My Sassy Love

Chapter Two

Dianne’s POV

Hala ! I can’t find my keys. Andito na kasi ako ngayon sa car park. Psh. Of the most thing that I hate, it’s being stupid. Kaso mukhang ako din stupid eh.

 Hahaha. I saw my car keys inside my car. “STUPID mo Dianne!” napasigaw na ako. “Hays, mag commute na nga lang ako .” iyon na lang nasabi ko, kaso mukhang dehado nahihilo na ako eh pero kaya pa naman. Bakit kasi haggang ngayon... ay leche ayaw ko na munang magisip ng tungkol dun. I shake my head to remove the tought.

Lakad lakad. Tingin sa paligid. Lakad lakad. Tingin sa paligid. Lakad lakad.

“YES ! nakarating din ako.”  Partida naka taas yung mga kamay ko, kala mo nanalo ako sa lotto. Hahaha. Pagkatingin ko sa paligid. O_o? Namula ako. Waaaa! Pinagtitinginan nila ako. Maka alis na nga.

Dapat ayusin ko ung paglalakad ko, halatang lasing ako mamaya manyakin nanaman ako. I’m beautiful kase. HAHAHA !

You read it right. I have a fair skin kaso hindi halata kasi nga tagong tago ako sa damit ko ngayon. Medyo singket ung eyes ko, i got it from my Dad which is pure chinese. My mom’s a filipino pero they’re both fair skin then i have my mother’s nose and the color of the eyes. May pagka brown. Chocolate brown to be exact.

“MISS!!”. Sabi nung babaeng nasa cashier.Nagulat ako dun ha. Lumingon ako sa paligid to make sure na ako nga kausap nito.

Pagkalingon ko. Lahat sila nakataas mga kilay nila at nakapameywang pa ha. Hahaha!! Hindi ako makatawa magalit pa sila.

“Sorry, my brain’s too occupied. Here” sabay abo’t ng pera sakanya. Dahil mukhang galit sa akin. Hinagis niya ung ticket. Sorry naman diba. Nag bow na lang ako dun sa mga nakapila sa likod ko.

Nahihilo na talaga ako. Ang tagal naman nung train. Hindi na ako makatayo ng maayos. Bakit pa kasi......

 Kevin’s POV

“SHIT! If you keep on following me guys I promise i’ll break your face one by one.” Sigaw ko sa kanila. Nagulat ko ata sila. Lahat sila napatigil ehh. Mukhang nagkamali ata ako ng pagsasabi. “I’m okay guys.” Sabay talikod.

Badtrip!

Naiinis ako. Ung witch na yun, kung ano-ano pinapagawa sakin. Nakakasakal na. Buti na lang at naka-alis na ng bansa iyon kung hindi mababaliw na talaga ako.

“Sige pare, bukas na lang siguro” iyon na yung huli kong narinig sa mga kaibigan ko pagkatalikod ko. Buti naman at naintindihan nila. Sabagay, lagi naman nila ako naiintindihan ehh. HAHAHA. Gago lang talaga ako.

Sumobra ata ako ng paglalakaad, napansin kong ang layo ko na sa kotse ko eh. Ayun, dumiretso ako sa kotse ko na sa tingin ko ang pinaka magandang kotseng nakahilera dito sa parking lot. “How, I love my car.” Nasabi ko bigla. Shit. Did I just say that. Nakakabading. Shit talaga.

Nang nakapasok na ako sa aking Aston Martin. Naalala ko nanaman ung nangyari kahapon.

FLASHBACK

“My son. How are you?” tanong ni witch sa akin.

“I’m perfectly well not until you came back here in the Philippines and into my life” yun ang nasabi ko. Badtrip eh bumalik pa dito. Isa lang ang dahilan kung bakit ako binalikan at kinamusta nito. Alam ko may plano to, at iyon ang aalamin ko.

Pakk! Sinampal ako. Napahawak ako sa pisngi ko. Ah shit. Ung gwapo kong mukha baka napano. Napatingin ako sa mirror na nasa gilid. I guess right. Namumula nga ung pisngi ko. Ang lakas nun ahh. Hinarap ko si witch.

“Hindi kita pinalaki para maging bastos at walang galang. I’m your Mother!” namumula na ung mukha niya sa galit. Nung kumalma na siya bigla siyang nagsalita “Ano itong naririnig kong lagi ka na lang naglalasing at puro basag ulo na lang ang ginagawa mo? Is this true son?”, hindi na ako nagulat sa sinabi niya sa akin. It’s all true.

“Hanggang ngayon hindi ka pa rin nagbabago simula nung mamatay ang Dad mo. I know it hurts son but it’s not only you who lost him and it’s not only you whose life became miserable. Please son, bumalik kana sa dating ikaw. You know Dad won’t like it if he sees you like that.... if he sees us like this.”

Tumayo na siya at humalik siya sa noo ko sabay talikod. Nakita ko sa mga mata niya na may namuong luha pero hindi niya pinahalata. Alam kong ginagawa niyang maging malakas sa harapan namin ng ate ko pero hindi pa sapat iyon para makalimot ako.

“I’m sorry. I can’t, hindi ko pa kaya”

END OF FLASHBACK

Napabuntong hininga na lang ako. My life became miserable simula nung namatay si Dad. At mas lalong naging miserable simula nang naghigpit si Mom. Alam ko dahilan ni Mom pero hindi ko pa rin magawa ang mga pinapagawa niya sa akin. hay buhay! Bahala na. Asan na kaya si ate?

“SHIT.” Sabay suntok sa manibela. “FUCK, bakit ngayon pa ako nauubusan ng gas?”  umalis na ako sa kotse. Ipapagas ko nalang to kay manong Arthur.

“I hate taking public transportation. Ang baho sa loob ng train tapos siksikan pa. Shit.” Nasabi ko na lang habang nakapila sa bilihan ng ticket. Parang ang init ng likod ko, pagkatingin ko lahat sila ang sama ng tingin. Psh, eh sa nagsasabi ako ng totoo eh.

“Excuse me Sir. Ilan pong ticket?” nakangiti sa akin ung babae. Nagwapuhan ata.

Nag smirk ako. “One only. Here” sabay abot ng pera.

Habang naglalakad ako napansin ko parang ang daming tumititig sa akin. shit. Baka may dumi ako sa mukha. Naghanap ako ng something reflective pero wala sa lumapit ako sa babae na malapit sa akin at kanina pa nakatitig.

“Miss, is there something wrong with my face?”

O_O? ß sabi nung bababe

“Umh, Miss? May dumi ba sa mukha ko?”

Natauhan na ata ung babae. Biglang namula. “Ahh, wala. Walang dumi sa gwapo mong mukha.”

O_O  adik ata to ehh. HAHAHA

Habang naghihintay ako may nakita akong babae, straight ang buhok. Eh nakatalikod eh. Hindi ko alam kung maganda o hindi. Gumegewang gewang siya na nakatayo. Malapit na siyang mahulog sa rail kaso hindi ko pinansin. Hindi ko naman siya kaano ano bakit ko siya ipagtatangol.

“All pasengers, please do not go beyond the yellow lane for safety. The train is arriving. Thank you.”

Nakikita ko na ung train. Bat ba ayaw umalis nung babae dun. Psh. Bahala siya.

Wala bang gustong magligtas sa kanya. Ayaw kong mag aksaya sa kanya ng oras.

“All pasengers, please do not go beyond the yellow lane for safety. The train is arriving. Thank you”

Nang nakita kong malapit na ung train, malapit na rin siyang mahulog. Bahala na nga.