Am I Harry's Potter twin?

Chapter 28; Het Litteken

Ik schiet overeind en hijgde alsof ik een stuk gerend had. Zweet straaltjes lopen over mijn gezicht en mijn haar plakt tegen mijn voorhoofd. Maar het ergste was toch wel de pijn in mijn voorhoofd. Het was alsof iemand een gloeiende ijzerdraad tegen mijn huid had gehouden. Ik legde mijn hand erop en sloeg mijn deken van me af.

Het was pikdonker in mijn kamer, en taste naar het lichtknopje die ik al snel vond. De kamer werd verlicht en ik kon nu zien hoe laat het was. Het was rond 6 uur in de ochtend, het was nog donker buiten en iedereen in het kostschool sliep nog.

Ik loop naar de deur waar een spiegel aan hangt. Een mager meisje van 14 jaar keek me aan, ze had groene verbaasde ogen en vuurrood haar, met op haar voorhoofd en dun bliksemvormig litteken. Het zag er normaal uit maar toch prikte het als een gek. Ik probeer me te herinneren wat ik gedroomd had voor ik wakker schrok maar he was alsof ik water wilde vast houden. Alle details sijpelde weg.

Wat ik wel wist, was dat er een man was, hij werd Wormstaart genoemd...
Wormstaart als Peter Pippeling? De man die mijn ouders heeft verraden en ik daardoor in deze kostschool zit?

Want dit litteken dat ik sinds kort duidelijk zie is niet zomaar een litteken, toen ik en mijn tweelingbroer Harry één jaar waren werden onze ouders vermoord door een krachtige duistere tovenaar. Voldemort.

Hij was ons huis binnengedrongen, had onze ouders met een doodsvloek vermoord en richtte vervolgens de toverstok op ons. Hij had dezelfde vloek uitgesproken waarmee hij honderden tovenaars uit de weg had geruimd tijdens zijn onafwendbare klim naar de oppermacht maar ongelofelijk genoeg had die miet gewerkt.

De tweeling was niet dood en de vloek kaatste terug waardoor Voldemort was gereduceerd tot niet meer dan een wazige schim...

Harry werd naar de Duffelingen gebracht - mijn moeders zus, haar man en hun zoon - en ik werd gebracht naar deze kostschool.

Dit is geen normale kostschool, deze gaat tijdens de vakantie gewoon door behalve als je echt maar huis wilt mag je toestemming vragen om naar huis te gaan. Op Hogwarts mag je naar huis en naar school op de vakantie en als je blijft is het super geweldig. Behalve bij de zomervakantie dan moet je naar huis, en moet ik dus maar deze kostschool.

Gelukkig is er een lichtpunt want Hermelien heeft me uitgenodigd vandaag naar haar te komen. En daar dan de rest van de vakantie te blijven, daar heb ik pas echt zin in. Hoewel Hermelien in een Dreuzel gezin woont is magie daar niet verboden.

Hier is dat een ander verhaal, toen ik aankwam aan het begin van de zomervakantie waren kinderen bang voor mij... banger dan dat ze normaal zijn dan...

De meisjes in de slaapzalen wouden niet dat ik in dezelfde ruimte sliep, niet dat ik het erg vond, want ik kreeg daardoor mijn eigen kamer. Voor rijken mensen die geen tijd hebben om hun kind te verzorgen en daardoor in een kostschool zoals deze proppen hebben ze speciale kleine kamers gekocht voor hun kinderen.

Deze kreeg ik gratis en ik ben er wel blij mee, de kamer is ongeveer 4 bij 6 met een bureau een bed en een kast in gepropt.

Ik ga aan het bureau zitten en denk na. Wat moet ik nu doen? Mijn litteken prikt nog maar een klein beetje maar wat ik heb gezien, is toch niet normaal? Zelfs niet voor een droom. Even overweeg ik om Perkamentus het schoolhoofd van Hogwarts om hulp te vragen. Hij zal vast het antwoord wel weten, de laatste keer zei hij namelijk dat als mijn litteken pijn deed omdat Voldemort in de buurt was maar dat kan nu toch niet zo zijn?

En wat moet ik tegen Perkamentus zeggen? Hallo, mijn litteken doet pijn doei? Dat klinkt helemaal idioot.

Ik zou het aan Harry kunne vragen Ik bedoel hij heeft hetzelfde litteken als ik en nog veel langer, misschien voelt hij het zelfde. Maar wat als dat niet zo is?