Ang Asawa kong Artista [COMPLETED: Editing]

Chapter 33 Kidnapped

"So, totoo talagang ako ang real dad ni Brix?" Tanong sakin ni Bryan. Ngumiti naman ako.

"Yeah, I didn't expect this day. Talagang napakabilis ng pangyayari. Wala akong balak na sabihin sayo na ako yung hinahanap mo Bryan pero naunahan na talaga ako ni tadhana." Sabi ko at sumandal sa inuupuan ko. Bumalik kami ni Bryan pagkatapos nung nangyari kanina sa labas at yung biglaang pagdating ni Jack at sinabi ang clue na matagal ng hinahanap ni Bryan.

"Bakit naman? Ayaw mo ba na makilala ko si Brix? Ang baby natin?" Sunod sunod niyang tanong sakin. Magkatapat kami ngayon ni Bryan dahil sabi niya ayaw niya daw tanggalin ang tingin niya sakin dahil sisiguraduhin niya daw na hindi na niya makakalimutan ang mukha ko.

"Hindi naman sa ganoon. Alam ko lang kasi na magkakaroon ng gulo kapag nalaman na ng lahat na naaalala mo na ko. Alam mo naman na si Sky ang gumawa ng paraan para maaksidente tayo nung araw na yun."

"T-teka, alam mo na siya ang gunawa nun."

"Simula't sapul mahal ko." ngumiti na naman siya. Ngumingiti talaga siya kapag usapang mahal ko na.

"Hinding-hindi talaga ako magsisisi kung bakit ikaw ang minahal ko Sheena. Napapakilig mo kasi ako hahaha!" Tawa niya. Akala ko pa naman kung ano na.

"Naaalala mo na ba yung mga ginawa natin noon?" Tanong ko pa. Sa dami ng mga nangyari, imposible na hindi niya maalala ang lahat ng dahil sakin.

"Hindi pa sa ngayon pero ang importante, nandito na sa harap ko ang matagal ko ng hinahanap." kumunot pansamantala ang noo dahil hindi niya pa naaalala ang mga pinagsamahan namin.

"Dapat naaalala mo na yun di ba? Paano kung hindi pala ako si Sheena at nagpapanggap lang ako?" Napatingin naman ako sa kamay niya na hinawakan yung akin.

"I know and I trusted you Sheena. Hindi mo dapat pinipilit na dapat maalala ko na ang lahat. Hintayin na lang natin ang tamang oras para maalala ko na ang lahat okay?!" Dahil sa ginawa niya, tumango na lang ako ng marahan sa kanya.

"Sorry for disturbing you two pero pinapatawag kayo ni Direk." Bigla bigla ako tumayo at binawi ang kamay ko na hawak ni Bryan. Kita ko ang pagtataka sa kanya kaya agad ko ng binalingan yung babae.

"P-pakisabi susunod na kaming dalawa. 5 minutes." Sabi ko bago siya tumango at lumabas na ng tent. Bumalik ako sa pagkaka-upo bago ko hinawakang muli ang kamay ni Bryan.

"What's that scene?" Nagtataka niyang tanong kaya huminga muna ako sandali. I need to explain this time again.

"They also known what is your relationship with Sky Chan, Bryan. We need to hide this for everyone!"

"No way. I want this relationship come back again."

"No, look at me. Hindi pwedeng makulit ulit ang ulo mo hahaha, ikaw pa rin pala talaga yung dating Bryan na minahal ko."

"Yes and I won't be change my wife." Napatigil na naman ako sa sinabi ni Bryan.

"Haha, I'm a little bit remember what's the call sign 5 years ago and you also irritated when I called you that way." Humigpit ang hawak ko sa kamay ni Bryan.

"S-sumakit ba ang ulo mo ng maalala mo ang bagay na yun?"

"Nope. Parang panaginip lang na sumagi sa isip ko. No need to be worry." Napakasaya ko. Tama nga ang sinabi niya. Paunti-unti muna dapat ang dapat niyang maalala.

"Okay. Hahayaan ko na ikaw kagaya nung ginawa mo noon na walang pakundangang kilos mo."

"Thanks."

"I trusted you too Bryan." Hinalikan ko siya sa pisngi bago ko siya yinakap ng mahigpit.

"Let's go?" Tanong ko at tumayo na. Kita ko ang pagkagulat niya. Haha, he's blushing. So cute!

Inabot ko ang kamay ko na agad naman niyang kinuha. Lumabas kami sa tent ng magkahawak ang kamay. Hindi ko mapigilan ang sayang nararamdaman ko ngayon. I'm blessed. Thank you lord for giving back our lives what I lose every time that Bryan is not with me past ago.

Kita ko ang pagkagulat sa lahat. Kitang-kita ko rin ang malaking ngiti ni Manager Kim. Sigurong alam niya na mangyayari ito.

"Let me do explain it to all." Bulong ni Bryan bago hinawakan ng mahigpit ang kamay ko. Parang ang higpit na hawak niya sa kamay ko ay may ibig sabihin na hinding-hindi na niya hahayaan na mawala ako sa kanya.

Sky Eunice Pov

"Nakuha mo na ang bata?"

"Ako pa ba?" Sabi ni Jack. Sa wakas. Malapit na matupad ang pangarap ko na mawala na sa buhay ni Sheena ang alas niya kay Bryan. Ang nag-iisang anak nila.

"Yung gift, siguraduhin mo na dapat naibigay mo sa kanya yun at hindi niya babaliwalain."

"Of course. Para lang sayo"

"Good." I said bago ininom ang wine.

Dapat ko lang makuha ang batang yun na kahit alam kong wala siyang kasalanan dito. Kailangan niya pa ring pagbayaran yun mga kasalanan ng mga magulang niya.

Ehh ano pa ba ang mission ng batang yun?! Kaya nga siya pinanganak sa mundong para pagbayaran ang kasalanan ng mga magulang niya. Yun lang ang trabaho niya sa mundong  'to.

Pero hindi na naman siya magtatagal pa dahil malapit na makuha ng batang yon ang kalayaan na dapat niya talagang makuha.

"Mommy! Please help me! Damn you ass!" Kanina pa nagpupumiglas ang batang yun. Kakapasok pa lang ni Jack sa kwarto na pinagkulungan sa batang yun.

Minsan, namamangha pa rin ako sa mga salitang lumalabas sa bibig ng batang yun. Ang dami niyang alam na mura at yun ang gusto ko. Gladiatorial.

Pumasok ako ng kwartong yon at nakita ko sa batang yun ang galit na nararamdaman ko ngayon.

"What do you want from me dumb asshole!!!" Sigaw niya pagkapasok na pagkapasok ko.

"Hindi maganda ang tabas ng mga salitang binitawan mo bata." Sabi nung isang tagabantay. I know it right. This kid want me to harm me so good.

"Well, good to see you here kid."

"Fuck! I'm not a kid! Just let me release this fucking leash!"

"No way. You didn't inconsiderable kid. You like a trash for me. BASURA! ANAK KA NANG ISANG BASURA!" I shout. Iniinis talaga ako ng batang 'to.

"Mommy is not a trash! You are a trash!" Sigaw niya pabalik sakin. Hindi ko napigilan ang sarili ko dahil sinampal ko nang malakas ang pisngi ng batang 'to.

"Oh, did I hurt you? Hahaha, if you'd try to shout again I assure you that my slap isn't you catch out again." Sabi ko at umupo katapat niya para magpantay kami.

"Be nervous kid. Soon will be your last." Sabi ko at tumayo na.

"You scared? Hahaha, be scared kid I'm not a woman that you also known." I said then I walking out. Bago siya may sinabi na ikinatigil ko.

"Alam kong hindi ako pababayaan ng Mommy at Daddy ko. YOU INSANE!" Hinarap ko siya bago ko siya sinigawan.

"I'M NOT INSANE! BALIW AKO SA PAGMAMAHAL NI BRYAN!" Sabi ko at umalis na doon. Shit that kid. I'm not insane. Gusto ko lang makuha ang dapat kong makuha. Ang pagmamahal ni Bryan na hindi niya naibigay sakin.