Am I Harry's Potter twin?

Chapter 25; Tijdreizen part 1

"Veel succes?" vraagt Harry als Perkamentus de deur dicht doet. Ik beantwoord zijn vraag niet en loop vlug naar Hermelien die nog steeds bewusteloos is. Ik pak de tijdverdrijven de nog steeds om haar nek zit en doe hem om mijn hals. "Drie keer omdraaien? Waar had hij het in vredesnaam over? Wat wil hij dat we doen?"

Ik loop naar Harry toe en negeer zijn vragen. "Harry kom hier!" Zei ik dringend, "Kom op we moeten nu gaan we komen er zometeen aan!"

Harry komt verbijsterend dichterbij en ik houd de ketting ook over zijn hals. Ik pak het zandlopertje vast en Harry wilt het aan raken maar ik tik zijn hand weg. Er is nu geen tijd voor. "Klaar?" vraag ik ademloos wa ik heb nog nooit iedereen tijd gereisd. "Wat gaan we doen?" vraagt Harry die er geen snars van begreep.

Ik draaide drie maak de zandloper om. De ziekenzaal loste op, ik had het gevoel dat we razendsnel achteruit vliegen. Na een tijdje voelde ik de grond weer onder mijn voeten. We stonden nu in de hal voor de eikendeuren van het kasteel, paniekerig keek Harry om zich heen

"Roos, wat..."
"Hierheen," ik pakte Harry bij zijn arm en sleurde hem mee naar de bezemkast, ik keek of niemand ons zag en deed de deur dan dicht.
"Wat – hoe – Rosa, wat is er gebeurt?" 
"We zijn teruggegaan in de tijd," fluisterde ik en ik deed de ketting van zijn nek.
"Maar – "
"Sstt! Luister! Er komt iemand aan!" fluister ik en ik kijk door een kier naar de gang ik hoorde wel voetstappen maar zag niemand, ik kwam tot de conclusie dat het Harry, Ron en Hermelien moeten zijn. "Volgens mij – volgens mij zijn jullie het, Ja jullie zijn op weg naar Hagrid onder de onzichtbaarheid mantel."
"Je wilt me dus vertellen," zei Harry, "Dat ik in de kast zit maar ook in de hal?"

"Ja inderdaad, ik ben nu aan het nablijven bij professor Lupin." Ik luisterde goed en hoorde dat het trio de bordes af liep. Als ik zeker weet dat we alleen zijn ga ik op een omgekeerde emmer zitten. "Hoe kom je aan die zandloper?" Vraagt Harry doodongerust.

"Het is een tijdverdrijven van Hermelien, ze heeft hem op haar eerste schooldag gekregen zodat ze alle lessen kon volgen, daarom deed ze laats zo raar. Ze moet het aan niemand vertellen maar ik kwam erachter en heb gezegd het aan niemand te vertellen, maar Harry ik snap niet wat Perkamentus van ons wilt? Waarom moeten we drie uur terug in de tijd gaan? Hoe kan dat Sirius helpen?"

"Er moet iets rond deze tijd gebeurt zijn waarvan hij wilt dat we iets veranderen," zegt Harry langzaam. "Wat is er toen, gebeurt?"

"Oké het is nu drie uur terug en jullie zijn op weg naar Hagrid," zeg ik, "we hebben jullie net horen vertrekken."

Ik denk diep na, wat zou er gebeurt zijn nu? "Perkamentus zei dat als we slagen meer dan één onschuldig leven redden," zei Harry. Opeens snapte ik het ook. "We moeten Buckbeak redden!" Zei hij opgewonden. "Maar wat schiet Sirius daar mee op?" vraag ik dan verward.

"Perkamentus zei waar Sirius opgesloten was, het raam van Banning's kantoortje! Waar Sirius opgesloten zit! We moeten op de rug van Buckbeak naar het raam vliegen en Sirius redden! Sirius kan met behulp van Buckbeak ontsnappen – ze kunnen samen ontsnappen!"

"Nou als dat ons lukt zonder gezien te worden word het pas echt een wonder!" Zei ik een beetje benauwd. "Nou ja, we moeten het in elk geval proberen," zei Harry. Hij stond op en drukte zijn oor tegen de deur. "Ik hoor niemand... kom op, laten we gaan..."

Harry deed de deur van de bezemkast open. De hal was uitgestorven. Zo snel en stilletjes mogelijk glipten we de kast uit en renen het stenen bordes af. De schaduwen werden langer en de boomtoppen van het verboden bos baadden opnieuw in een gouden licht.

"We kunnen beter rennen," zei Harry vastberaden. "Regelrecht maar het bos. Dan verbergen we ons achter een boom en kijken we goed of we iemand zien –"