DAVETİYE - YASAK SERİSİ II / FİNAL

DÖRT DÖRTLÜK OLDUK YEMİN EDERİM

ve yeni bölümmm.... Bakalım neler olacak...

#operasyon

Seni gördüm...
Rüyamda...
Hayalimde...
Hayatımın gelecek her karesinde...
Seni gördüm...
Kalbimde...
Gözlerimdeki ışıltılarda...
Hayatımın güzel adına olan her anında...

“Bu kim?” dedi Savaş kaşlarını çatıp, yanlarındaki adama bakarak.
“Çetin. Kod adı Çiko.”
Çetin karısına ters ters baktı, “O ismi kullanmasak malum başka yerler üzerine alınıp, sana cevap verebilir,” diye fısıldadı.

Şimay yutkundu, “Ha, doğru. Kod adı şuandan itibaren Badboy.”
Bu sefer Akay kıza öfkeyle baktı, “Ben neden ‘çakal’ da ona gelince badboy?”

“Ama şimdi Akay beycim-“ kocası öksürünce hemen toparladı “cim yok Akay bey, o benim kocam. Çıyan mı deyim adama? Şu sıfata bakar mısınız, ne kadar yakışıklı ve karizmatik?”
“Allah bağışlasın!” diye araya girdi Savaş, “Şimdi abicim, sen dediğimiz şeyi yapabilecek misin?”

“Evet,” dedi Çetin bilgisayarın başına oturup, “Numaraları alayım.” Savaş telefon numaralarını verdi. “Ama bunları delil diye gösteremezsiniz söyleyim. Suç bu. Yasal izninizin olması gerekiyor.”
“Sen şunların bir bilgisayarlarına gir de, gerisini ben halledeceğim.”
Akay Savaş’a döndü, “İşe yarayacak mı?”

“Valla dağ başlarında pısmaktan iyidir.” Saçlarını çekiştirdi, “Lina’yı buradan uzaklaştırmam lazım. Onun zarar görmesini istemiyorum. Asistanı olduğu için o da gözaltına alınacaktır. Hatta tutuklanabilir.”
“Ne yapacaksın?”

“Onu bu gece kaçıracağım. Bir süre göz önünde olmasın.”
“Tamam. Ama bizimle sürekli irtibat halinde ol.”
“Akay,” dedi Savaş ciddiyetle, “Abicim, düğünden hemen sonra sizde hemen yanımıza geleceksiniz. Ben her şeyi ayarladım. Bu adamların şakası yok. Bizim yaptığımızı anladıkları an, indirirler bizi.”

“Tamam abicim. Ben Ada’yı alır almaz yanınızdayız.”
“Tamam.”
Hepsi birbirlerine baktılar. “Son yirmi dört saat ha...”
“Aynen.”
Akay derin nefes aldı, yirmi dört saat sonra her şey bitecekti.

***

SON 19 SAAT

Saat: 00:00 - S&L

“Hazır mısın Lina?”
“Hazırım.”
“Dediklerimi giydin mi?”
“Giydim. Şuan biri benim kadın olduğumu asla anlamaz.”
Güldü, “Emin ol, ben her daim farkındayım.”

“Geldin mi?”
“Evet. Ama evinin önünde değilim. Arka tarafa gel.”
“Tamam, iniyorum.”
“Bekliyorum.”

Yaklaşık on dakika sonra sokağın başında kızı gördü ve motorun ışığını açıp, kapattı. Lina sırt çantasının kenarlarını tutup, koştu. Savaş’ın yanına geldiğinde motora gülerek baktı.
“Motorla mı gideceğiz?”
“Plakasını kapatacağım o yüzden. Kaskını tak ve atla bebeğim.”
“Tamam.”

Savaş “Ha,” deyip kızın sağ elini avuçlarına aldı ve yüzüğü parmağından çıkardı “Artık onun hiçbir şeyi değilsin, ama benim her şeyimsin Lina.”
Lina gülümsedi, “Öyleyim,” diye fısıldadı.
Adam yüzüğü yere attı, yerde çınlayan ses ikisinin de özgürlüğünün sesiydi.
Savaş kızın yüzünü avuçlarına aldı ve dudaklarına uzun bir öpücük bıraktı.

“Seni seviyorum Lina, çok seviyorum.”
“Biliyorum,” dedi ve ekledi, “Nereye gideceğiz?”
“Sürpriz. Yarın akşama kadar bir Yunan adasında olacağız. Yarın Ada ile Akay da bizimle olacak. Sonra bakacağız.”
“Tamam.”