Sabah rahat yatağımda uyanmıştım. Bu sefer de balkonda uyansaydım sanırım intihar ederdim. Yumuşacık yatağımdan yavaşça kalkıp mutfağa gittim.
3 gündür çöpleri atmayınca çöpler baya birikmişti. Hepsini toplayıp kapıdan anahtarı aldım. Asansöre binip aşağı indim. Binadan çıktım ve çöp kovasına doğru yürümeye başladım. Üzerimdeki
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
gecelikle birlikte inmiştim. Nerden bilebilirdim o garip bakan korkutucu çocukla karşılaşacağımı. Çöpü çöp kovasına atıp arkamı döndüğüm anda o çocuğu gördüm.
Apartmanın duvarına yaslanmış kafasını biraz sağa doğru eğmiş bana bakıyordu. Bir anda tüylerimin diken diken olduğunu hissetmiştim. Silkinip ona doğru yürümeye başladım.
Bu sefer cidden sıkılmıştım ve neden baktığını soracaktım. Ben ona doğru yürürken hala tepki vermeden bana bakıyordu. En son yanına yaklaştığımda
"Pardon, bir sıkıntımız falan mı oldu? Neden her seferinde bana bakıyorsun?"
"Beni hatırladın mı?"
Dediği cümleyi duyunca anlam verememiş bir ifadeyle tekrar ona baktım. Kafasını dik yaptı ve bana bir adım yaklaştı
"Hatırladın mı?"
"Ne dediğinizi cidden anlamıyorum"
"Geçmişi düşün, beni tanıyorsun"
Sadece boş boş ona bakıyordum. Tamam siması tanıdık geliyor olabilirdi fakat bu onu tanıdığım anlamına gelmezdi, onun simasında yüzlerce insan vardı.
"Cidden tanımıyorum bakı-"
"Kutay ben"
İsmini söyleyince duraksadım. Hayır bu küçükken kavga ettiğimiz ve benim küçükken bir süre sevdiğim çocuk olamazdı değil mi?
Tekrar ona baktım. Yüzünü inceledim. Saçları hala aynı uzunlukta gözleri ise kocaman ve yeşildi.
"Kahretsin!"
Hızlıca apartmanın giriş kapısına doğru yürümeye başladım. Ellerim titriyordu ve ben bunun neden olduğunu bilmiyordum. Tam asansöre binecekken bir el beni tutup asansörden uzaklaştırdı.
"Ne yaptığını sanıyorsun?"
"Cevabımı alamadım"
Duvara doğru gidince kolumu bırakıp ellerini arkasında birleştirdi. Yeniden bana bakıyordu.
"Ne diyebilirim?"
"Hatırladın mı dedim, ismimi bile söyledim bu kadar takmayıp cevap vermeden gidemezsin!"
"Nedenmiş acaba? "
Derin ve sinirli bir soluk aldı. Gözleri zaten büyüktü ve şuan iyice büyütmüştü. Giderek korkum artsada
