Kai uyuduktan sonra ağlamaya devam ettim titriyordum her yerim ağrıyordu kalkacak halim yoktu hiçbir yerimi kıpırdatamıyordum ‘senden nefret ediyorum Kai!!’ ağzımdan küçük bir hıçkırık bıraktım yavaşça yataktan doğruldum ayağa kalkacakken yere kapaklandım
‘’Ahh..’’ Kai yatakta hareket ediyordu hemen ağzımı ellerimle kapattım ağlamaya devam ediyordum. Ayağa zorla kalktım duvarlardan destek alarak yürüdüm banyodan içeriye girince sessizce kapıyı kapattım hıçkırıklarımın çıkmasına izin verdim hüngür hüngür ağlamaya başladım
‘’Se-Sen-Senden nefret ediyorum Kai!! Umarım birisi seni öyle bir becerir ki bidaha ayağa kalkamazsın seni********!!!’’
Burnumdan dumanlar çıkıyordu! Yavaşça küvete girdim sıcak su birazda olsun acımı hafifletmişti şimdi daha iyi hissediyordum kendimi ovalamaya başladım dokunduğum her yerim sızlıyordu Kai’ye içimden küfürler saydırıyordum! Yarım saat sonra küvetten çıktım. Aynanın karşısına geçip kendimi süzdüm her yerim morarmıştı bunu ona ödeteceğime yeminler ediyordum. Kurulanıp ve üzerimi değiştirip banyodan çıktım Kai hala yatıyordu onu şuracıkta öldürmek istedim ama denemeye kalkışırsam başıma neler geleceğini bildiğimden hemen bu düşünceden vaz geçtim sendeleyerek odadan çıkıp kendi odama doğru yürüdüm Baekhyun’un odasının önünden geçerken sesler duydum saat gecenin üçüydü. İçeriye girdiğimde Baekhyun’un bir şeyler sayıkladığını duydum,
‘’Lu..Çabuk gel lütfen..’’Üzerini örttüm. Odasının kapısını kapatıp kendi odama doğru giderken ayaklarımın titrediğini ve daha fazla yürüyemeyeceğimi hissettim, bir adım daha attıktan sonra yere düştüm.
Bilincimi kaybetmiştim gözlerimi açtığımda odamda yatağımdaydım yanımda da Chanyeol vardı elindeki ıslak bezi anlıma koyuyordu doğrulmaya çalıştığımda beni engelledi. Sürahiden su doldurup elinde ilaçlarla yanıma geldi bana uzattı ve doğrulup içmeme yardım etti saat dört buçuktu aslında ilk defa Chanyeol’ü böyle görüyordum genelde hep soğuk ve umursamaz davranırdı,
‘’C-Chanyeol..Sen neden buradasın? Neden yatmıyorsun? Neden bana yardım ediyorsun?’’
sesim boğuk bir şekilde çıkmıştı ve ağrılarım devam ediyordu.
‘’Aish..Sorana bak! Seslerinizden uyuyamadım oldu mu? Ayrıca Kai Baekhyun’un yanında durmamı söylemişti ona su getirmek için aşağı inmiştim çıkarken seni merdivenlerden az kalsın düşerken yakaladım ve odana taşıdım…’’
Duyduklarıma şaşırmıştım konuşmaya kaldığı yerden devam etti,
‘’Sen şimdi iyi misin? Yani..Ağrın var mı?’’Chanyeol endişeyle sordu,
‘’Benimle dalga mı geçiyorsun?! O piç ağzıma sıçtı şu halime bak! Her yerim mosmor!’’
Sinirli bir şekilde ağızım çıktığı kadar bağırıyordum bana bakıp gülmeye başladı,
‘’Yah! Neye gülüyorsun? Sence komik bir şey mi anlatıyorum?!Tabi senin için hava hoş…Eminim altta bir kere bile olmamışsındır…Sen nereden bileceksin ki?!’’Arsızca gülmeye devam etti
‘’AHAHAHAH!!..’’Chanyeol’un gülmesinden ev inliyordu!
‘’AAHAHAHAH!.T-Tamam tamam ama şu halini bi görsen kesinlikle bana hak verirdin! Şuan o kadar tatlısın ki gülmeden edemiyorum eheheh..’’
Kızarmaya başlamıştım, söylediklerinden dolayı kendimi tuhaf hissediyordum. Ona ciddi bir şekilde bakınca Chanyeol gülmeyi kesip konuşmaya devam etti.
‘’Hah aklıma gelmişken dolapta merhem buldum sürmemi ister misin?’’ Acılarımı bir kenara atıp kırmızının en koyu tonuna büründüm ben cidden şuan ne yaptığımı bilmiyorum hızlıca elinden merhemi aldım
‘’İstemez ben sürerim şimdi çık odamdan!’’Biran durup bana ciddiyetle baktı
‘’Emin misin? Bence yataktan bile kalkamayacaksın...’’
‘’Seni ilgilendirmez ayrıca s-sen gidip Baek’le ilgilensene!’’
‘’Onunla ilgileneceğim ama şuan öncelik sende hadi izin ver de süreyim’’
Elimden merhemi çekti ve hızlıca beni ayağa kaldırdı ne olduğunu anlamadan pijamamı indirdi boxerıma gelince onu engelledim
‘’Yah Yah Yah! Ne yapıyorsun?! Senden yardım istemedim çık odamdan!’’
Beni dinlemeden kaldığı yerden devam etmeye başladı boxerımı indirdi utancımdan ölmek istiyordum dizlerinin üzerine çöktü bacaklarımı yana ayırıp merhemi sürmeye başladı. Şuan öyle yakındık ki sıcak nefesini penisimde hissediyordum. Titremeye başladım dokunuşları beni tahrik ediyordu uzun,ince elleri üzerimde geziyordu seslice yutkundum, cidden şuan ölmek istiyordum sayıklamaya başladım,
‘’Senden nefret ediyorum!’’
‘’Biliyorum…’’
‘’Bana dokunmandan nefret ediyorum!’’
‘’Biliyorum…’’
‘’Bana yardım etmenden nefret ediyorum!’’
‘’Biliyorum…’’
‘’Neden bana yardım ediyorsun ki? Sadece defolup git!..’’
Söylediklerim üzerine sinirlendi merhemi bir kenara atıp ayağa hızlıca kalktı aramızdaki boy mesafesi hiçte küçümsenecek kadar değildi bana sinirli bir şekilde baktı ağzını açtı bir şeyler söylemesini beklerken birden dudaklarıma yapıştı. Dudaklarımı tutkuyla emiyordu onu itmeye çalıştım ve yapabildiğim kadar bağırmaya çalıştım ama nafile Chanyeol gibi birisine kim karşıkoyabilirdi ki? Dudaklarını aralayıp bir şeyler söylemeye başladı
‘’Şştt sessiz ol Kai’nin gelip bizi bu halde görmesini mi istiyorsun?...’’
Kaldığı yerden üzerime eğilip öpmeye devam etti çok tuhaf hissediyordum anlatılacak gibi değildi bu his..Aslında güzeldi Chanyeol’un sıcak nefesi..Ve yumuşak dudakları.. Dudaklarının benim dudaklarıma deyince çıkan o ses..
Altımın çıplak olması nedeniyle gelen soğuk hava dalgasıyla titredim Chanyeol bunu fark edip benden yavaşça ayrıldı muzipçe sırıtıyordu tekrar eğilip kaldığı yerden merhemi sürmeye devam etti sertleştiğimi hissediyordum daha fazla dayanamayıp onu üzerimden ittim ve pijamamı üzerime geçirdim
‘’Bunların hiçbirini ben istemedim! Yardımlarını istemedim! Şimdi odamdan çık ve hiçbir şey olamamış gibi davran ve bidaha da bana yardım etmeye kalkışma!..’’
Diyeceklerini dinlemeden kendimi yatağa bırakıp örtüyü başıma kadar çektim odadan çıktığına emin olduktan sonra derin bir nefes aldım. ‘İnanmıyorum Kyungsoo ne halt ettiğini sanıyorsun sen?! Chanyeol’la öpüşmek de ne demek?! Ahh kendimden tiksiniyorum! Cidden onun bana dokunması nasıl hoşuma gidebilir ki? Hayır kim dedi yardım et diye...Of Chanyeol bir sen eksiktin şimdi tamamlandık!’ Yastığı başıma çekip aldığım ağrı kesicilerin etkisiyle uyumaya çalıştım.
...BÖLÜM SONU…
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BRAVE SOUL
FantasyOnları hayata döndürecek olan 'kristal mor bileklik' değildi... Onların ihtiyacı olan tek şey Gerçek Aşk ve Dostluktu...