U Z A Y|38'

352 33 3
                                    

#Can Oflaz- Fikrimin İnce Gülü.

Bölüm ithafını, sevgialkx 'a yapıyorum. Desteklerin için teşekkür ederim, seni seviyorum!💘

▫▪▫▪▫▪▫

38. BÖLÜM:"BÜYÜ."

Kaç dakika geçti bilmiyorum.

Bir sarılı bir şekilde orada ne kadar durduk, hiçbir fikrim yok. Ama hayatımın en güzel anlarından biri olduğuna yemin edebilirim.

O... O kadar büyüleyiciydi ki...

Yüzüm göğüsüne yaslanmış bir haldeyken, burnuma kokusu doldukça inanılmaz bir huzur varoluyordu içimde. Huzur, mutluluk, heyecan... Ve daha birçok duygu...

Benden ayrıldığını hissettiğimde, yüzünü görebilmek için ben de ondan uzaklaştım. Suratımda şeffaf bir gülümseme vardı.

"Bugün de sana deli olduğuma göre," serseri bir şekilde göz kırptı, "Artık seni eve bırakabilirim."

Kalbim hızla göğüs kafesimi dövmeye başladı. Sertçe yutkunarak, "N-ne oldun bana?" dedim. Sesim, nefesim gibi titrekti. Afallayışıma yine serseri bir gülüşle karşılık verdi. Yavaşça alt dudağını ısırdı. Sırıtmasına bir an bile son vermeden, elini belime sardı ve beni kendine doğru çekti. Yüzünü, bir sır verecekmiş gibi yüzüme yaklaştırdı. "Deli. Deli oldum sana."

Nefes neydi?

Nasıl alınıyordu?

"Ne delisi ya? Niye deli oluyorsun sen bana?"

Sırıtması iyice genişledi. Belli ki fazlasıyla keyif alıyordu bu durumdan.

"Aşığım sana. Deli gibi. Ondan deli oluyorum."

"Heee." Ben de sırıtmaya başladım. Utan utan nereye kadar?

Belimdeki elini iyice sıkılaştırdı ve beni kendine yapıştırdı. Gözlerim büyürken koluna bir fiske vurdum; kaşlarını çattı. "Niye vurdun kızım şimdi?"

Kollarının arasında, omuzlarımı silkerek huysuzca konuştum. "Sen de ani hareketler yapma o zaman!"

Sırıtışı tekrar dudaklarına yerleşti. Günün saçmalığına bakar mısınız? Önce buluşup tatlı çiftler gibi vakit geçirdik, sonra sonra bir kavgaya karıştık ve şimdi de sarılıyoruz. Hayatımın hızına yetişemiyorum artık.

"O zaman şimdi beni dövmen lazım."

Anlamadığımı söyleyecekken, yanaklarıma bastırıp çektiği dudaklarıyla ismimi bile unuttum. Güya ani hareketler yapma dedik.

Lâcivert'in kıkırdamalarıyla kendime geldim. Kaşlarımı çatıp hızla kollarının arasından kurtuldum.

"Sen cidden dövülmek istiyorsun!" dedikten sonra saçlarımı geriye doğru savurdum. "Neyse ki prenses kişiliğim buna izin vermiyor."

Lâcivert dalga geçercesine gözlerini devirdi. "Neyse ki (!)"

Lâcivert beni eve bıraktıktan sonra hızlı bir duş aldım ve yorgunlukla kendimi yatağa attım. Ne gündü ama!

Telefonuma gelen mesajla hafifçe yattığım yerden doğruldum.

Lâcivert: Özledin mi beni?

G: En son iki saat önce beraberdik Lâcivert.

Lâcivert: Bence 24 saat beraber olmalıyız.

G: Oldu dkşaldlakdlakdşsl

Lâcivert: SEN!

Lâcivert: SEN NE YAPTIN!!!

G: Ne yaptım be

Lâcivert: Random attın?

G: Hadi ya

G: Random mu atmışım

G: Yanlışlıkla olmuştur

G: Bilerek atmam çünkü

Lâcivert: Hadi oradan

Lâcivert: Bildiğin random attın işte

Lâcivert: Ama ben ne demiştim zamanında, sana o randomu attıracağım demiştim

Lâcivert: Ben sana yapmam dediğin daha neler yaptıracağım, Lâcivert demişti dersin.

G: Lâcivert demişti.

◻▪◻▪◻

Helöööö!!

Nasılsınız bebeklerim? Biliyorum bir süredir bölümleri geciktiriyorum ama elimden gelen bir şey yok ne yazık ki :(

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum!

Adana ve Cennet Çiçeği Senfonisi'ne bakmayı unutmayın! ;))

U Z A Y | Lâcivert Anonim.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin