AYNADAKİ KİMLİĞİM.

KISKANÇLIK

Korkuyla geri doğru iki adım attım, sessizce kapıyı kapatmak üzereyken yüzünü döndü, gördüğüm yüz karşısında başından beri tuttuğum nefesi derin bir solukla verdim.

“Merhaba abla, ben iki daire yanda oturuyorum da annem evde değil ve kapı kapalı burada bekleyebilir miyim.” Şaşkınlığımı üzerimden atıp kolumu ve başımı kapıya dayadım.

“Ailen beni tanımıyor tanıdığınız bir komşuda beklemen daha doğru olur.”

“Yeni taşındık, komşumuz yok ve sabah annem seni gördüğünde çok tatlı bir kız demişti, buda annemin sana güvenebileceği anlamına geliyor. Girebilir miyim!” Kızın art arda sıraladıkları karşısında tek yaptığım başımla onaylayıp kenara çekilmek oldu. Rahat tavırlarıyla içeri girip koltuğa oturdu.

“Annenin numarasını biliyor musun, arayıp haber verelim.” 

“Evet biliyorum.” Numarayı tuşlayıp telefonu kulağıma dayadım.

“Adın ne?”

“Duru Su!” bir kaç kez çaldıktan sonra telefonu telaşlı bir ses açtı!

“Alo!”

“Alo merhaba, Duru Su’nun annesi değilmi?” sesi dahada telaşlandı.

“Evet, ne oldu!”

“Ben Elif, evinizin yan tarafında oturuyorum kızınız benim evime geldi haberiniz olsun!” kadın derin bir iç çektikten sonra hafiften ağlayan sesle konuşmaya devam etti.

“Allah’ım çok şükür, peki ne işi varmış evde biz her yerde onu arıyoruz...”

“Kendisi anlatsın.” Telefonu kız uzattım ve yatağa oturdum.

“Annecim-... evet iyiyim anne-... çünkü oyun evinden çıktım ve sizi bulamadım bende biri beni kaçırmasın diye taksiye binip eve geldim-... peki annecim bekliyorum....” telefonu bana uzattı.

“Alo!”

“Kusura bakmayın sizide rahatsız ettik, oyun evine bırakıp bir kaç işimizi halledecekti bir geldik ki ortalıkta yok her yerde onu arıyorduk.” Tepki vermeden dinlemeye devam ettim.

“Rica etsem bir saat kadar sizinle kalabilir mi, ben eve dönene kadar!”

“Tabi sorun değil!” telefonu kapatıp kıza baktım.

“ Bir saat sonra annen gelecekmiş ozamana kadar burada kalacaksın!”

“Tamam!”

“Kaç yaşındasın?”

“Altı.” Bir süre birbirimizi tanıdık ve ikişer tane lahmacun sipariş ettik.

“Elbisen çok güzelmiş!” gülümseyip yüzüne baktım.

“Teşekkürler.”

“Bu arada bizim evimiz seninkinin neredeyse iki katı ve daha aydınlık seninki neden böyle küçücük?”

“Çünkü ben yalnız yaşıyorum ve burası bana yetiyor..” meraklı sorularına sabırla cevap verirken kapı çaldı, Duru benden önce davranıp kapıya koştu.

“Lahmacunlar geldi!” Bende yavaşça arkasından kalkarken sonunda kapıyı açtı, kapıyı açmasıyla Enesin sinirli sesiyle karşılaştı.

“Sakın bir daha yüzüme telefon kapatma!” karşısında benim yerime küçük bir kız görünce duraksadı, hemen kızın arkasına geçip kapıyı tuttum.

“Noluyor Enes!”  Sesi birden sakin ve ılımlı oldu.

“Bir şey yok, bir daha yüzüme kapatma.”

“Ozaman sende bana bir daha saçma sapan ithamlarda bulunma!”

“İçeri gireyim mi!” Beni kenara iteleyip koltuğa oturdu.

“Kusura bakma ulaşamayınca aklıma bin bir tane şey geldi!”  Yanına oturup başımı omzuna koydum.

“Özür dilerim, alış verişe odaklanmıştım telefonu hiç duymadım.”

“Ne alış verişi bu, sen alış verişe çıkmayı sevmezsin ki!”

“Babam istedi, uzun zamandır zor zamanlar geçirmişsindir git kafanı dağıt dedi, biliyorsun şu sıralar ne isterse yapmaya çalışıyorum. “ Başını çevirip yanağıma öpücük kondurdu, sırıtarak başımı kaldırdığım sırada Durunun bizi izlediğini fark etti ve Enesin omzundan kalkıp kendimi toparladım.

“Durucum, çok acıktıysan arayalım mı ne zaman gelecek diye sorarız.”

“O senin sevgilin mi?” Anlamsızca küçücük kızdan utandım ve lafı değiştirmek istercesine kekelemeye başladım.

“Kim bu tatlı kız!” çaresizce çırpınışlarıma Enes yetişti!”

“Yan tarafa yeni taşınmışlarda annesi gelene kadar benimle kalıyor.”

“Yokluğumda baya değişmişsin, çocuk bakmaya mı başladın!” sırıtarak yanağını sevdikten sonra ayağa kalkıp durunun yanına gittim.

“Duru otursana ayakta dikiliyorsun!” Beni kenara iteleyip Enesin yanına oturdu ve yüzüme bakıp kibirle gözlerini devirdi, ben şaşkınlıkla gülerken elini Enes’e uzattı.

“Merhaba ben Duru.” Enes hevesle kıza dönüp sevimli ifadeyse elini sıktı.

“Merhaba Duru bende Enes memnun oldum.”