Chapter 9; Een Weerwolf???

793 25 9
                                    

Perkamentus stuurt alle kinderen naar de Grote zaal. De leraren worden geacht de andere kinderen uit andere afdelingen daar ook naar toe te sturen.

De meeste komen naar ons, de Griffoendor toe voor een uitleg.

"De leraren en ik zullen het kasteel grondig inspecteren," zei Perkamentus tegen ons als we allemaal in de zaal zitten. "Ik ben bang dat jullie hier zullen moeten overnachten voor jullie eigen veiligheid. De klassenoudste bewaken de deuren en de hooftmonitoren hebben de leiding. Als er iets gebeurt moet dat direct bij mij worden gemeld, stuur maar een spook naar me toe." Professor Perkamentus zwaait met zijn toverstok, en alle tafels verdwijnen, in plaats daarvan zijn er honderden paarse slaapzakken in de zaal. Met z'n vieren palen we een matje en lopen we naar de hoek van de grote zaal

"Volgens mij heeft hij geen besef van tijd meer" zei Ron, "ik bedoel het is Halloween, anders was hij volgens mij de zaal in gestormd tijdens het feestmaal"

"Waarom zou hij de zaal binnen stormen waar er leraren zitten en leerlingen met toverstokken." zei ik huiverend.

"Hoe is hij überhaupt binnen gekomen met al die dementors" vroeg Hermelien zich af. "Misschien is hij in staat te verschijnselen" zei Adrian een knappe vierdejaars Ravenclaw. "Je weet wek zomaar uit her niks verschijnen"

"Nee ik denk eerder dat hij zich vermomd heeft" zei Ron.

"Hij kan ook naar binnen gevlogen zijn" oppert Daan.

"Allemachtig ben ik de enige die de moeite heeft genomen om de beknopte beschrijving van Zweinstein te lezen?" Sist Hermelien boos.

"Waarschijnlijk wel" grinnikt ik zachtjes. "Hoezo?"

"Omdat het kasteel beschermt word door meer dan alleen muren. Het is ook van allerlei bezweringen voorzien zodat mensen niet stiekem binnen kunnen dringen. Je kunt hier niet zomaar verschijnselen en hij moet verder goed vermomd zijn geweest om de dementors te misleidden.

"De lichten gaan nu uit" hoor ik percy zeggen. "Allemaal in je slaapzak en stil zijn!" De kaarsen gaan in een klap uit en het word aardedonker in de zaal. Zuchtend draai ik me om in mijn slaapzak, het zit totaal niet lekker en doet pijn aan mijn rug. Dat is morgen weer spierpijn.

Om het uur kwam er een leraar binnen die af en toe keek of alles in orde was. Pas rond drie uur hoor ik geen gefluister meer, ik zelf ben nog klaar wakker. Ik keek naar het plafon van de zaal waar je de hemel en de sterren kan zien.

Ongeveer na drie uur komt professor Perkamentus binnen, hij baant zijn weg tussen de leerlingen naar Percy. Aangezien hij bijna naast mij staat doe ik snel alsof ik slaap.

"Heeft u iets gevonden professor?" fluister hij. "Nee. Is hier alles in orde?"
"Alles is in orde professor." "Goed zo het heeft geen zij meer ze terug naar de toren te sturen. Ik heb een tijdelijke bewaker voor het portretgat van Griffoendor. Morgenochtend kun je de terug brengen naar de toren."

"En de Dikke Dame, professor?" "Die houd zich schuil in de kaart van Schotland op de tweede verdieping. Blijkbaar weigerde ze Black binnen te laten zonder wachtwoord en viel hij haar aan. Ze is nog erg van streek maar als ze herstelt is zal ik aan meneer Filch vragen of hij haar wil restaureren.

Er klinkt een krakend geluid van een deur die open gaat en voetstappen in mijn richting. "Professor Perkamentus?" de monotone sten van professor Snape herken ik meteen. "De derde verdieping is helemaal doorzocht. Daar is hij niet. Meneer Flich heeft de kerkers gedaan, maar daar is hij ook niet."

"En de astronomen toren? De kamer van professor Trelawney? De uilenvleugel?"
"Allemaal doorzocht..."

"Goed, Severus. Ik had ook niet verwacht dat Black hier nog zou rondhangen." "Heeft u enige idee hoe Black het kasteel ik zou binnen gaan?" "Een heleboel ideeën Severus, maar de een is nog onwaarschijnlijker dan de ander." Ik kijk door mijn wimpers naar het tafereel. Professor Perkamentus staat met zijn rug naar me toe terwijl Snape boos kijkt en Percy geïnteresseerd meeluistert.

Am I Harry's Potter twin? Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu