Feels Like Hell

- ᴛᴡᴇɴᴛʏ ɴɪɴᴛʜ ᴅᴀʏ: -

playlist song: hurts too good by ruelle

HAIZ

Περπατάω μες στο σπίτι. Ήταν ένα ξύλινο σπίτι, έμοιαζε τόσο φυσιολογικό. Νόμιζα πως με είχαν φέρει σε καμιά φυλακή ή κάτι τέτοιο μα με διέψευσαν. Ήταν ένα μικρό, ζεστό και βολικό σπίτι σαν αυτά που έχουν σε περιοχές με χιόνια. Βγαίνω από το δωμάτιο που ήμουν κλεισμένη και περπατάω καταμήκος του διαδρόμου.

Που σκατά είμαι;

Κοιτάω τρυγύρω τους σκούρο καφέ τοίχους όπου είναι γεμάτοι από πίνακες και εικόνες. Είναι λες και είμαι ξανά 16 και ζω στο σπίτι των γονειών μου. Ήταν ένας πανέμορφος χώρος που ποτέ δεν θα φαντσζόμουν πωε θα έμενε μια συμμορία.

Ειδικά οι Hurts Like Hell και η κρύα τους αποθήκη.

Μόλις φτάνω στο βολικό καθιστικό. Κρύβομαι πίσω από τον τοίχο μόλις ακούω τις φωνές ενός κοριτσιού και ενός αγοριού.

"Που είπες πως βρέθηκε το πτώμα του;" ρωτάει η κοκκινομάλλα.

Υπάρχει ένα μεγάλο τραπέζι γεμάτο χαρτιά και χάρτες όπως και υπολογιστές. Το καστανόξανθο αγόρι ο Λουι και η Άννα φαίνοντε αρκετά ανύσηχοι στα μάτια μου.

"Νότια Καρολάινα. 12 ώρες πριν. Γιατί λες να σκότωσαν το καημένο το αγόρι ρε φίλε." Αναστενάζει η Άννα.

"Μπάτσος ήταν όλο και κάτι θα έκανε." Απαντά ο Λούι και κατευθύνεται προς ένα άλλο δωμάτιο. Η Άννα τον ακολουθεί. Κοιτώντας δεξία και αριστερά μπαίνω στον χώρο.

Πηγαίνω εκεί όπου ήταν προιγουμένος η Άννα με τον Λούι. Ανεβαίνω ένα σκαλί και φτάνω στην τραπεζαρία όπου είναι καλυμένη με χαρτόνια. Σχέδια κτηρίων και φωτογραφίες ατόμων για παράδειγμα.

Μέσα στα εκατοντάδες πακέτα βλέπω και το δικό μου όνομα. Leah Marie Lordes. Μόλις το πιάνω στσ χέρια μου εκπλήσομαι από το πόσες σελίδες έχει αυτό το πακέτο.

Έχει μια φωτογραφία στη μέση. Είμαι εγώ όταν ήμουν 17. Τότε που είχαμε ανάψει φωτιά στο δάσος με τους H.L.H. Δείχνω πολύ χαρούμενη εκεί.

Μόλις πάω να ανοίξω τον φακέλο ακούω φωνές. Το βλέμμα μου στρέφεται σε μια τεράστια βιβλιόθηκη τοίχου και πλησιάζω προς αυτήν. Περίεργο πως από εδώ πέρασαν μα δεν υπάρχει καμία πόρτα.