MAVİNİN ÖTESİNDE (ARA VERİLDİ)

🍀 5. Bölüm 🍀

Sabah güneşten yanan kolumun acısıyla uyandım. Bu genelde oluyordu zaten.

Odamdan çıkıp simayın odasına girdim. Sıcaktan bunalmış bir şekilde elindeki kitapla kendini yelpazeliyordu. Ben odaya girince

"Yakında buharlaşacağım"

"Sen mi ben mi?

"Off, ne yapalım?"

"Okulun açılmasına az kaldı"

"Bu da demek oluyor ki bizim son günlerimizi dolu dolu geçirmeliyiz"

"Ömür bi daha geleceğim demişti. Sanırım berkayla gelecek. Ne zaman geleceklerini sorayım mı?"

"Hadi sor!"

"Tamam sakinn!"

Gülüştük ve ben odasından çıktım. Odama girip telefonumu aldım. Ömür ün numarasını tuşladım. Ve telefonu kulağıma götürdüm. İkinci çalışta açmıştı.

"Ooo, küçük prenses neler yapıyorsun bakalım?"

"İyiyim, evdeyiz okul başlıcak diye geziyoruz"

"İyi bende yoldayım"

"Hangi yol?"

"Sizin oraya geliyoruz"

"Kimle?"

"Berkay'la"

"Cidden mi?"

"Evet noldu?"

"Bende diyecektim ikiniz ne zaman buraya geliyorsunuz diye"

"Geliyoruz şimdi, 2 saatlik yol kaldı."

"Oh ne güzel"

"Aynen, efendim"

Berkay ın sesi gelmişti. Ömür ise dikkatini ona vermişti. Ardından konuşmaya başladılar;

"Berkay ne diyorsun sen?"

"Abi napiyim, şimdi aradılar"

"Olum saçmalama nerde kalcaz biz?"

"Abi ben ne biliyim başkasına vermişler odayı"

"Bizden fazla mı verilmiş?"

"Sanırım"

"Lanet olsun ya!!!"

"Ömür?"

"Alo, prenses. Özür dilerim berkay bişey dedi de"

"Duydum da , tam olarak ne olmuş?"

"Yaa biz otelde oda ayırtmıştık. Biraz önce berkay ı arayıp başkasına verdiklerini söylüyorlar. Ne saçma bi iş bu?"

"Yok artık!"

"Off!"

"Nerde kalacaksınız?"

"Bilmiyoruz"

"Ben bi emlakçıya soriyim 1 günlük geliyorsunuz değil mi?"

"Hayır 2"

"Tamam kapatıyorum"

"Teşekkür ederim"

"Teşekkür etmene gerek yok hadi kapat"

Telefonu kapattım ve simayın odasına koştum.

"Kankaaaaaaa!"

"Neeeee????"

"Berkayla, ömür buraya geliyorlar ve 2 saatlik yolları kalmış!"

"Ağzından bal damlıyor, kankaaa ne diyosunn!"

"Ama bir sıkıntıları var,"

"Neymiş?"