My Playboy Secret Husband

26

Adrian's Pov

Tinignan ko sya habang naglalakad palabas ng kusina. Nak nang, yun na eh. Bakit kasi may lahing amazona si lorraine

"sundan mo yung asawa mo iho, kanan nya yung napaso. Alam mo namang kanang kamay nya yung ginagamit nya, di yun sanay na ginagamit yung kaliwang kamay nya kaya mahihirapan yung gamutin yung kamay nya." tinignan ko si manang ng ilang segundo bago nag sink in sakin yung sinabi nya

Dali-dali kong sinundan si lorraine at naabutan ko syang naka-upo lang at tinititigan yung kamay nya.

"Hi? Can i come in?" gulat syang napatingin sakin at sinamaan ako ng tingin

"what are you doing here?" mataray nyang tanong

"i just wanna help you cure your hand" napalunok ako nong irapan nya ko, high blood

"go away, i don't need your help." sabi nya at lumapit sa pinto para sana isara kaso mabilis kong hinarang yung katawan ko. Sh*t. That's hurt.

Agad naman nyang binitawan yung pinto nong makita nay yung expression kong nasakta, masakit kasi talaga. 

"i-im sorry." agad syang tumalikod at umupo ulit sa kama nya "but it's your fault, sianbi ko na kasing i dont need your help pinagpipilitan mo pa yung sarili mo eh." natahimika kao bigla. Masama bang mag alok gamutin yung paso nya? I just wanna help her

"you can leave now." she said still not looking at me

"just let me help you and i will leave your room after that" mabilis nya kong nilingon at sinamaan ng tingin. Halatang naiinis na sya

"i already told you tha-"

"i know, but i wanna do it so let me. Handa akong ipagsiksikan yung sarili ko ng paulit-ulit sayo dahil alam ko namang ako yung may kasalanan kung bakit wala kang tiwala sakin at kung bakit ayaw mo sakin" bigla syang natahimik kaya kinuha ko yung way para kunin sa drawer nya yung medicine kit at gamutin na yun ng kusa " tyaka hayaan mo an kong gawin to para mas mabilis tayong makapaghanda sa pagdating ng parents mo. Mas matatagalan tayo kung mag aaway pa tayo eh" umiwas sya ng tingin ng tumingin ako s akanya ng mag umpisa kong gamutin yung paso nya

"wala ak abnag balak sumuko?" saglit akong natigilan sa sinabi nya. 

"Pag sinabi ko bang wala titigilan mo na pagtataboy sakin?"  sinulyapan ko sya saglit at nginitian ahbang nakaluhod ako sa harap nyang ginagamot yung paso nya pero inirapan lang nya ko

"tinataboy ab kita?" she ask sarcastically that made me kaugh

"hindi ba?" i ask too

" no."

"really? eh bakit kanina?" di sya sumagot kaya tinuloy ko na alng paggagamot s asugat nya

pagkatapos kong gamutin yung paso nya ay tinigna ko sya at nginitian.  "Wala akong balak sumuko or iwan ka, i will stay no matter how long it takes for you to forgive me"