Feels Like Hell

- ɴɪɴᴇᴛᴇᴇɴᴛʜ ᴅᴀʏ: -

1 εβδομάδα. Ρωτάνε πόσο παίρνει για μια ψυχή να ηρεμίσει ξανα και να βρει τον δρόμο της πίσω στην απόλυτη Γαλήνη. Η απάντηση είναι 7 μέρες. Αν και ποτέ δεν κατάλαβα πόσο επώδυνο μπορεί να είναι όταν χάνεις κάποιον στη ζωή σου που ξέρεις μονάχα 2 εβδομάδες. Πόσο πολύ αυτό μπορεί να επηρεάσει τη καρδιά σου, να την μετατρέψει σε εκατομμύρια μικρά κομμάτια.

Ήμουν έτοιμη να παραιτηθώ. Θα το έκανα διότι απλά δεν μπορούσα να βγάλω ένα τελικό νόημα σε όλο αυτό, και προτιμούσα να μην τρελαθώ για λίγα εκατομμύρια. Υπήρχαν πολλά κενά τα οποία θα έπρεπε να είχαν γεμίσει ως τώρα.

Αυτούς που πεθαίνουν να φοβάσαι. Αυτή η φράση, 4 φορές. Σε μύνημα και αποτιπωμενό στο σώμα του Edward. Πρέπει να υπάρχει ενα κοινό σε αυτή τη φράση και αυτός που μου στέλνει τα μυνήματα μου δίνει...στοιχεία; Προσπαθεί να με βοηθήσει;

Δεν είχα ιδέα ποιός μου έγραφε. Δεν είχα τη παραμικρή ιδέα ποιόε κρυβόταν πίσω από όλο αυτό μα είχα ένα προαίσθημα. Τι και αν ο Harry...με καθοδηγούσε; Ίσως από την αρχή ήξερε πως ζούσα στην Ιταλία και πως θα αναλάμβανα αυτή την υπόθεση. Ίσως ο Harry με παρακολουθούσε και ήθελε να με βοηθήσει να βρω τον Drake Longer.

Όμωε ο Edward, εκείνο το βράδυ, μου είχε πει πως ο Harry δούλευε για τον Drake. Ο Nick και ο Hardy όμως αφού δουλεύουν για τον Harry πάει να πει πως σνήκουν και με την συμμορία του Longer. Μα δεν βγάζει νόημα, γιατί να με βοηθάει να βρω το αφεντικό του αφού ξέρει τι θα κάνω;

Δαγκώνω το μήλο μου και κάθομαι απέναντι από την τηλεόραση. Δυναμώνω τον ήχο ώστε να ακούω τις ειδήσεις ταυτόχρονα ενώ ανοίγω το κινητό μου. Μπαίνω στα μηνύματα μου και τα διαβάζω από την αρχή. Σταμάτησε να μου στέλνει μετά από ένα σημείο σαν να βαρέθηκε. Μην βαριέσαι Άγγελε βοήθησέ μου να σε σώσω.

"Πυρκαγιά διέλυσε το δυτικό τμήμα της Νέας Υόρκης 24 ώρες πριν και με βάση τους τελευταίους υπολογισμούς τα θύματα ήταν 15. Ο εμπρηστής φάνηκε να μετέτρεψε 15 αθώους ανθρώπους σε στάχτη καίγοντας τους σκόπιμα σε μια αποθήκη στις άκρες της Νέας Υόρκης." Ακούω την παρουσιάστρια από τη τηλεόραση και σηκώνομαι όρθια.

Εικόνες από το καμμένο κτήριο και κάτι κόκκινα γράμματα πάνω σε ένα μεγάλο τοίχος εμφανίζονται στη τηλεόραση. Στέκομαι πολύ κοντά της προσπαθώντας να απομνημονεύσω κάθε περιγραφή και σημαντική λεπτομέρεια.

Πρέπει να είναι ο Edward.

Αυτός ο μπάσταρδος πάλι. Πάλι βρήκε έναν πολύπλοκο λόγο να έρθει πίσω στη ζωή μου και να βασανίσει και άλλους, αθώους ανθρώπους. Δεν σταματάει εδώ το χάος του, ζητά και άλλο σαν έναν δαίμονα που τρέφεται με ψυχές ασταμάτητα, ακατάπαυστα, αιώνια.