MAVİNİN ÖTESİNDE (ARA VERİLDİ)

🍀 11. Bölüm 🍀

"SİBEL?!?"

İsmini söylemiştim ama hala inanmak istemiyordum. Gözlerimi ovuşturarak tekrar ona baktım. Kaşlarını çatmış bana bakıyordu.

Simayın uzattığı kolayla dikkatim dağılmasına rağmen tekrarladım.

"Sibel?"

"NEE?!?"

Simaya döndüm. Gözleri fal taşı gibi açılmış bir şekilde sibele benzeyen ama hala ses vermeyen kıza bakıyordu. Kız bizi tanıyamamıştı anlaşılan.

Gözlerimi daha dikkatli moduna girdirip kızı inceledim. Evet bu sibeldi. Tıpkısının aynısıydı.

Simay bir bana bir kıza bakıyordu. Kızdan hala ses gelmezken simay dayanamayıp

"Ses versene be kadın!"

Kız simaya bakıp göz devirdi.

"Hala aynısın simay. Zaten senden ne beklenirdi ki"

Tekrar bana bakıp gülümsedi.

"Ahaha, eylül. Tanıyamadım affet. Ama senin suçun çocukken daha güzeldiniz."

Gözlerimi devirip simaya baktım. Simay garip bakıyordu. Yani nasıl anlatsam anlayamadım. Böyle gidgide sinir katsayısı artarken gelen moral bozukluğu gibi bir durumdu bu.

Simayın haline çok olmasa da endişelenip omzuna dokundum. İyi misin demek isterdim ama bu imkansızdı. Zaten iyi olmadığı her halinden belliydi.

"Simay, iyi mi-"

"Ben bu kızı yaşatmam!"

Dediğine anlam veremeden simayın sibele doğru koştuğunu farkettim. Tam tutacakken elimden sıyrılıp sibelin saçına yapıştı. Ardından simayı tek çekişte yere yapıştırdı.

Ben, arda ,melih, o çocuk ve arkadaşı şokta kalmıştık. Kimse de simayı durduralım demiyordu. Seyirci gibi izliyorduk.

Simay sibeli bir güzel yere yapıştırmış şuan ise onu yavaşça pastırma haline getiriyordu.

Sibelin bağırışını duyduğumuzda ancak kendimize gelebilmiştik.

"Yasin!"

O çocuk, ismini bilmediğim audisi ile kaza yapan ve bir buçuk saat yanında bekleyip yardım etmeye çalıştığım ama yardımda bulunmadığım telefon numaramı verip de onun telefon numarasını almadığım o yakışıklı çocuk sibelin kolundan tutup simayın altından bir hamlede kurtardı.

Simayın gözlerine kan sıçramıştı. Oracıkta sibeli parçalamaya hazırdı.

Simay neden mi sibele bu kadar öfkeliydi. Öhöm öhöm hemen anlatiyim.

Eskiden ben bizim tanıştığımız yere yeni taşınmışken ilk olarak simayla tanışmıştım evet ama sonradan sibellede tanıştım.

Sibel daha çok dışarıda olduğu içinse onunla daha yakın olmuştum. Haa tabiki simayı da seviyordum. Ama onların kavga ettiğini bilmiyordum.

Aslında simay sibelden en başından beri hoşlanmıyormuş. O yüzden de biz her çağırdığımızda annem izin vermiyor die çıkmıyormuş.

Aslında simayın annesi gönül teyze bu konularda öyle bir kadın değildir. Ama ben o zamanlar gönül teyzeyi yakından tanımadığım için öyle biri sanıyordum ve simayda bunu kullanmış.

Simayın beni sevmediğini sanırdım. O zamanlar çocukluk aklı işte. Dışarı hiç çıkmıyor. Çıksa 1 saatlik çıkıyor. Bizimle konuşurken çok gülmüyor. Hep kendimi suçlamıştım. Halbuki ben simayı sibelden her zaman çok sevmişimdir.