Mój Mate | Taekook+ Yoonmin [ZAKOŃCZONA]

Rozdział 1

Narrator

W Seulskim mieście od samego rana słońce dawało o sobie znać, wszyscy ludzie od rozpoczęcia się kolejnego pięknego dnia szli właśnie do pracy lub do szkoły, niestety gdzieś na obrzeżach żył sobie siedemnastolatni chłopak, któremu nie wolno było nawet wyjść na dwór ze wzledu na to że był nieco inny. Rodzice chłopaka właściwie nigdy nie przedstawili go rodzinie w właściwie ciężko wyjaśnić dlaczego. Chłopak o imieniu Taehyung różnił się od ludzi tym, że posiadał nadzwyczajne moce o których nikt prócz rodziców nie miał pojęcia, jak to określili jego rodzice?! Chłopak jest po prostu dziwolągiem . Nastolatek nie miał przyjaciół, był po prostu sam. Pewnego dnia nastolatek podsłuchał rozmowę rodziców, bardzo go to zabolało, gdyż chłopak nigdy nie spodziewał się tego że własny tata może się go brzydzić i wstydzić. Mama chłopaka nawet na to nie zareagowała, tylko obiecała mężowi że pozbędzie się go jak najszybciej. Taehyung po usłyszeniu tej bolesnej wiadomości płakał godzinami. Matka i ojciec nie odzywali się do niego od dwóch tygodni, jedynie co to zostawiali mu jedzenie przed wyjściem do pracy.

23. 07. 2018 roku o godzinie 21:39 matka Tae przyszła do niego z dziwną informacją.

-Taehyung jutro przyjeżdża po ciebie samochód i zabiera cię do szkoły dziwolągów. - chłopakowi ta wadamość złamała serce, nie wiem który to już raz z kolei

-Dobrze- odpowiedział płaczący dzieciak. Nastolatek nawet nie zaprzeczył, wiedział po prostu że tak będzie lepiej skoro jego rodzice nie kochają i tylko cierpią przez niego to lepiej będzie jak zniknie.

- Jutro o dziesiątej widzę cię z walizkami na dole - powiedziała ostrym tonem kobieta

Niepełnoletni nawet nie ironił łezki, po prostu usiadł na parapecie i patrzył w gwieździste niebo.

Następnego ranka o godzinie 9:00 chłopak stał na dworze czekając na przyjazd samochody. Opiekunowie nawet nie pożegnali swojego jedynego syna.

______________________________________

Szkoda mi Taehyunga, dzieciak nie zasłużył na takie traktowanie. Żeby rodzice tak potraktowali jedynaka jest to po prostu straszne.