SEVDİM SENİ BİR KERE || NEFTAH

1. BÖLÜM

                           Düzenlendi.

Bir gün Kaleli ve Zorlu aileleri tanışması için Kaleli'lerin İstanbul'a gitmesi gerekiyordu fakat Mustafa ne kadar gel desede Tahir gitmedi çünkü gitse en ufak birşey için bile sinirleneceğini biliyordu. O da bu durumundan pek memnun değildi. Tahir kendine birşey yapabilir diye Mustafa yangazları yanına bırakmıştı. Asiye Mustafa Balım ve Saniye gideceklerdi.

Kaleli'ler İstanbul'a geldiler. Zorlu ailesi de heyecanla bekliyordu çünkü eğer bu iş olmazsa şirketleri iflas edebilirdi. Bu iş için ne teklif etseler kabul etmek zorundaydılar. Zaten pek kimse gelip iş teklif etmiyordu.

(Akşam olmuştu Kaleli'ler Zorlu'ların evine gelmişti.)

Tanışmışlardı. Herkes birbirini çok sevmişti ve Mustafa asıl konuya geçiş yapmıştı.

"Evet gelelim asıl konumuza,"

"Evet gelelim, şartlarınız nelerdir?"dedi Nefesin babası, Ahmet bey.

"Bizim tek bir şartımız var."

"Neymiş o şartınız?"

"Sizin kızınız ve benim kardeşim Tahir evlenecek yoksa bu iş olmaz." diyip telefondan bir fotoğrafını gösterdi.

"uyyhhh!!" Herkes gibi Saniye de şaşırmıştı.

"Ana bi sus!"

"Ne.. Ne diyorsunuz ben tanımadığım biriyle asla evlenmem." dedi evleneceği adamı tanımayan Nefes.

Mustafa; "O zaman bu iş olmaz."

Sessiz bir şekilde Asiye, "Tam bana layık elti çok oturaklı maşallah."

"Ya siz ne diyorsunuz Mustafa Bey olmaz böyle birşey." Nefes.

"Bu iş konusunu konuşmadan kalkar gideriz biz de."

"Baba birşey der misin?"

"Ne diyebilirim ki kızım istersen bir gör tanış sonra kararını verirsin." Aslında bu sözler 'sen bir hayır de bak ben sana ne yapıyorum.' Tehditleri içeriyordu.

"Hayır baba ben.. ben asla evlenmeyeceğim."

O sırada Nefes salonu terk etti. Annesi de peşinden gitti.

"Kızım sen de biliyorsun şu sıralar kimse babana iş teklif etmiyor baban iflas edecek."

"Anne neden hep böyle şeyler benim başıma geliyor ki."

"Kızım bir gör tanış bak biz de senin iyiliğini düşünüyoruz sen de biliyorsun." Kesin öyledir. Dedi içinden Nefes.

"Evet anne ama şu an benim iyiliğim yerine kötülüğümü düşünüyorsunuz."

"Kızım hiç öyle şey olur mu Bak kızım sen evlen sonra ben senin yanında olacağım her zaman."

"Anne bir de şu yönden bir bakarsan ya çocuk kötü biriyse ya bu yüzden benimle evlendiriyorlarsa."

Derken dış kapının sesi geldi ve Nefes anladı  ki Tahirle evlenmek zorundaydı ama yine bir umutla babasına sordu.

Nefesten;

"Baba kötü bir şey söyleme."

"Onunla evleneceksin! O kadar."

Dediği anda dünyam başıma yıkıldı.
Ne yani ben şimdi tanımadığım biriyle mi evlenecektim.

((Kaleli konak))

Kaleliler evlerine geldiler.

"Eee nasıl oldu mu şu iş?"dedi Tahir.

"Oldu çokta güzel Oldu." deyip sırıttı Asiye.

"Nasıl yani iyi geçti mi?"

"Hee iyi geçti."

Mustafa Tam yukarı çıkarken;
"Haaa bu arada senin de başını bağladık."

"Evet, bak bu da fotoğrafı. Odaya geldiğinde fotoğrafını çekmiştim." dedi Asiye.

"Bu kız mı? hiç beğenmedim."

"Uuu eltime laf ettirmem çokta güzel kızdır."

M:Evlenecesun eğer bu evlilik olmazsa iş falan da olmaz akşam gezmeleri de unutursun haa

T:Nee abi bu nasıl tehtiddir en zayıf noktamdan vurdun

M:Eee bizde boyle

Tahir Nefese karşı az da olsa etkilenmiştir ama çok az...

"1-2 ay sonra düğünün var haberin olsun." diye yukarıdan bağırdı Mustafa.

((Zorlu konak))

Nefesten;

Yani ben evlenecek miydim hem de iş için olamaz. Babam bana bunu yapmaz dedim ama boşa dedim çünkü;

"Kızım 1-2 ay içinde evleneceksin haberin olsun."

"Ama baba..."

"Kızım çok özür dilerim ama sen de biliyorsun 1 yıldır kimse bize teklif vermiyor iflas edeceğiz." dedi alayla.

"Babaa."

Dedi ve babasına sarılıp ağladı. Babası odadan çıktı. Nefes sabaha kadar uyuyamadı.

((1-2 ay sonra))

Zorlu ailesi Trabzon'a gider Tahir ve Nefes ilk karşılaşmasında Tahir çok sinirli görünüyordur fakat Nefes yumuşak kalpliliğini koruyordur.

Tahir Nefesten az bişey hoşlanmıştı. Nefes Tahire karşı soğukkanlılığına karşın hiç bir şekilde hoşlanmamıştı.

((evlenme faslını geçiyorum))

Nefes artık Tahirin karısıdır.
Tahir artık Nefesin kocasıdır.

"Tahir, koçum haydi siz odanıza çıkın." dedi Mustafa.

"Tabii ki." dedi kısık bir sesle ve Nefesi kolundan sertçe tutup kendine doğru çekti.

"Haydi gidelim Nefes."

(Kısık bir sesle) "Kolumu acıtıyorsun."

"Amma riv riv ettin, bir sus."

"Tamam geliyorum," kısık bir sesle devam etti. "aahhh kolum.."