Getaway • Luke Hemmings

0.8

Tijdens de lunch waren er veel dingen gebeurd. Als eerste ben ik aan de praat geraakt Michael, die net zoals Ashton gitaar en piano kan spelen. Bovendien houdt hij ontzettend veel van Eminem, maar dat wilt hij niet toegeven. Michael is een hele leuke en grappige jongen. Je komt zijn stijl niet vaak tegen, maar dat is vooral omdat Michael te schattig is voor zo'n stoere stijl . Hij heeft me verteld dat hij het liefste zijn haar blauw zou willen verven, maar zijn moeder keurt dat niet goed. Hij zit de hele tijd gekke bekken te trekken en hij laat iedereen aan de tafel altijd lachen.

Ook hadden we besloten om na school bij iemand thuis een film te gaan kijken, dus toen de laatste bel ging liep ik snel naar mijn kluisje. Gelukkig valt gym het laatste uur uit, dus ben ik tegelijkertijd met hen uit.

Onderweg kijk ik of ik Ashton zie, maar die heeft vandaag volgens mij drumles en zou dus veel later thuis komen. Ik stuur even een berichtje naar Anne dat ik later thuis kom en loop naar de uitgang. Alleen Calum, Noëlle, Michael en ik gaan samen de film kijken, aangezien de rest te druk. We besluiten naar Michaels huis te gaan en ik snap gelijk waarom Michael zo graag zijn haar wil verven. Zijn moeder is een schat van een vrouw, maar behandelt Michael alsof hij net tien is geworden. Ik zou mijn haar ook willen verven als mijn moeder zo overbezorgd zou zijn.

We lopen met zijn vieren naar Michaels kamer, waarna ik in een dikke zitzak plof. De jongens kiezen de film en Noëlle komt naast me zitten. We praten enthousiast over volgende week, wanneer we met biologie op uitstap gaan. Het is voor twee dagen en we hebben bovendien veel vrije tijd, dus het gaat geweldig worden.

Terwijl de eerste scene van de film begint, zoek ik gelijk een kussen. Ik sla mijn armen strak om het kussen heen, maar blijf toch kijken. Ik houd niet van horror films, tenzij ze gewoon eng zijn. Op dat soort momenten ben ik juist totaal niet bang en moet ik vaak lachen om de schrikreacties van de anderen. Als de film juist voorspelbaar is, doe ik het bijna letterlijk in mijn broek en aangezien dit Scream 3 is, weet ik precies wat er staat te wachten.

Ik weet het tien minuten vol te houden, wanneer ik het niet meer heb. Ik kruip tegen Noëlle aan en doe mijn ogen dicht. In mijn hoofd neurie ik liedje na liedje, totdat ik merk dat iedereen zit te lachen. Ik steek mijn tong naar Calum uit en ga rustig verder met wat ik aan het doen was.

Zodra de film afgelopen is, loopt Michael naar beneden om wat te drinken in te schenken. Ik loop naar Michael's telefoon, die al met de boxen is aangesloten. Gelukkig heb ik zijn code al snel geraden, zijn verjaardag, en scrol ik door zijn afspeellijst. Verdacht veel One Direction en Justin Bieber liedjes staan er op zijn telefoon en ik kies een liedje van Coldplay. Zodra Viva La Vida door de boxen klinkt, beginnen Noëlle en ik keihard mee te zingen. Ook begint Noëlle allemaal rare danspasjes te verzinnen, die ik vrolijk na doe. Het enige wat Calum kan doen is lachen en voordat hij het weet stromen de tranen over zijn wangen. Hierdoor begin ik ook te lach, die jongen heeft het niet meer.

Zodra Michael zijn deur terug opendoet, met vier glazen in zijn handen, vindt hij zijn kamer terug met drie lachende en huilende zestienjarigen. Zonder te weten wat er aan de hand is, begint Michael ook te lachen.

Na een tijdje zijn we toch uitgelachen en Calum slaat zijn arm over mij heen. Op de achtergrond speelt het liedje zich nog steeds af, wat Calum op een idee brengt.

'Over Coldplay gesproken. Jullie weten toch dat ze morgen optreden?' vraagt Calum aan ons.

'Natuurlijk weten we dat, de hele stad hangt vol met posters. Helaas was de show binnen twee minuten uitverkocht en kon ik geen kaartjes krijgen,' antwoord Noëlle met een sip gezichtje.

'Wel, mijn grote zus zou er normaal heen gaan met haar vriendinnen, maar doe kunnen op de een of andere reden niet. Als jullie willen, dacht ik dat we misschien met zijn vieren konden gaan? Tenzij jullie niet willen, natuurlijk,' vraagt Calum ons verlegen. Het enige antwoord wat hij krijgt zijn een gillende Noëlle, Michael en Bel. We zijn allemaal onwijs grote fans van Coldplay en niemand had kaartjes kunnen krijgen. Coldplay zou niet eens in Nederland komen, een onderwerp waar Ruth en ik heel verdrietig over waren geweest.

'Ben je gek? Natuurlijk willen we gaan!' roep ik uit, waarna ik Calum in een dikke knuffel trek. Hij knuffelt me zachtjes terug en ik voel mijn iPhone in mijn broekzak trillen. Ik open mijn berichten en zie dat Ashton vraagt waar ik ben, zodat hij me kan ophalen. Ik ben hier pas drie dagen en ik ben nog lang niet aan de wijk gewend. Ik stuur Ashton het adres door en begin met Noëlle te praten over het concert van morgen. Ik zou Ruth toch moeten skypen, dus ik zou even flink opscheppen over het concert. Alhoewel, Ruth is minder fan dan ik, dus ze zal het vooral leuk voor me vinden.

De deurbel gaat en ik sta op, waarna we met zijn alleen naar beneden lopen. Ik zie dat Ashton, nog met zijn tas, in de deurpost staan en ik geef alle drie een dikke knuffel.

'Dus morgen, na school, komen jullie met mij mee en dan nemen we de bus naar de concertzaal,' zegt Calum ons. Ik knik en spring nog even op en neer. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik naar het concert ga van mijn favoriete band! Ik besef dat ik mijn tas boven ben vergeten, dus ik ren snel naar boven. Binnen één minuut ben ik weer terug, maar alle drie de jongens zijn diep in hun gesprek. Noëlle staat er niet bij, dus die is al vertrokken. Ongeduldig tik ik met mijn voet, terwijl de jongens nummers uitwisselen. Zodra Ashton en ik de deur uitlopen, trek ik mijn wenkbrauwen op.

'Waar ging dat gesprek over?' vraag ik lachend aan Ashton, die zijn schouders ophaalt.

'Het ging over muziek, dat we eens samen iets moesten proberen spelen. Ik ken hem namelijk vaak van de muziekles, die we vroeger samen hadden.'

Ik geef Ashton een speelse duw en mompel wat over dat jongens en hun instrumenten onafscheidelijk zijn. Ashton antwoordt niet, aangezien zijn schaterende lach de straat vult.

------------

Ik ga vanavond terug, dus ik kan eindelijk weer schrijven. Het verhaal gaat zich langzaam verder doen, maar zodra ik het verhaal heb afgeschreven komt er elke dag een update! Er komt ook een Calum fanfic aan, een short story. Sowieso, ik ga van elk lid van 5sos een fanfic schrijven, dus dit is niet de laatste! Enjoy!