MAVİNİN ÖTESİNDE (ARA VERİLDİ)

🍀 21. Bölüm 🍀

Balkona girdim ve benim için boş bırakılmış yere oturdum. Kahvemi elime alıp konuyu anlamaya çabaladım.

Ama yaklaşık yarım sattir konuyu anlayamıyordum. Simay konuyla hattaydı ve beni görmüyordu. Sametle ikide bir bakışıp duruyorduk sanırım o da anlamamıştı.

Ablamın cümlesiyle kutayla bakıştık.

"Aslında yarın akşam gidecektim fakat iki şahsiyet yüzünden bir kaç hafta burada kalmayı planlıyorum"

"Hocam aslında biz taşınıyorduk zaten"

Samete döndük. Neyden bahsediyordu bu marul?

Aslında kendisi de ne dediğinin farkında değildi. Ama çok da takmamak lazım.

Ablam kaşlarını kaldırıp kutaya döndü.

"Nereye?"

Kutay derin bir nefes aldı. Ardından verdi ve konuşmaya başladı.

"Şimdi şöyle, biz ev değiştireceğiz yani bizim yüzümüzden işinizi aksatacaksanız hiç gerek yok arz ederim saygılar"

Simayla gözlerimizi ardına kadar açıp birbirimize baktık.

Simay omuzlarını çekti. Ben ise hala neden gideceklerini önceden bize demediklerini sorguluyordum.

"Emin misiniz?"

"Evet, son derece hocam"

"Marul, bana hocam diyip durma!"

"Tamam avukat abla"

"Yani idare eder, neyse"

Kutay bana baktı. Gözlerimle neden olduğunu sordum. Yani anladığını umuyordum ama bana uzaylı gibi baktığında anlamadığını anladım.

Ablam boğazını temizleyince yeniden ona baktık.

"Peki, o halde. Ama 2 gün kalırım canım. Gezdirin biraz beni"

"Tabii ki ayşin ablacım be demek!"

"Hay hay matmazel"

Kutay bana bakıp kıkırdayınca bende gülümsedim.

Samet de simaya bakıp bakıp gülümsüyordu.

Ablam ayağa kalkınca sametle kutay da reflex olarak ayağa kalktılar.

Simayla bende yavaş hareketlerle ayağa kalkınca ablam konuştu.

"Hadi artık siz gidin bizi yanlız bırakın beyler"

"Tamam avukat abla!"

Sametle kutay kapıya doğru yürümeye başlayınca peşlerine takıldım.

Onlardan önce kapıya ulaşıp kapıyı açtım.

Samet gülümseyip göz kırptı kutay ise sadece gülümsedi. Bende onlara gülümseyip konuştum.

"İyi akşamlar"

"Sanada a pardon sizede!"

Kıkırdayıp kapıyı yavaşça kapattım. Vakit kaybetmeden salona yürüdüm.

Salonda boş olan koltuklardan birine oturup telefonumu cebimden çıkarttım.

Kutaydan gelen mesajlara baktım.

________________

-Aslında bir yere taşınmıyoruz.

-Ablan sizi birkaç hafta sıkı yönetimde tutmasın diye öyle dedik

-yani üzülme ;)

o kadar üzüldüm -
ki sorma!!!

Hatta ağlıyorum-
şuan ;((