Feels Like Hell

- ᴛᴡᴇʟғᴛʜ ᴅᴀʏ: -

Μιας που η πολύ αγαπημένη αναγνώστρια constance_04 έχει γενέθλια, το αφιερώνω σε εσένα love! Να έχεις μια τέλεια μέρα και χρόνια πολλά σου♥️

"Όπως έκαψα 25 ανθρώπους σε μια αποθήκη και έβλεπα το κτήριο να καίγεται στα μάτια μου; Τότε ναι. Έτσι θα καταλήξεις και εσύ."

Έχω μείνει παγωμένη στη θέση μου και στο μυαλό μου έρχεται όλο το σκηνικό. Με ένα δολοφονικό βλέμμα φαντάζομαι τον One να στέκεται έξω από το κτήριο και να παρατηρεί τις φλόγες να τυλίγονται γύρω του και να καίνε κάθε τι υπήρχε μέσα του. Και όχι οποιαδήποτε αποθήκη, αλλά την αποθήκη των Hurts Like Hell. Την αποθήκη μας.

Ο Edward Deroes ήταν το πρόσωπο πίσω από όλα.

"Δηλαδή....ε-εσύ;" τραυλίζω φοβισμένη.

"Ν-ναι εγώ μικρή." Με κοροϊδεύει και κλείνω τα μάτια μου. Δεν το πιστεύω πως αυτός το έκανε. Έκαψε 25 αθώους ανθρώπους.

Το μόνο που σκέφτομαι είναι πως πρέπει να κάνω κάτι ώστε να σκοτώσω αυτό το τέρας. Να εμποδίσω κάθε τι που θα κάνει.

Το χέρι μου γλιστράει διακριτικά προς τη τσέπη του τζιν μου ώστε να εντοπίσω το κουμπί και όταν το κάνω το κρατάω γερά. Έπρεπε να εξοντώσω αυτό το πράγμα προτού είναι αργά.

Μόλις πάω να πιέσω το κουμπί νιώθω το χέρι του One να με εμποδίζει κρατώντας το χέρι μου σφιχτά. Αρχίζει να γελάει.

"Όχι ακόμα δικηγορίνα. Θα κάνουμε μια συμφωνία." Πριν το καταλάβω μου αρπάζει το κουμπί από τα χέρια και το βάζει μέσα στη τσέπη του.

"Αν δεν θες να μάθει κανένας για το ποια είσαι, θα κρατήσεις αυτό το μυστικό. Μυστικό. Αν όμως τολμήσεις και μιλήσεις στον οποιοδήποτε για εμένα, θα κάνω ότι ακριβώς έκανα και στους υπόλοιπους."

"Έγινα κατανοητός;"

Ρωτάει. Όταν τον κοίταγα με φόβο, ξαφνικά τον κοιτούσα σαν τον πιο μισητό εχθρό μου. Δεν ήταν ο One που νόμιζα πως ήξερα αλλά κάποιος άλλος. Σαν εκείνον που 'κατέβαλε' τον One πριν λίγο καιρό στην αποθήκη.

Θέλω να βάλω τα κλάματα και να συμφωνίσω σε ότι και να μου πει. Επειδή τον φοβάμαι.