Getaway • Luke Hemmings

2.4

De avond is nog jong en na mijn moeder te hebben gebeld, laat ik mij naast Ashton vallen. Ik durf Ruth niet wakker te bellen, aangezien het daar in Portugal veel vroeger is. Mijn moeder vraagt elke dag naar mijn punten, die uitstekend zijn. Mijn laagste is een 7,9 voor Frans en zelfs voor chemie heb ik er een 8,4 uit kunnen slepen. Ik weet dat deze resultaten niet goed, maar uitstekend zijn. Ik kan niet blijer zijn met mijn punten.

'Jongens, ik moet gelijk vertrekken. Er is iets op het werk gebeurd en ze hebben me gelijk nodig. Ik kom waarschijnlijk morgenochtend pas thuis en pap is op zakenreis. Ik breng Harry zo naar een vriend en volgens had Lauren een afspraakje, dus jullie hebben het huis voor jullie heen. Wees niet bang om wat vrienden uit te nodigen. Veel plezier!' roept Anne van boven, terwijl ze Harry de deur uitduwt. Ook Lauren loopt in een jurkje naar beneden, met blosjes op haar wangen. Ze ploft naast ons neer op de bank, waarna ze diep zucht.

'Waar ga jij heen, Laur?' vraag ik, terwijl ik met mijn wenkbrauwen wiebel. Haar gezicht wordt nog een tint roder en ze haalt haar hand door haar lange haren.

'Ik ga zo naar de bioscoop met een goede vriend van mij,' antwoordt ze simpel, terwijl ze onze blikken probeert te ontwijken. Ashton heeft een grijns op zijn gezicht en ook ik kan het niet laten om te lachen.

'ons klein meisje heeft een afspraakje? Ken ik de jongen?' vraagt hij, terwijl hij met moeite een strak gezicht trekt. Ik speel het spel vrolijk mee en kijk Lauren streng aan. Gelukkig voor haar gaat de deurbel op dat moment, waarna ze snel opstaat.

'Succes, neem hem lekker op de be-' roep ik haar nog na, maar Lauren doet de deur snel dicht, zodat de jongen mij niet kan horen. Ik gier het uit, terwijl Ashton toch een beetje beteuterd kijkt. Het blijft zijn kleine zusje die opgroeit, dus ik snap hem wel.

'Dus. Wat zullen we doen?' vraagt Ashton, terwijl hij zijn telefoon tevoorschijn haalt.

'Zullen we wat vrienden laten overkomen? Dan kunnen we een film kijken met zijn allen,' antwoord, waarna Ashton knikt. Ik haal ook mijn telefoon tevoorschijn, terwijl ik mijn hele vriendengroep een bericht stuur in de groepschat. Al snel heb ik een paar berichten terug en voordat ik het weet lopen Calum, Michael, Lucy en Noëlle mijn huis binnen. De anderen zijn zelf hun punten al aan het vieren of hebben huisarrest, aangezien hun punten niet zo goed zijn. Ik stuur Noor en Luke ook een bericht, maar ze reageren beiden niet. Ook Ashton heeft drie vrienden uitgenodigd, die zich snel aan mij voorstellen. Ik ben de namen al snel vergeten, maar dat maakt niet uit.

'Ik heb trouwens een beter idee,' zegt Ashton, terwijl hij naar zijn kamer loopt. Hij komt terug met een aantal flessen sterke drank, die hij in de kring legt. Een vriend van Ashton loopt snel naar de supermarkt, waar hij bier inslaat. Ik ben natuurlijk al zestien en heb wel eens alcohol op, net zoals mijn vrienden. Ik ben wel nog nooit dronken geweest, dus aan het begin doe ik langzaam aan.

'Hier. Drink op,' zegt één van Ashtons vrienden, terwijl hij mij een plastic bekertje met drank aanbied. Ik sluit mijn ogen en neem een slokje van de alcohol, die verassend zoet proeft. Ik neem nog een paar slokken en voordat ik het weet is mijn beker leeg. Iedereen is druk aan het drinken en iemand heeft muziek aangezet.

Ik voel dat ik al aardig dronken ben, maar ik blijf rustig door drinken.

'Laten we Truth or Dare spelen,' oppert Calum, terwijl we weer in een kring gaan zitten. Iedereen is in voor dit spel en al snel is iedereen druk bezig met de opdrachten. Niemand kiest waarheid, wat een striptease van Calum oplevert en een rondje naaktrennen van Thomas en Berend, Ashtons vrienden. Zelf doe ik ook de raarste dingen, zonder er over na te denken.

'Deze is voor de drie meiden,' gaat Ashton verder. Je ziet aan zijn ogen dat hij erg dronken is, maar zijn vrienden kunnen er ook wat van.

'Doen!' schreeuwt Lucy uit, terwijl ze haar arm over mij heen slaat. Ook al mag ik Lucy niet heel veel, ik leun lachend tegen haar aan en leun ook op Noëlle.

'Kus een jongen. En met kussen bedoelen echt kussen. Geen zielig kusje,' antwoordt Thomas, met een glimlach op zijn gezicht. Noëlle lijkt niet eens te twijfelen en loopt direct naar Thomas doe, waarna ze zich op zijn schoot plaatst. Voor Lucy is dit ook niet moeilijk, aangezien ze direct op Calum afstapt. Ashton is gelukkig wat te eten pakken, waardoor Michael en Berend overblijven. De keuze is niet heel moeilijk, dus loop ik wankelend op Michael af.

Ik ga op zijn schoot zitten, waarna ik mijn armen om zijn nek schuif. Hij draait me zo zodat mijn benen om hem heen liggen en komt langzaam dichterbij. Michael en ik zijn beiden erg dronken en ik besef eigenlijk niet wat er aan de hand is. Voordat ik het weet raken onze lippen elkaar en na een paar seconden, laat Michael zijn tong mijn mond binnen glippen. Ik besef niet wat er aan de hand is en zoen hem vurig terug, terwijl ik het gejoel van Berend negeer. Ik heb wel vaker een jongen zo gezoend, maar dit is wel de eerste keer dat ik dronken ben. Voordat ik het weet stap ik weer van Michael zijn schoot af en gaat de deur open, waarna een lachende Lauren binnen komt lopen.

Haar blik gaat even over al mijn vrienden, waarna ze met haar ogen rolt. Zonder iets te zeggen, loopt ze naar boven. Ashton belt nog een paar mensen, waarna de woonkamer vol staat met drinkende laatstejaars. Iedereen heeft wel wat alcohol mee en mijn hoofd begint hevig te bonken. Gelukkig gaat dit weg als ik nog een beker bier leeg drink, waarna ik Lucy op de tafel trek. Samen beginnen we op de muziek te dansen, net zoals andere mensen. Een stuk of vijf mensen zijn meerderjarig, maar de meesten zijn dat nog niet. Iedereen is dronken en er is maar één iemand die niet drinkt. Op dat moment herken ik de jongen in de deuropening pas.

'Luke,' mompel ik, terwijl ik zijn kant probeer op te komen. Hij kijkt mij met een bezorgde blik aan, terwijl hij mij vastpakt. Hierdoor val ik net niet op de grond en ik begin als een idioot te giechelen.

'Hey Lukie. Wil je ook wat?' vraag ik, terwijl ik mijn halfvolle beker naar hem opsteek. Hij haalt zijn schouders op en drinkt mijn glas leeg, waarna hij mij mee naar buiten trekt.

'Wat doe je?' vraag ik, terwijl ik met hem mee strompel.

'Er voor zorgen dat je geen gekke dingen meer doet,' antwoordt hij simpel, waarna ik op zijn rug spring. Ik sla mijn armen om zijn nek en brabbel wat.

'Je bent de beste, Lukey,' antwoord ik, terwijl ik alle bijnamen van Luke in mijn hoofd na ga. Dat zijn er aardig veel.

Luke zegt niets en begint een richting op te lopen. Voordat ik het weet loopt het kwijl uit mijn mond, recht op Luke zijn shirt. Luke kan er niets aandoen, aangezien ik als een aardappel op hem in slaap ben gevallen.