DIANNE’S POV
Andito kame ngayon sa kotse ni Kevin. Ang tahimik sa loob. Ang ackward naman. Naalala ko yung nangyari kanina. Niyakap ako ni Kevin >/////////////<
Waaaaaaa. OMO. Niyakap niya ako.
Sheeeet. Kinikilig ako.
Nakakahiya naman. Pero kasalanan niya pa rin kung bakit nangyari yun. Kaso nag sorry naman siya kanina. Tapos yung yakap niya parang. . . . parang may something dun ehh
Dugdug dugdug dugdug
Ayan nanaman yung ingay.
Teka p-puso ko ba yun?
Hinawakan ko yung puso ko. Ang lakas ng tibok ng puso ko. Shet para akong mahihimatay.
Kinikilig ako tokwa naman ohh. Pero teka, may gusto na ba talaga ako Kevin? Ambilis naman ata. Baka naman dahil lang sa nangyari kanina.
Tama, baka dahil lang dun.
“We’re here” nagulat ako ng sabihin niya yan. Andito na daw kami? Asan naman kami?
“Asan tayo Kevin?”
Kaso bago niya ako sagutin bumaba na siya. Anak ng tokwa naman. Kala ko naman mabait na to . psh.
Bumaba na din ako.
“Move faster. You’re so slow. Psh.” Tinalikuran niya ako nagsimula na siyang pumasok sa loob.
Teka lang. Condominium ba to? Diba may bahay to? Iisang subdivision pa nga kame ehh. Anong ginagawa namin dito?
Hay nako, masundan na nga lang siya.
Ayun, nakita ko siya hinihintay nia akong sumakay sa elevator. Nang nakasakay na ako. Pinidot niya yung 18th floor. Pagkalabas namin sa elevator. Laglag panga ko.
“WOW ANG GANDAAAAAA!” napabuntong hininga ako sa ganda ng nakita ko.
Nasa loob kami ng isang malaking unit. Parang royal suite ng isang hotel. Ang linis ng loob. “Lights open” pagsabi ni Kevin niyan biglang bumukas yung ilaw. ASTIGG!!
Maganda din naman yung bahay namin pero siyempre hindi ganito ka-high tech nuh.
Hinila ako ni Kevin papuntang sofa. Ang laki masyado ng sala niya ha. Umupo din naman siya sa harap ko. Hinawakan niya yung kamay ko. Ayan nanaman yung karpintero sa puso ko. >///<
“Masakit pa ba?” tanong niya sa akin. concern na nagtatanong sa akin yung mga mata niya.
OMG. Namumula na siguro ako ngayon. PAKKSHET. Sumagot ka Dianne dali !!
“A-ahh ehh. . . o-okay lang naman” nauutal kong sagot. Hindi naman na actually masakit yung wrist ko. Mahigpit lang kasi talaga kanina yung pagkakatali kaya masakit kanina.
Pero nung hawakan niya. OKAY NA OKAY NA. Hahaha lande much Dianne?
“Bakit ka kasi nagpahuli dun sa mga g***ng yun ehh”
Ako pa sinisi niya?
“Psh. Bigla nalang nilang tinakpan yung bibig ko noh. Nanlaban ako pero huli na ang lahat. Saka teka lang. Kasalanan mo kung bakit ako napunta dun noh. Akala mo nakalimutan ko na yung ginawa mong pagpapahiya sa akin. HOY KEVIN! Sayo nagsimula ang lahat kaya wag mo akong sisihin” nagtataas nanaman ako ng boses. Hays.
“Nagsorry naman na ako diba. Sorry kung dahil sa akin nadamay ka. Sorry talga Yhan”
“Aish. =_=tapos naman na ehh okay lang yun. Saka bakit pala yhan ang tawag mo sakin? Dianne kaya pangalan ko”
“Yhan ang gusto ko ehh. Pake mo. Ako lang tatawag sayo ng ganyan”
=_= isip bata pa rin pala to kahit papaano
“Teka, masakit pa ba likod mo?” muntik ko ng makalimutan yung nangyaring pagpalo kanina. “Bakit kasi humarang ka? Nagpapakamatay kaba ha”
“Oo masakit pa. Dito ka lang muna hanggang sa makatulog ako, okay?”
Teka ano daw?
“Don’t go anywhere, understand?”
Hala, hindi pa nga ako umo-oo eh.
“I’ll just rest first” sabay tayo niya. Kaso sinundan ko siya.
“Teka Kevin, kasi . . . ano. . . g-gamutin muna natin yang sugat mo” hinatak ko ulet siya papuntang sala. “Asan yung first aid kit mo?”
“Left cupboard in the kitchen” tumayo ako at hinanap yun. Nakita ko naman. Bumalik ako dun sa sala. Nadatnan ko si Kevin nakahiga na sa couch. Tulog na ata kasi nakapikit na siya eh.
“Hays, ikaw talaga. Ang Stupid mo Ken”
Umupo ako sa tabi niya at ginamot pa din yung sugat niya kahit tulog.
Kawawa naman siya. Ang dami niyang sugat sa kamay. Sa mukha niya, labi niya lang yung pumutok. Buti naman kasi sayang ang face ni Kevin. Gwapo pa naman. Hahaha
Nang matapos ko na siyang gamutin. Ginising ko na siya. At nagising din naman siya. Inalalayan ko siya papuntang, umh... kwarto niya ata.
Umupo siya sa kama. “Umh. . . Kevin kasi puro dugo yang t-shirt mo. So it’s best kung papalitan mo yan.”
Hindi na ata siya nakipagtalo. Mukhang pagod talaga ehh.
Tumayo siya at nagtangal ng shirt sa harap ko. Tumalikod ako agad.
“teka!” sigaw ko. Anak ng. Yung innocent eyes ko nadadamage. Hahaha. Pero kasi tama bang magpalit sa harap ko. Suntukin ko ulet to ehh. Aish. =_=
“Get me a shirt. First cabinet from the top” sinunod ko na lang.
Pagkabukas ko ng cabinet. Whoa. Daming damit. Ano siya fashionista? Hahaha parang Blaire lang ahh.
Kumuha na ako ng isa at bumalik na sakanya.
Kaso pagkatingin ko sakanya. Pakkshet wala siyang pangtaas.
OMG!! May abs yang ganyang katawan? Ang ganda ng muscles niya parang sculpted into right shape. Medyo buff yung katawan niya. Hindi ko napansin yun ha.
“Matunaw ako. Amin na nga yang shirt ko”
“Matunaw mo mukha mo. Psh” hinagis ko sakanya yung damit sabay walkout. Kapal niya. Akala mo naman may pagnanasa ako sa maganda niyang katawan na may 6pack abs. Leche siya. Feeling niya yummy yung katawan niya na yumminess talaga . tss. >3<
Ang KAPAL LANG.
Umupo na lang ako sa sofa niya.
Binuksan ko yung plasama T.V niya. Ang laki naman masyado ng T.V niya. Andaya mas malaki yung T.V niya kaysa sa T.V ko. Papabili nga ako ng ganito. Hahahaha Ingitera much Dianne?
Hindi ko namalayan nkatulog na pala ako.
BINABASA MO ANG
My Sassy Love
RomanceFATE. is a bridge of chance for someone you love. Ang love story na nagsimula sa Train. hahaha Do you know your own fate? What if a good-girl-gone-bad na si Dianne ay makatapat si Bad boy na si Kevin. Is she going to give their Love a chance? Ang...