Chapter 39Dali dali akong umakyat sa taas kung saan ang condo unit ni Cloud, sobrang kaba ang naramdaman ko ngayon. Alam ko naman na naririnig yon ni Cloud ang sinasabi ni ate Jewel, ang pinagtataka ko lang ay bakit buhay pa si ate? Ilang years na siyang patay na at yon yong sabi ni mommy saakin.
"Vanessa" hindi ako lumingon, sa boses palang alam ko na kung sino ito. Ayaw kung mag paliwanag dahil wala namang dapat akong ipaliwanag sa kaniya.
"Vanessa!" Napa harap ako sa kaniya dahil ang lakas ng pag hila niya saakin paharap. "Totoo ba?" Hindi ako nagsalita.
"TOTOO BA NA ANAK KA NI VERONICA?"
Gulat na gulat ako sa pag sigaw niya. Natatakot akong tumingin sa kaniya, para siyang demonyo na gustong kumakain ng tao. Umiiwas ako ng tingin sa kaniya,"How many years had past? 3 years? But you hide----PWEDE BA? WALA KA NAMANG PAKIALAM SAAKIN NOON!! DAHIL NOON PALANG NAKAY VERONICA NA ANG ATENSIYON MO! DAHIL NOON PALANG HINDI AKO ANG MAHAL MO. tsaka, hindi ako tanga para itago mo na hindi mo alam a-ang lahat Cloud, A-alam ko na n-nararamdaman mo n-na Ina ko s-si Veronica."
"A-ayaw kong masira k-kayo ni mommy. A-ayaw kong m.mag hiwalay kayo d.dahil lang s-saakin, kaya nga ako umaalis diba? Dahil n-nalaman ko na m-magkakaanak na kayong d.dalawa.."
"V-vanessa"
Napayuko ako, kita ko kung paano tumulo ng sabay sabay ang kaniyang luha. Noon ay gusto ko na lalaking may umiiyak saaking harapan. Ngunit ngayon, umiiyak si Cloud sa harap ko pero bakit hindi ko kayang tingnan siya? Bakit hindi ko kayang salubungin ang mga mata niyang lumuluha?
"Siguro k-kailangan mo ng malaman ang lahat ng i-ito. Pero nag-mamakaawa ako, w.wag mong sabihin kay Dyle, magagalit siya s.saakin.."
Nakatayo kaming dalawa sa labas ng condo niya, habang nag harapan kaming dalawa.
"W-wala na si I-irish" hindi ko mapigilan na mapaluha. Kasalanan ko ba ang lahat ng ito? Kung Sana namatay nalang ako edi sana buhay pa si Irish ngayon. Nag sisi na ako, nagsisi na ako kung bakit nabuhay pa ako kung ganito din pala ka hirap harapin ang mga taong makikita mong umiiyak dahil lamang saakin.
"K-kasalan ko kasi i-ito p.pasensiya na *sob* h.hindi ko s-sinadya, hindi ko a-alam kung---WHAT DID YOU SAY?" Napapikit ako ng mariin ng hawakan ni Cloud ng napaka higpit ang balikat ko. Sobrang s.sakit.
"ALAM MO BANG IMPORTANTE SAAKIN SI IRISH HA?!"
Hinang hina ako, napahikbi ako. Ayaw ko na! Ayaw ko na. Sobrang sakit na!
"A-alam ko. S-sorry,"
"SORRY? FVCK! ANO BA ANG GINAGAWA SAYO NI IRISH SAYO! PAANO KUNG MALALAMAN ITO NI DYLE? HINDI PORKET MAHAL KA NI DYLE HINDI SIYA MAGAGALIT SAYO.---MAG PAPAKASAL AKO KAY DYLE!"
"W-what? For what?"
"W-wala ka kasing a-alam. Sa tatlong taon n-nayon k-kayong dalawa lang ni v-veronica ang g-gusto kung m.makasama, pagod na pagod na ako---pagod na pagod na ako non c-cloud, wala na s-sana ako ngayon. P-pero dumating si Irish--at s.sinabi niyang alagaan ko a-ang puso niya, itong n-nasa puso ko? H-hindi ito saakin *sob* kay Irish to, h-hindi ko ito pag mamay-ari ang pusong ito. K-kaya ko namang ma-magpapakasalkay Dyle para kay Irish g-gagawin ko, h-hindi na ikaw ang mahal ko... *Sob* kundi ang mahal ko ay si Dyle na, s-sorry. Alam kong importante sayo si I-irish.. Patawarin mo ako."
"Sa tingin mo papayag akong magpapakasal ka sa kapatid ko? Kahit kailan hinding hindi ka magpapakasal sa kaniya hanggat hindi pa napermahan ang annulment." Sabi nito saakin. Pinahiran ko ang luha ko at seryosong tinitigan siya.
"P-please,"
"No! If I said no Vanessa no!!!"
"Saakin ka, at saakin ka lang magpapakasal. Naintindihan mo?" Hindi ako tumango, nakayuko lang ako at pinaglaruan ang daliri ko. Bumabalik na siya noon.
"Ayaw kong m.masaktan si d-dyle,"
"Pero gusto mong saktan ako?"
Hindi Cloud, ayaw kung masaktan ka. Ikaw parin ang laman ng isip ko pero hindi ng puso ko.
"WALA NA SI IRISH NG DAHIL SAAKIN CLOUD!!"
"PERO HINDI MO YON KASALANAN."
"W-what?"
"D-dyle?"
---
So ayon hindi po ito edited lahat, sabi niyo kasi okay lang eh hahahahahha muuah
BINABASA MO ANG
His Possessive Ways(Season2)
FanficTHAT 14 YEARS OLD IS MY WIFE (Season1) THE POSSESSIVE MR.CONWAY (Season2)