თავი 5
- სად მიდიხარ - კითხა ქუქმა სარას როდესაც იგი ჩანთამოკიდებული დაინახა
- სახლში
- კარგად - თქვა და ფანჯრისკენ მიტრიალდა.... სარამ კარები გაიხურა და სახლი დატოვა... ქუქი თავის ოთახში შევიდა და მისური რომ აწია მის ქვეშ საფულე იპოვა... სარასი იყო ... სიჩქარეში დარჩა ....
- მობრუნდება - ჩაიცინა ქუქმა და საფულე საწოლზე დააგდო... 10 წუთში კარებზე კაკუნი გაისმა ... ქუქმა გააღო
- შემოდი სარა - ხელით ანიშნა
- არა მე საფულე... - მაჯაში მოკიდა ხელი და შეათრია....
- დარჩი - უთხრა სარას
- რატოომ?
- მაშინ წადი
- და რატომ?
- რამდენ კითხვებს სვამ?! რომ გეუბნები დარჩიესეიგი უნდა დარჩე - თქვა გაბრაზებულმა ქუქმა
- და მაინც! რატომ?
-იმიტომ რომ სახლში დამხმარე მჭირდება და არ მყავს... თუ შეგიძლია და სურვილი გაქ დარჩი... 250$ გადაგიხდი თვეში - სარა ოთახში შევიდა და სკამის საზურგეს დაყრდნობილი უსმენდა ბიჭს
- თანახმა ვარ! რა მევალება?
- ელემენტარული საჭმლის კეთება და მილაგება.... თვის ბოლოს 250$ შენია
- კარგი მაწყობს
- ყველანაირი მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებით - თქვა ეშმაკის სახით ქუქმა
- რას გულისხმობ? რაც დილით ქენი იმას ვეღარ იზავ - შებღვირა სარამ
- არც ვიზამ... აი ნახავ შენთვითონ მოგინდება და მაკოცებ... აი ნახავ!
- კარგი ერთი - ჯონკუკი დასერიოზულდა
- კიდევ ერთი რამ... 9 წელი ფსიქიატრიულში გავატარე მის მერე რაც დედის დაღუპვა ვერ ავიტანე... ეს ხომარ შეგაწუხებს?
-რა საჭიროა წარსულზე ლაპარაკი.. გიჟი რომ იყო არ გამოგიშვებდნენ იქიდან .. არ მაწუხებს შენ მაგაზე არ იდარდო!
- და კიდევ ვეწევი
- არ.აუშავს... ჩემს ნივთებს გადმოვიტან - თქვა და სახლიდან გავიდა... ქუქმა სიგარეტს მოუკიდა და მის ჩრდილს მომღიმარი სახით გააყოლა თვალი ... ამ გოგოს არ აწუხებდა ის 9 წელი რამაც ქუქი აღაფრთოვანა... სარა უკან ნახევარ საათშიზ დაბრუნდა 2 პატარა ჩემოდნის ხელში
- სად დავიძინებ?
- ან აქ ტახტზე - თითით მისაღებში მდგარ ტახტზე ანიშნა - ან კიდევ ჩემს გვერდით იქ - ხელი საწოლისკენ გაიშვირა
- დამეკარგე აქედან - უთხრა ზიზღით სარამ და ამოლაგება დაიწყო
- რაც დილით ქენი იმას ვეღარ იზამშინრა იგულისხმე? კარგად ამყევი? - პირიდან სიგარეტის ბოლი გამოუშვა ქუქმა
- უკომენტაროოდ! - დაუმატა გოგომ
- კარგი სარა! შენი ნებაა.... დანაკლისში შენ გახვალ... მე არა..ყოველ დღე სხვადასხვა ქალს ვკოცნი...შენ კი სანამ აქ მუშაობ შეყვარებულის ყოლა გეკრძალება
- დდაა რატოომ?- გაწელა კითხვა სარამ
- იმიტომ რომ მასთან ერთად წანწალში დრო არ დაკარგო და საქმეს მიხედო
- ზედმეტად ცოლივთ მექცევი
- მასეთი მოკლე შორტებით სიარული გააგრძელე და შეიძლება ჩემი შვილების დედობასაც გამოჰკრა ხელი - თქვა და საძინებელში შევიდა.. სარამ თავის მაიკა გაუქანა ქუქის დაკეტილ კარებს...
- ნაბიჭვარი!. ერთხელ მაკოცა და გონია მისი ვარ
- მესმიიის - იყვირა ოთახიდან ქუქმა
- აი დარდი - დაუბრუნა პასუხი და თავის ნივთები დააბნავა ...მერე გრძელი შარვალი ამოიღო და ჩაიცვა... ქუქს რომ გამოვიდა და სიცილი აუტყდა
- მართლა გრძელი ჩაიცვი? - სარა დაიბღვირა
- კი ქუქ.. ახლა რას ინებებთ სადილად
- მოდიმანამდე სახვევი გამომიცვალე... ზედმეტად გაიჟღინთა
- იცოდე კიდევ მომიწევს სპირტის წასმა და აგეწვება
- აააახ! კარგი - თქვა და ოთახში საწოლზე ღრმად დაჯდა... სარამ წამლები ისევ ამოყარა... და სახვევის მოხსნა დაიწყო
- ჭრილობა უკეთესადაა ... ააა თქვი - ქუქმა პირი გააღო და სარამ ხელი პირში ჩაუდო.... ისევ ძალიან აეწვა.. სელინას ხელზე.32 ვე კბილი დაეტყო... ქუქს კი სიმწრისგან ცრემლები მოადგა
- შემდეგში შენი ხელით ცადე - უთხრა გადახვევისას სარამ
- არა იყოს- თქვა კეკლუცად ბიჭმა... სარამ ახედა და გაეცინა.. საჭმელი რომ გააკეთა ჯონკუკი ისევ სამუშაოს საძებნად გავიდა ... თუმცა სარა ახალი ჭრილობის გამო არ უშვებდა
- მე ჩემი თავის გარდა არავის ვუჯერებ - ყეყეჩობდა ქუქი... 4 ვაკანსია გაიარა.. ისევ უარი
- ამის დედაც! - თქვა და მაგიდაზე ფურცლები დაყარა... სახლში მისვლისთანავე ისევ ვისკის და სიგარეტს ეტაკა.... ისევ ნახევრად სავსე ჭიქაში ჩამქრალი სიგარეტი... დიდხანს იჯდა ასე გაშტერებული და ერთ ადგილს მესჩერებოდა... კითხვაზე თუ რა სჭირდა პასუხს არ იძლეოდა.. ბოლოს ვერ დაინახა როგორ შემოვიდა სარა ოთახში... ვისკიანი ჭიქა აიღო და კედელს ხეთქა... ჭიქა დაიფშვნა.. ვისკი დაიღვარა
- აააააჰჰჰ - ამოიღრიალა და თავი მუხლებში ჩარგო... 5 წუთის მერე შეამჩნია როგორ იდგა სარა ოთახის მეორე ბოლოში მასზე თვალგაშტერებული და თვალიდან ცრემლი მოჰგორავდა
- ღმერთო რა მონსტრი ვარ - თქვა და წამოდგა... სარასკენ გაემმართა და ჩაეხუტა...- ბოდიში შენი შეშინება არ მინდოდა, მართლა, სარავწუხვარ!... მონსტრი ვარ - თქვა და სარას თვალი ვეღარ გაუსწორა... ოთახში შევიდა და კარი ჩაკეტა... არ უნდოდა ამის აღიარება მაგრამ გიჟივით იქცეოდა....
ციტახანში სარამ მიუკაკუნა
- კარგად ხარ?- კითხა ხმადაბლა მაგრამ გასაგებად... ქუქმა კარები გააღო და სარას თვალებში ძლივს ჩახედა.
- თუ გინდა შეგიძლია წახვიდე - თქვა დარწმუნებით
- ამას რატომ იძახი... მეც ბევრჯერ მისროლია კედლისთვის ჭიქა
- ამას არ ვგულისხმობ.... მე საერთოდ ასე არ ვიქცევი..რაც გამომწერწს შეტევა არ მქონია.. მაგრამ სამსახურში იმ მიზეზით რომ არ მიღებენ რომ 9 წელი საგიჟეთში ვიწექი ეს მაცოფებს
- მეგობრები ვერ გეხმარებიან ამის გადატანაში?
- ერთი მეგობარი მყავს.... სოკჯინი... მაგრამ ვერ ვატარებ მასთან დიდ დროს.... ჩემი მთავარი მეგობარი იუნგია... ასე რომ შეგიძლია წახვიდე
- არ ვაპირებ - თქვა სარამ - ახლა კკი გაიღიმე დაწამოდი ჭამე!
•••••
მაგვიანდება ამისატვირთვა ,სორიით 💛💛💛💛
YOU ARE READING
✔ Mad Killer / შეშლილი მკვლელი
Fanficმძაფრ სიუჟეტიანი ფანფიკი ძმებზე- იუნგიზე და ჯონკუკზე