Ang Asawa kong Artista [COMPLETED: Editing]

CHAPTER 4 (TERENCE IS A GAY?)

SHEENA'S POV

Nandito na kami sa Hospital. Binilisan ko ang pagbubukas ng pinto ng Van at agad na tumakbo papasok ng Hospital.

"Hey! Sheena! Baka may makakilala sayo!?!" Sigaw y'ata ni Chabs yun. Bwisit naman kasi! Bakit hindi sinabi sakin ni Manager Kim na may Cancer pala siya?

"Nurse! Na'san ang Room ni Tiana Kim?" Agad na sabi ko sa Nurse. Alam kong nagtataka siya, tinitigan niya ako ng maigi. Kinilatis ang buong mukha ko.

"Nurse? Kung ano man ang nasa isip mo, Oo tama ka ng hinala!" Bigla siya napatalon at agad na hinanap kung anong Room yung sinabi ko sa kanya kanina. Ang saya niya.!

"Room 107 po Ms. Sheena Allyson! Pwede po bang magpa-picture?"

"Okay go! Bring your phone and I will handle it!" Sabi ko at agad na nag-picture.

"Kyah! Thank you po!"

"As Always!" Sabi ko at tinungo na agad ang Room. Nang mahanap ko ito ay binuksan ko agad. Nakita ko siya na binabasa ang Comic Book.

"Manager Kim! How are you?... Why you didn't tell me that you have a Cancer!?" Sabi ko at agad siyang niyakap.

"Ano ka ba! Ms. Sheena this is a cancer malayo sa bituka!" She said. Tawa pa ng tawa.

"Malayo sa bituka? Nagbibiro ka ba? Manager Kim... Ikamamatay mo yan kaya wag kang magbiro!" Sabi ko at malapit na akong mapaiyak dito. Bigla na lang bumukas ang pinto.

"Sheen! Ang daming reporter sa labas!" Hingal na hingal na sabi ni Chabs dala-dala si ang baby kong si Brix. Nasa likuran naman niya si Terence.

"Hello! Ate!" Sabi nito at niyakap ang kapatid niya.

"Why? Paano nagkaroon ng reporter sa labas?" Pagbaling ko sa sinabi ni chabs kanina.

"Ewan ko!" Kibit-balikat niya sinabi. Loko talaga.

"Ms. Sheena!?" Sabi ni Manager Kim kaya agad ko siyang nilingon.

"Why, Manager Kim?"

"Si Terence muna ang papalit sakin para magabayan ang Photoshoot mo sa Linggo! Baka kasi hindi ko kayanin! Ililipat ko muna sa kanya ang paghawak ng gagawin niyong Photoshoot, hindi pa pala ako nakakahanap ng ipa-partner sayo, kaya si Terence na ang bahala doon! Isa kang model kaya pag-patuloy mo lang yan ha!" Sabi niya. Kaya naman napaiyak ako.

"Bakit ka naman umiiyak diyan?" Sabi niya ulet. Obviously naman di ba? Parang namamaalam na siya!

"Bakit ka kasi nagsasabi ng ganyan? Parang namamaalam ka na eh!" I said. Iyak pa din ako ng iyak.

"Mom! Stop crying?! You're not a kid anymore! So please, be brave, okay?!" Biglang sabi ng anak kong si Brix. Niyakap niya ako at pinunasan ang luha sa pisngi ko. Hay! Naisip ko tuloy, paano pa kaya kapag nag-binata na 'to?

"I do. Son! I love you so much!" Habang yakap niya ako, ni-kiss ko naman siya sa cheeks!

"Me too Mom! Forever and always!" Nagulat naman ako sa sinabi niyang 'yon! Saan niya nakuha ang salitang ganon?

"Brix? Saan mo nakuha ang mga words na'yan ha?" Tanong ko sa kanya.

"In the book of English, Mom! Forever and always because you are my Mom and you gave me a beautiful life!" Nagulat naman ako sa sinabi niya.

"Hay nako! Tama na nga yan! Naiinggit talaga ako Brix! Yakapin mo nga din si Tito! Come, and hug me!" Singit ulit ni Nick.

"No way! Ayoko!" sabi agad ni Brix kaya nagulat na lang kami ng biglang tumawa si Manager Kim.