Mayonez'den,
Elimdeki çikolataya kısa bir bakış atıp omuz silktim. Yanımdan geçen ilk kızı durdurup, "Çikolata ister misin?" diye sordum. Kız şaşkınca bana bakarken cevabını beklemeden elimdeki çikolatayı eline tutuşturdum. "Afiyet bal şeker, löp löp göbek olsun." Daha sonra arkamı dönüp ilerlemeye devam ettim. Çikolatayı başta almamalıydım ama neyseki yemek gibi bir hata yapmamıştım.
Kantindeki en arka ve en köşede bulunan her zamanki masama geçip oturdum. Sessiz ve sakin bir ortam arayanlar için fazla idealdi. Yine bir öğlen arasındaydık ve ben tostumu meyve suyumu alıp yerime geçmiştim. Kantinde durma sebebim yalnızca o'ydu. Yamyam okul arkadaşlarımın arasında oturmak hiçbir zaman hoşuma gitmemişti. Sessiz takılan bir kızdım. Okulda tek konuştuğum kişi kuzenimdi. Onun dışında herkesle "merhaba, merhaba" seviyesinde takılıyordum. Onlar da benimle konuşmak için can atmıyorlardı. Dalga geçmek için konuşanlar hariç...
Yemeğimi bitirmiş, pipetimle oynarken çarprazımda kalan masayı izliyordum. Daha doğrusu masadaki sandalyelerden birinde oturan onu. Uzak olduğu için ne söylediğini duyamıyordum ama onun mimiklerini izlemek bile çok keyifliydi. Sürekli Yiğit'le uğraşıyor, ondan dayak yeme seviyesine ulaşınca Kuzey'e sataşıyordu. Onların bu halini en yakından gören kişi Bilge'ydi. Onun yerinde olmayı o kadar çok isterdim ki...
Yiğit'in değil Tural'ın sevgilisi olarak.
"Yine ne düşünüyorsun bakalım kara kara?"
İlayda yanıma otururken sorduğu soruya omuz silktim ve pipeti ağzımdan çıkardım. "Hiç."
Turalların olduğu masaya bakıp yeniden bana döndü. "Bendeki de soru. Tabiki onu düşünüyorsun."
"Kimseyi düşündüğüm falan yok, iley."
Tostundan bir ısırık almadan önce bana dik dik baktı. "O yüzden çocuğa gizli numaradan yazıyorsun."
"Yo," dedim gayet rahat bir şekilde. "Gizliden yazmıyorum ki, direkt kendi numaramdan yazıyorum."
"Ya numaranı sorgulatıp ismini bulursa?"
"Bir; Tural buna kafa yoracak biri değil, iki; numarayı araştırsa bile benim adıma değil babamın adına kayıtlı." Göz kırptım. "Kapiş?"
"Kopoş," derken taklitimi yapıyordu. "Ya amcamın soyadından seni bulursa?"
İlayda bugün felaket tellalı gibiydi. Ya oysa, ya buysa...
"Hadi ama kuzen, soyadımız Yılmaz." Elimle kantinin içindeki insanları gösterdim. "Şuradan 5 kişiyi çevirsem 3'ünün soyadı Yılmaz çıkar. Yani oradan bulması da imkansız."
Bu halime güldü. "Sen bunları çok düşündün mü kuzen?"
Omuz silktim. "Evrenin bana küçük, tatlı mesajları sadece. Bana kalsa ona yazmayacaktım bile ama o gün onu öyle görünce..." derken fazla derine ineceğimi anlayarak sustum.
İlayda bir şey olduğunu anlamış gibi kaşlarını çattı. "Nasıl görünce? O gün noldu ki?"
"Hiç."
"Hiçine sıçayım!" dedikten sonra bitirdiği tostunun kağıdını buruşturarak bana fırlattı. "Dizinin en heyecanlı yerinde giren reklam gibisin."
Kucağıma düşen paketi alıp masaya bıraktıktan sonra gülerek ona öpücük attım. "Sağol canım, sağol."
Bir şey demeden telefonuyla ilgilenmeye başladı. Ben de o sırada bir tost daha alıp almamayı düşünüyordum. Tamam aşırı kilolu değildim ama yine de çevremdeki bazı gereksizler yüzünden kilo kompleksim vardı. İstediğim çoğu şeyi yemiyor, giymek istediğim çoğu şeyi giymiyordum. Lisenin ilk günü arkamdan gülüşmeler ve konuşmalar duyduğumda yaptığım ilk iş bir tartı bulup üstüne çıkmak olmuştu. Orada gördüğüm 105 rakamı beni şok ederken, aynı zamanda aklımı da başına getirmişti. O günden sonra yediklerime ket vurmuştum. Dengeli ve sağlık beslenmeye özen göstermeye çalışıyordum ama çok başarılı olduğum söylenemezdi. İradesizdim. Diyete başlamazdım çünkü bozacağımı bilirdim. Canımın çok çektiği bir şeyi yemeden duramazdım. Duramıyordum. Herkesi geçtim sağlığım için kilo vermem gerekiyordu ve ben en azından 3 senede 37 kilo vermeyi başarabilmiştim.
Bedenim hafifliyordu belki ama ruhum gün geçtikçe ağırlaşıyordu.
"Kuzen?"
İlayda'nın sesini duyduğumda düşüncelerime ara vererek ona döndüm. "Efendim?"
Bana değil, ileriye bakıyordu. "Sanırım bir sorunumuz var."
Kaşlarımı çattım. "Ne sorunu?"
Bana dönüp baktığı yeri gösterdi. "Tural buraya doğru geliyor!"
*
5 harf 2 heceden oluşan baya kız ismi varmış, önceki bölüme yapılan yorumlardan bunu anladım ama maalesef hiçbiri değil. Mayonez'in ismi bence tam da ona yakışan çok tatliş bir isim 😸
Yaptığım anket sonucu çoğunluk kızın ismini sonradan öğrenmek istedi. Bu yüzden bölümde ismini geçirmedim.
Şimdiiii,
Tural geldi, kadro tamamlandı!
Ne olacak dersiniz?
Yemekle kalın, seviliyorsunuz ♥
Instagram: bbhikayeleri.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DERDİMİ ALAN | Texting ✔
HumorÇok çok nadir dertlenen bir erkek ve onun derdini almak isteyen anonim bir kız. Onların eğlenceli dünyasına ortak olmak ister misiniz? Öyleyse buyurun, Ketçap ile Mayonezle tanışın! *Wattpad'de yayımlanan Derdimi Alan isimli ilk hikayedir.