=24=

858 65 72
                                    

სახლი აღარ გავდა სახლს. ძმები აღარ გავდნენ საკუთარ თავებს. ერთ დიდ უბედურების ბუდედ ქცეულიყვნენ. და ვინ იყო ამ ყველაფერში დამნაშავე?

ჯონკუკი ოთახიდან აღარ გამოსულა. უბრალოდ იჯდა და გამწარებული უყურებდა კედელს . თვალებს მექანიკურად ახამებდა. არც ინძრეოდა. ვერც ვერაფერს გრძნობდა. უბრალოდ ცარიელი ფიტულივით იყო რომელსაც აღარაფრის იმედი აღარ აქვს.
იუნგი განყოფილებაში დაიბარეს. ბიჭი წასვლის წინ ძმასთან შევიდა ოთახში.
- ჯონკუკ- უკნიდან მიუჯდა. ბიჭი არ განძრეულა. - უნდა წავიდე. დაკითხვაზე დამიბარეს- ბიჭი ისევ კედელს მიშტერებოდა. ოთახში სიჩუმე მეფობდა რაც იუნგის შინაგანად არ ასვენებდა. გული ცუდს იგრძნობოდა. რაღაც საფრთხეს მოელოდა. ბიჭმა ყელში გაჩხერილი ბურთის ჩაყლაპვა სცადა რომელიც ლაპარაკში უშლიდა - ქუუქ... საათობით ასე გაუნძრევლად რატომ უყურებ სიცარიელეს? - ბიჭი ისევ არ პასუხობდა. ქვედა ყბა აუკანკალდა. მოტრიალდა და ძმას მთელი ძალით ჩაეხუტა.
- არ წახვიდე გთხ-ოვ - მთელი ძალით უჭერდა ხელებს- არ წახვიდე... არა
- ქუქ მომიწევს- ხელები მოხვია ბიჭს. - დაკითხვაზე როარ მივიდე შეილება რამე იეჭვონ.. 5 საათით წავალ მეტით არა - გული უფრო სწრაფად უცემდა. მთლიანად ფორიაქმა მოიცვა
- არა ჰიონ... ა-არა - ხელს არ უშვებდა ბიჭი.- რომ ვეღარ გნა-ხო - იუნგი გაფითრდა
- ეგ შეუძლრბელია.. მალე დავბრუნდები - თავზე აკოცა ბიჭს და თეჰიონს დაუძახა. ბიჭი ოთახში ნელა შემოვიდა.
- ჯონკუკთან იყავი გთხოვ.. მე არ მიშვებს - თეჰიონმა შუათანას ხელი მხარზე დაადო და ოდნავ უკან გაწია. იუნგი წამოდგა.
- დროებით - უთხრა და ოთახიდან გავიდა. ჯონკუკი ახლა თეჰიონს აეკრო
- რას გრძნობ ჰიონ- კითხა ცოტა ხნის შემდეგ
- სიცარიელეს - თვალები დახუჭა ბიჭმა.
- წამალს მოგიტან - თქვა თეჰიონმა და წამოდგა. სამზარეულოში გავიდა. წამლის ცარიელი ფლაკონი იპოვა. მერე იუნგის ოთახში გავიდა ვერც იქიპოვა წამალი. მერე ქუქთან დაბრუნდა
- ჰიონ. ალბათ შენი წამალი იუნგის გაყვა. წავალ ვიყიდი და მოვიტან კარგი? - ქუქს ხმა აღარ ამოუღია. ბიჭმა ტელეფონი საწოლზე დაუტოვა
- როგორც კი დაგჭირდები დამირეკე - გამოტრიალდა და წავიდა.....

✔ Mad Killer  / შეშლილი მკვლელიWhere stories live. Discover now