალებით ცდილობ ჩემზე შთაბეჭდილების მოხდენას... მაგრამ არ გამოგდის... - კვამლში აღარ ჩანდა... - ჯობია წინ ხშირად არ ამომიხტე და არ გადამეღობო
- რატომ გძულვარ ქუქ?
- შენთვის ჯონკუკი!- უთხრა ქუქმა - ვფიქრობ ამ კითხვაზე დამაკმაყიფილებელი პასუხი გაგეცი წეღან.... რაც არუნდა მალო... ვიცი რისთვისაც დაბრუნდი....
- შენ არაფერი არ იცი - თქვა წყენით... მას მართლა ჭირდებოდა ოჯახი რომელიც გვერდში ამოუდგებოდა მაგრამ ამას ვერ იღებდა... თვალებში ცრემლები ჩაუდგა თუმცა ახლა ქუქის წინ რომ ეტირა მწარედ დასცინებდა ქუქი... ამიტომ ცრემლების შეკავება ცადა- არაფერი იცი ჯონკუკ... საერთოდ არაფერი
- და რა უნდა ვიცოდე? - მცირეხნიანი პაუზის შემდეგ უპასუხა
- რადა ის რომ მარტო ძალიან მიჭირს... - თავი ისევ ჩაქინდრა... ის მართლა არ იყო ასეთი ნაზი... ასე მხოლოდ დღეს იქცეოდა და თვითონაც არ იცოდა რატომ - იცი ჯონკუკ... შენ დედა 11 წელი მაინც გყავდა... გახსოვს მაინც მისგან მოფერება... ტკბილი სიტყვა... შექება.. დასჯა... მეკი... აი მეკი
დედა მხოლოდ გასაზრდელად მყავდა... არასდროს არაფერს მეუბნებოდა გასამხნევებლად.. არც მსჯიდა... რიგორც შენ გიყვარს მოკლე მოკლედ ლაპარაკი ისე გეტყვი - წინ წაიწია - ფეხებზე ვეკიდე- ტაეს ლამაზი თვალები შუქზე აბრჭყვიდა...
- თქვი რისთვის დაბრუნდი- არ შეეშვა ქუქი... ოთახში იუნგი შემოვიდა... და უხმოდ დაჯდა სკამზე
- მე გითხარი რისთვისაც დავბრუნდი ჯონკუკ - იუნგი ცდილობდა ქუქის გამომეტყვებაში რამე ლმობიერი, თანაგრძნობის გამომხატველი ეპოვა მაგრამ ცივი სახის გარდა ვერაფერს ხედავდა
- ეს არ არის სიმართლე - თქვა და სიგარეტი ჩააქრო
- აბა რა არის სიმართლე - ძლივს აკავებდა ცრემლებს უმცროსი... ცოტაც და გადმოუშვებდა ნიაღვარად
- გინდა იცოდე? - წინ გადაეყუდა... მაგიდაზე ხელები დააყო და დაეყუდა - შენ მამაშენის ქონებიდან წილის ასაღებად დაბრუნდი... და ეს შენ იცი მაგრამ... მაგრამ ეს რომ თქვა ძამიკოებს ხომ დაკარგად... - ჩაიცინა დამპლურად... ტეჰიონმა თავი ვეღარ შეიკავა და ცრემლმა მისი სახის ნაზი კანი ჩუმად გადაკვეთა... თან სველი კვალი დატოვა
- ჯონკუკ- აღმოხდა იუნგის... ტეჰიონი წამოდგა... ცრემლი ცალ თვალზე შეიმშრალა და გასასვლელისკენ გავარდა
- ყოჩაღ.... ეჭვიანი იდიოტი ხარ - მიაძახა უფროსმა ჯონკუკს და ტეჰიონს გაეკიდა..... სუსხიან საღამოს ახალ ნაწვიმზე მიაბიჯებდა ტეჰიონი და თავის ხვედრზე ფიქრობდა... იმაზე რომ ვერასდროს შეძლებდა ძმის გული მოეგო
- ტეჰიონ დამელოდე - მიაძახა იუნგიმ და თან სახლიდან  გამოყოლებულ  მანტოს იცმევდა...
-ტეჰიონ მის მაგივრად მე გიხდი ბოდიშს - თქვა და ტეჰიონის ცრემლის შემხედვარე გული მოუკვდა...
- შენ ჯონკუკი არ გგავს... შენ კარგი ადამიანი ხარ იუნგი
- ქუქიც კარგი ადამიანია... უბრალოდ დრო სჭირდება... და დამიჯერე ადრე თუ გვიან აუცილებლად მიგიღებს... მე კი შენს გვერდით მიგულე როცა კი დაგჭირდეს... სულ რომ შუაღამე იყოს არ მოგერიდოს და დამირეკე.... კარგი ? - პატარამ თავი დაუქნია იუნგის და თავის ლამაზი ღიმილი მიანათა... მაინც ბედნიერი იყი რომ ერთი დასაყრდნობი მაინც გაიჩინა ცხოვრებაში... 
•••••••••
აჰმმმ...მადლობა რომ კითხულობთ 💛💛💛💛💛 და ვოუთები არ დაგავიწყდეთ 💜💜💜