Mad Hatter •Peter Parker•

P.2

1.5 YIL ÖNCE

Okulun karşısındaki markette kartpostallara bakıyordum. Çiçekli kahverengi şapkamı düşmemesi için tuttum ve parmaklarımı kartpostallar üzerinde gezdirmeye başladım.

"Güzel şapka." Hadi ya? Evde annem bunu çıkarmam için bana yalvarmıştı be!

"Teşekkür ederim, tek beğenen sensin galiba..." dedim gülerek.

"Aslında tarzını beğeniyorum farklı, garip, güzel." Kaşlarımı kaldırarak baktım. Şaşırdığımı anlamış olacak ki "Aynı okuldayız ben Ruby Marlene London." Resmi olarak ilk defa biri yakınıma gelip benimle tanışma cüretinde bulunmuştu.

"Meredith Lilly Martin, memnun oldum." Diyerek elini sıktım. Arkamdaki kartpostallardan birine uzanıp

"Bunu almalısın, yani eğer birine göndermeyeceksen?" Dedi. Ona kartpostal koleksiyonumdan bahsettim. Haftada iki gün buraya gelir ve kartpostal alırdım. Birlikte konuşarak okula doğru gittik. Onu sevmiştim, iyi ve sıcak kanlı bir kızdı.

"Anlatıldığın gibi değilsin." Ah, hakkımda söylenenleri duymuştu. "Yani ben senin daha sinirli ve ters biri olmanı bekliyordum."

"Aslında öyleyim yani samimi ve dürüst olanlara karşı değilim. Bazıları gibi iki yüzlülük yapmazsan hakkında doğru olmayan bir sürü şey duyarsın." Dedim.

"Nasıl olduğunu bilirim. Benim hakkımda da deli diyorlar." Dedi gülerek. Tam o sırada zil çalmış ve sınıflarımıza dağılmıştık. Bu sene sınıflar karmaydı ve daha önce hiç görmediğim kişiler vardı. Gerçi koridorda bile insanların yüzüne bakmıyordum. Bu başımı eğerek yürüdüğümden değildi, aksine çok dik yürürdüm. Sebebi yüzlerinde görmeye değer bir şey olmadığını düşünmemdi. Cam kenarındaki 2. sıraya oturmamla tiz sesli bi oğlanın

"Şapkanı beğendim." Diyerek yanıma oturması bir oldu. Bu aralar bunu diyen ne çok insan vardı? Dudaklarımı kıvırarak ona döndüm.

"Parker sessiz ol, Meredith o şapkayı çıkar." Kimyacımız Bay Joy'un sınıfa girmesiyle şapkayı çıkarıp, önüme döndüm.