*BÖLÜM 10* CEZA

3.2K 313 46
                                    

Felâh mı, Onda felâh
Silah mı, Onda silah
Sende kim oluyorsun asıl sabreden ALLAH...

YUSUF'TAN

Bugün ihalenin olacağı gündü. Amcam büyük bir heyecanla herşeyi gözden geçirirken bense önümdeki dosyalarla ilgilenip bir yandan da düşünüyordum.

Bu ihaleyi kesinlikle bu şekilde kazanmak istemiyordum. Emek harcamadan birşeyleri başarsam bile bu benim için kıymetsizdi. O yüzden umrumda bile değildi bu ihale.

Zeynep'i o günden sonra birdaha görmemiş özellikle uzak durmuştum. Kaldığı odanın kapısının önünden bile geçmiyordum. Daha önce hiç böyle şeyler hissetmemiştim ve bu çok garipti.

Aklıma sürekli gelmesi normal miydi? Peki ya o kokusu? Davranışları, duruşu, gözlerime bakmamak için çaba sarfetmesi ve bunların her dakika beynimi kuşatması normal miydi?

Sizi bilmem ama bunlar benim için hiçte normal şeyler değil. Üstelik öyle abartılacak bir güzelliği olmadığı halde.

Öyle sevgili işleriyle uğraşan biri olmadım pek. Babamın bana öğrettiği değerlerden biri de buydu. Her ne kadar islamdan ve onu getirdiği şeylerden uzak durmuş olsamda bazı şeylerden vazgeçmek mümkün olmuyordu.

Bilinç altımda bir yerlerde bana öğrettiği görgü kuralları istemsiz olarak uygulanıyordu. Ve ben her ne kadar karşı çıkmak istesem de bir yerlerde bana engel olan birşeylerin varlığını hissediyordum. Daha sonra babamın benimle olan konuşması geldi aklıma:

*************

-" Oğlum! Yusuf!"

-" Efendim baba"

Babamın seslenmesiyle salona geçip karşısındaki koltuğa oturdum.

-" Eee günün nasıldı, okul güzel geçti mi?"

-" Evet baba. Okul çok güzeldi. Öğretmenimiz bize bugün harfleri ve sayıları öğretti. Hem biliyor musun? Öğretmenimiz bizi kız erkek oturtturdu. Sonra yanımdaki kıza baktım. Masmavi gözleri vardı. Sarı saçları limon gibiydi çok güzeldi baba."

Babam bana hüzünlü gözlerle bana baktı ve sordu.

-" Çok mu güzeldi?"

-" Evet baba çok güzeldi."

Babam önce kaşlarını kaldırdı sonra beni alıp kucağına oturttu. Gözlerimin içine bakıp sevgiyle gülümsedi.

-" Bak oğlum bu davranışın hiç güzel değil."

-" Neden?"

-" Yusuf'um Allah insanı iki çeşit yarattı. Kadın ve erkek diye. Ve bunları birbirlerini tamamlayacak şekilde bir araya getirdi. Ama bizlere bir yasak koydu. Evleneceğimiz zamana kadar bize tüm kadınları haram kıldı. Böylelikle evlendiğimiz zaman kimseden alamadığımız lezzeti eşimizde bulmamızı sağladı.
Ve böylece biririni tamamlayan işte bu yarım iki elma hiç pislemeden birleşmeyi başardı. Eğer Allah Azze ve Celle'nin koyduğu bu yasağı o yarım elmalardan biri çiğnerse küflenir çürür. Peki soruyorum sana.Temiz elma çürük elmayı ister mi?"

Babamın söylediklerini aklımla tarttıktan sonra yüzüne bakıp başımı sağa sola salladım.

-" İstemez. Sadece temiz elma değil kimse çürük elmayı istemez."

HAYATIMA HAYAT (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin