Mad Hatter •Peter Parker•

P.8

Basketbol takımından Harry Ramsey benim eşim mi çıkmıştı? Marlene'in tekme atmasıyla kendime gelmiştim.

"Ah, öyle mi?"

"Öyleymiş. Cuma günü boşsan bir yerlere gidelim mi?" Tüm şansımı bugün içerisinde harcamış gibiydim. Kurtarıcım çalmaya başlamıştı; zil.

"Ş-şey bu cuma boş değilim ama boş olduğum bir zaman için haber veririm. Görüşürüz." Hızla sınıfa ilerledim. Yerime oturmamla Peter'ın çenesini açması bir olmuştu.

"Gerçekten o mu? Yani eşin." Kaşlarını kaldırıp, güldü. Tanrım, dedikodular ne çabuk yayılıyordu.

"Evet, eşim o." Ne yani Harry benim eşim olamaz mıydı?

"Meredith onunla çıkamazsın." Kendinden emin tavrı sinirimi bozmuştu.

"Yanılıyorsun Peter, onunla çıkıyorum. Bu cumartesi."

"Bak sana ne diyeceğim." Formu öyle bir uzattı ki gözüme giriyordu. Sanırım artık etrafı kırmızı görüyordum. "Eşim Marlene çıktı ve onu bir yerlere davet edeceğim. Bu cumartesi." Ah, hayır. Artık şimdi etrafı kırmızı görmeye başlamıştım.
      xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

"Harry Ramsey senin eşin. Meredith o çocuk Yunan Tanrısı gibi. Kesinlikle onunla çıkmalısın."

"Tipim değil. Yani baksana hiç anlaşabilecek gibi değiliz." İkimiz de basketbol takımındakilerin oturduğu masaya gözlerimizi dikmiştik. Oğlanlar gülüşerek bir şeyler konuşuyordu. Ardından gözlerim bize doğru gelen kişiye kaydı. Peter Parker. Dün dedikleri aklıma gelince kaşlarımı çattım.

"Marlene nasılsın?" Beni görmemezlikten geliyordu.

"İyiyim ya sen?" İyi, beni takmaması işime gelirdi.

"Ben de iyiyim. Şey arkadaşlık formunda eşim sen çıktın. Eğer istersen cumartesi bir şeyler yapabiliriz?" Marlene şaşırmış görünüyordu.

"O-olur."

"Peki, sonra haberleşiriz." Yanımızdan ayrıldı.

"Meredith baksana eşim oymuş." Biraz duraksadı "Peki ya seninle niye hiç konuşmadı?"

"Bilmiyorum. Aslına bakarsan Marlene sen haklısın. Eşim Harry Ramsey." Yerimden kalktım ve sporcuların masasına ilerledim. Masadakiler gözlerini bana dikip "Burda ne işin var?" bakışı atmaya başlamıştı.

"Harry, cumartesi boşum."

"O halde seni 8'de alırım."

"Konum atarım." Tamam, beklediğimden hızlı oldu. Bu hiç içimden gelmiyordu ama Peter'ın alay edercesine konuşması beni çok sinirlendirmişti ve nedense bir şeyleri kanıtlamak istemiştim. Umarım bu hırsın sonucunda zarar gören ben olmazdım.