Ang Asawa kong Artista [COMPLETED: Editing]

Chapter 25 Family Dinner

SHEENA'S POV

Nakauwi na kami ni Bryan at magga-gabi na din kaya naman nauna na akong bumaba sa kanya sa may van. Hinabol naman niya ako tapos sinabayan akong maglakad.

Tiningnan ko si Bryan at kanina pa pala siya nakangiti. Bakit kaya siya nakangiti?

"Mommy!" Salubong sakin ni Brix at niyakap na naman ako. Hinila niya ako papuntang kwarto namin kaya sumabay na lang ako. Ngayon ko lang na-realize na kaya na pala ako hilahin ng anak ko. Naku, malapit na talagang magbinata.

"Mom, can you promise me one thing?" Sabi niya nang makapasok kami dito sa kwarto. Naupo kami sa bed.

"What is it anak?" Tanong ko at ngumiti naman siya.

"I want a family dinner Mommy the four of us!" Sabi niya at nagtatalon sa kama namin.

"Anak, hindi natin matatawag na family dinner kasi hindi naman natin kapamilya si Bryan di ba?" Sabi ko at napatigil naman siya sa pagtalon.

"But you'll agree with him! You'll agree that it's okay na siya maging dad ko di ba po Mom?" Sabi niya at bigla na lang lumungkot yung mukha niya. Teka? Pumayag ba ako?

"Mom! I want him to be my Daddy!" Masayang sigaw ni Brix. Natulala naman ako.

"Sheena? Are you okay?" Agad naman akong napabaling sa nag-salita. Si Nick pala.

"Kanina ka pa nakatulala, masama ba pakiramdam mo?" Sabat naman ni Bryan. Umiling na lang ako.

"Mom? Bakit parang hindi po kayo masaya sa sinabi ko," sabi ni Brix. Lumapit ako sa kanya.

"Okay, anak! Pwede mo naman siyang maging Daddy!" Sabi ko kaya siniko ako ni Nickolas ng patago.

"Really Mom? Thank You!" Sabi ni Brix at niyakap ako.

Hayst. Pumayag nga pala ako. Hanubayan. Lumapit ako sa anak ko at niyakap ko siya.

"Ok fine. Kahit na hindi natin siya kapamilya..." Kasi nakalimutan na niya tayo at hindi na niya tayo maalala.. "Ituturing ko na din siyang family sa'tin. Kahit na gusto mo siyang maging daddy, okay." Kahit na tunay na daddy mo talaga siya anak. Sasabihin ko naman sayo ang totoo kapag kaya mo ng intindihin ang lahat.

"Really mom? I'm gonna tell this plan!" Sabi niya bago ako niyakap. Patakbo siyang lumabas ng kwarto at napa-iling na lang ako. Gustong-gusto niya talaga na maging daddy si Bryan. At gustong-gusto ko na din sabihin sa kanya ang katotohanan pero may mga bumabagabag sakin na wag sabihin ang totoo dahil may isang kokontra.

Nagbihis na ako at pagkatapos ay bumaba na din ako. Una kong pinuntahan ang kusina kaya naman nakita ko si Bryan na nag-aayos na nang lulutuin niya. So, balak niyang ipagluto kami?

"What are you doing?" Sabi ko at lumapit sa kanya. Napatingin na lang ako sa mukha niya kasi kanina pa siya nakangiti.

"What are you thinking?" Tanong ko tapos bigla na lang lumapad yung ngiti niya. May ibig sabihin yon eh..

"Nothing." Sagot niya naman kaya napatawa na lang ako imbis na magpa-apekto ako sa nginingiti niya.

"What are you thinking? Does not a smile Bryan, may ibig sabihin kaya yan!" Sabi ko at bigla na lang pumasok sa isipan ko yung pinag-usapan namin kanina sa meeting. OmyGad?

"Hmm... Manager Clinton? Can I gave a question?" Singit naman ni Manager Kim. Tumingin kaming lahat sa kanya.

"May magaganap bang kissing scene?" Biglang nanlaki ang mata ko ng mabanggit niya ang kissing scene word. Shocks! May pina-plano ang babaeng 'to! Oh No!

"Yes, of course! Hindi naman yun mawawala sa isang movie." Sabi ni Direk at ngumisi sa aming dalawa ni Bryan. Kinilig naman si Manager Kim.

Bigla akong natigilan sa inisip ko na yun. Napatingin naman ako kay Bryan nakangiti pa din siya sakin.

"So, you thinking is about-----" naputol na lang ang pagsasalita ko ng bigla na siya magsalita.

"Haha, no way that's not what I mean..." Sabi niya. Hala! Parehas ba kami ng iniisip o nababasa niya ang iniisip ko? Omaygad!

"So ano?" Nagulat na lang ako sa bigla niyang pagtawa ng nakakatakot. Ano ba ginagawa niya? Kinakabahan ako sa susunod niyang sasabihin.

"Hahaha, hindi! Natatawa kasi ako sa ginagawa mong yan! Ganyan ka ba talaga kapag kabado ka?" Sabi niya tapos hindi pa din siya natatapos sa pagtawa niya. Tumingin siya sa may kamay ko at dun ko lang nalaman na nagsasalin na pala ako ng tubig sa baso at punung-puno na ito! Nakakahiya.

"Ayt! I'm sorry!" Sabi ko at pinunasan ang natapon na tubig dito sa may kitchen.

"Kinakabahan ka ba? Kasi..."

"Ganun ba ka-obvious?" Tanong ko naman sa kanya. At tumango naman siya. Natawa na lang ako sa sarili ko. Hays.

"Ang balak ko kasing sabihin ay kung nasabi mo na kay Brix na aalis tayo bukas. Kung anu-ano kasi yang iniisip mo, yan tuloy napapangunahan pa ako." Sabi niya sabay tawa. Ngumiti naman ako at ininom na ang tubig.

"Are you going somewhere Mommy, Daddy Bryan?" Bigla na lang ako napa-ubo ng sumulpot si Brix dito sa kitchen.

"Ahhyy anak! Nandiyan ka pala." Sabi ko at tumawa na lang bigla. Nakita ko naman na naka-serious mode yung mukha ng anak ko.

"Mommy tell me everything. Are you going to somewhere?"

"Yes, where going to bicol tommorow at nagpaalam ako kay direk kung pwede kayo sumama ni Tito Nick niyo ehh, hindi daw pwede."

"But Mom! You leave me again. Nothing more less." Sabi ni Brix at lumapit na lang ako sa kanya at hinawakan ang balikat niya.

"Anak, I'm not leave you again. We're going for the important thing that we have to do. We have a task to accomplish!? Did you understand me baby?" Sabi ko at tumango naman siya.

"Yes. But you surely updated me Mom! I'm a 5 year old kid but I use my brain for you to be better. I love you mom." Sabi niya tapos niyakap niya ako. Saan ba niya kinukuha ang mga ganyang salita?! Nakaka-touch kasi eh.

"Tss you're a 5 year old kid." Tapos ginulo ko yung buhok niya. Napakatalino talaga.

"Ready na yung dinner natin. Kain na." Sabi naman ni Bryan at hindi ko man lang namalayan na tapos na siyang magluto.

Naupo na kami dito sa may silya kaya sinimulan na din naming kumain ng sabay-sabay. Napatingin ako kay Bryan. Nakangiti pa din siya.

"Mommy this is a family dinner?" Napalingon naman ako may Brix.

"Yes this is a family dinner." Biglang sabat ni Bryan kaya napangiti na lang ako sa kanya. This time, masaya pa lang pakinggan na si Bryan yung nagsabi na ito ay isang family dinner. Parang nabuo na ulit ang pamilya namin.

___

Itutuloy...

Sorry for late updated. Better to be next time again. Thanks for supporting this.