Rozdział dwunasty

62 5 0
                                    

Długo zastanawiałam się czy dobrze robię. Nogi same niosą mnie w to miejsce, jedyne o czym marzę to usiąść na dachu pamiętnego budynku i wyciszyć się. Kiedy Matt wybiegł z mojego domu byłam całkowicie zdezorientowana. Pierwszą myślą było pobiegnięcie za nim, jednak szybko z tego zrezygnowałam. Chwyciłam telefon, wybierałam nawet już jego numer ale to również odpuściłam. Ostatecznie wyłączyłam telefon i leżałam. Przez pół dnia patrzyłam w biały sufit mojego pokoju. W końcu nie wytrzymałam, chciałam znaleźć się w odludnym miejscu a moje myśli krążyły tylko wokół jednego. Zarzuciłam na siebie pomięty sweter, związałam włosy w koński ogon i w tym momencie zmierzam na dach. Nasze miejsce. Panuje już mrok, wieje lekki wiatr a granatowe niebo oświetlają gwiazdy. Idę przed siebie i wcale nie czuję strachu pomimo okoliczności. Gdy dochodzę do znanych mi ruin słyszę ciche dźwięki. Z każdym krokiem naprzód dźwięki są coraz wyraźniejsze. 

Look into my eyes and say you want me, too
Like I want you
*

Matt siedzi tyłem do mnie, delikatne dźwięki gitary pomieszane z jego cudownym głosem rozbrzmiewają pomiędzy nami a ja nie potrafię się poruszyć. Stoję jak zahipnotyzowana wsłuchując się w każde słowo. 

 One look and I can't catch my breath
Two souls into one flesh
When you're not next to me
I'm incomplete
*

- Co Ty tu robisz? - Matt odwraca głowę w moją stronę przerywając tym samym swój śpiew a ja żałuję, że dostrzegł moją obecność. Wpatruję się w niego. Żadne słowo nie może przejść mi przez gardło. Nie mam pojęcia co powiedzieć, po prostu milczę - Ana? - pyta po chwili. 

- Śpiewaj dalej, proszę - szepczę tak cicho, że sama nie jestem do końca pewna czy powiedziałam te słowa na głos. Matt wyciąga swoją dłoń w moim kierunku a ja bez wahania siadam obok niego. 

 Oh, love, let me see inside your heart
All the cracks and broken parts
The shadows in the light
There's no need to hide 

  Cause I'm on fire like a thousand suns
I couldn't put it out even if I wanted to
These flames tonight
Look into my eyes and say you want me, too
Like I want you *

Każde słowo śpiewane przez niego przetwarzam przez swój umysł. Matt nie odrywa ode mnie wzroku kiedy śpiewa, wiem, że to wszystko to jego uczucia, którymi mnie obdarza. Zapominam o całym świecie. Dźwięk jego głosu to najpiękniejszy dźwięk na tym świecie. 

- Nie wiedziałam, że śpiewasz - odzywam się pierwsza kiedy kończy.

- Czasem tak, fajny sposób na odreagowanie - uśmiecha się delikatnie pokazując swoje dołeczki. 

- Czy to o... 

- O Tobie? - przerywa mi - Tak, każde słowo to moje uczucia do Ciebie Ano. 

- Co tu robisz? - pyta, kiedy nic nie odpowiadam. 

- Chciałam pobyć sama.

- Dlaczego jesteś akurat tutaj? 

- To miejsce jest dla mnie ważne - powtarzam jego słowa, które wypowiedział, kiedy byliśmy tu razem po raz pierwszy. Przez chwilę siedzimy w milczeniu.

- Ufasz mi? - jego pytanie zaskakuje mnie. 

- Jest między nami tyle tajemnic - wbijam wzrok w przestrzeń. 

- Co to znaczy?

- Chcę Ci ufać, Matt marzę o tym, żeby być z Tobą szczęśliwa ale mam tak wiele pytań, na których Ty nie chcesz dać mi odpowiedzi. 

- Chcę pozostawić przeszłość za sobą, tak samo jak Ty. Chcę nowego początku, tutaj, z Tobą. 

- Przeszłość zawsze będzie ciągnąć się za nami. Nawet jeśli będziemy ją wypierać, ona była, istniała i pozostawiła ślad, którego nie da się wymazać od tak - zerkam na Matta jednak on skupia wzrok na rozciągającym się nad nami niebie. 

- Możemy zacząć od zera? Możesz dać mi szansę, żebym pokazał Ci kim jestem teraz? - nagle odwraca głowę w moją stronę, wbija wzrok we mnie a jego zielone oczy przeszywają mnie na wylot - Spójrz w moje oczy i powiedz, że też mnie pragniesz, tak, jak ja pragnę Ciebie - cytuje słowa swojej piosenki, którą kilka minut temu dla mnie śpiewał. 

- To nasz nowy początek - może i będę żałować tych słów ale nie mogę uciekać. Nie mogę walczyć sama ze sobą bo wiem, że i tak przegram. Wszystkie pytania odkładam na bok, nie wspominam już o niczym. Daję mu w tym momencie szansę, moje serce decyduje za mnie.

- Kocham Cię, Ana. 

- Kocham Cię, Matt - łączymy nasze usta w namiętnym pocałunku pełnym szczerej miłości i pożądania. 

***

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

***

* tekst piosenki - Ross Copperman "Hunger"

Rozdział dość krótki, może nie zbyt ciekawy, bez żadnych dramatów ale musiałam poświęcić jeden rozdział na romantyczną scenę, nie dało mi :D Nie mogłam się powstrzymać :D 

Miłego wieczoru :* 

Anioł StróżOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz