1.6

2.1K 143 5
                                    

Op de terugreis is iedereen stil. Noor is naast een vriendin gaan zitten en ik zit naast Calum. Michael zit ergens voorin, aangezien hij zich niet zo lekker voelt. Dat komt ervan als je je snoep niet wilt delen. Hij heeft echt veel te veel op, zelfs Calum zat het verbaasd aan te kijken. Het enige wat ik kreeg was een zielige, witte gummybeer.

Calum heeft zijn eigen telefoon gepakt en we zitten nu samen grappige foto's te nemen.

'Die is leuk!' roept Calum uit. Hij wijst naar een foto waar hij gewoon lacht en ik mijn tong uitsteek. Bovendien kijk ik scheel en ik zie er niet uit, zeker vergeleken met hem.

'Dat zeg je alleen maar omdat jij er goed uitziet,' mok ik, zeker omdat hij de foto als nieuwe achtergrond heeft ingesteld.

Al snel hebben we beiden genoeg van foto's maken en Calum maakt zich klaar om te gaan slapen. De afgelopen twee dagen zijn leuk, maar vermoeiend geweest. Het is ongeveer een uur 's nachts en we zijn bijna bij Sydney. Gelukkig is Ruth, aan de andere kant van de wereld, net wakker geworden. Ik heb haar de afgelopen twee dagen niet kunnen sms'en, aangezien alle telefoons zijn ingenomen. "Het is gezond om van de natuur te genieten", zogezegd.

Ik heb alleen maar een berichtje van mijn vader en Ruth, maar daar houd het bij op. Ik kijk of Luke mijn bericht heeft ontvangen, maar er staat geen gelezen naast het bericht. Ik heb medelijden met Luke, want dit is volgens mij de enige uitstap hij het hele jaar. Toch stuur ik hem nog een sms.

Zullen we morgen bij jou of bij mij afspreken?

Ik ga hem morgen wel even uithoren, maar nu heb ik even genoeg van Luke. Het is toch niet zo moeilijk om je berichten te lezen?

We zijn vanochtend nog gaan zwemmen in het meer, vlak naast het hotel. De rit heeft ongeveer vier uur geduurd en we zijn gelijk aan de slag gegaan zodra we gearriveerd waren. Helaas staan de onderzoeken van biologie op punt, dus samen met Noor heb ik mijn best gedaan.

De tijd slipt voorbij en voordat ik het weet is het alweer half twee. We rijden het schoolterrein op, waar een twintigtal ouders staan te wachten. Ik zeg nog Noor, Calum en Michael nog even gedag, waarna ik de school uitloop. Anne heeft aangeboden om mij op te halen, maar het is heel dichtbij en ik wil haar niet wakker houden. Ik loop zo snel en stil mogelijk richting mijn huis, omdat ik geen aandacht op mijzelf wil vestigen. Je weet maar nooit wat voor soort mensen er door een woonwijk rondzwerven op dit tijdstip.

Al snel steek ik mijn sleutel in de deur en ik schop mijn schoenen uit, waarna ik naar boven loop. Ik probeer zo zachtjes mogelijk te zijn, maar de trap kraakt verschrikkelijk. Gelukkig blijft het stil in het huis en heb ik niemand wakker gemaakt. Ook al ben ik helemaal bezweet en vies, ik durf niet onder de douche te glippen. Daarom trek ik mijn pyjama aan en klim in mijn bed, waarna ik al snel in slaap val.

De volgende dag word ik wakker door mijn iPhone, die begint te trillen. Ik open moeizaam mijn ogen en bekijk het berichtje dat ik net heb ontvangen. Het is van Luke.

Mijn excuses voor het late antwoord. Om twee uur bij jou?

Ik stuur een simpele ok terug, niet eens lachend om zijn nette taalgebruik. Ik heb echt last van een ochtendhumeur, of middaghumeur, aangezien het al tegen een aanloopt. Ik spring eindelijk onder de douche en zeep mij goed in. Langzaam word ik echt goed wakker en al snel begin ik te zingen.

'Ik neem je mee. Ik neem je mee op reis,' zing ik vrolijk. Het is een super bekend lied in Nederland en ook al bevind ik mij aan de andere kant van de wereld, ik ben op de hoogte van de nieuwste muziek.

Zodra ik klaar ben in de badkamer, neem ik de moeite om mijn make-up aan te doen. Ik heb namelijk redelijk grote wallen onder mijn ogen, die ik handig camoufleer. Ik doe normaal een klein beetje make-up op, maar ik besluit het verder bij mascara te houden. Ik glip in een kort, wit broekje en pak mijn shirt van Coldplay. Verder bind ik mijn haar in een hoge paardenstaart, zodat mijn haar niet in de weg hangt.

Ik besluit mijn kamer iets op te ruimen, zodat Luke niet ziet wat voor rotzooi ik heb gemaakt. Mijn nog volle tas schuif ik onder mijn bed, waarna ik naar beneden loop.

De hele familie zit daar samen aan de tafel, waarna ik ook aan tafel ga zitten. Ashton trekt me in een kleine knuffel en ik haal mijn hand door Harry zijn haren, terwijl ik Lauren een knipoog geef. Het zijn maar achtenveertig uur geweest, maar dat maakt niet uit. Deze familie verwelkomt mij te goed en ik weet nu al dat ik moeite ga hebben met het afscheid nemen over drie weken.

'Is het goed dat er straks een jongen langskomt? Ons werkstuk moet maandag af zijn en het is nog niet af,' vraag ik aan Anne, die knikt.

'Natuurlijk is dat goed, Bel. Wij waren toch van plan om een vriendin te bezoeken,' zegt Anne, waarna ze naar haar man en Harry wijst. Ik heb nog geen tijd gehad om de met de vader te praten, vooral door zijn drukke werk. Ook nu zit de man achter zijn computer, dus stoor ik hem niet en ruim ik de tafel af.

'Ken ik de jongen?' vraagt Lauren, waarna ze met haar wenkbrauwen wiebelt. Ze helpt me om alles in de afwasmachine te zetten en ruimt de tafel verder af.

'Ik weet het niet zeker. Ken je Luke Hemmings?' vraag ik haar. Lauren kan hem kennen, ook al is ze twee jaar jonger. Ik zie hoe ze even na denkt, waarna ze haar woorden voorzichtig uitspreekt.

'Volgens mij ken ik hem. Is dat niet de jongen die heel lang is met blonde haren? Hij is best een lekker ding,' zegt ze, waarna ik mijn schouders ophaal.

'Ik denk dat je Luke bedoelt, maar een lekker ding?' zeg ik lachend tegen Lauren. Alsof het is afgesproken, gaat de deurbel en lopen we met zijn tweeën naar de deur. Ik zwaai de deur open en Luke staat daar, met een klein lachje op zijn gezicht. Ik lach hem vriendelijk toe, waarna ik de deur wat meer open.

Zodra ik achter mij kijk, moet ik mij bedwingen om niet in lachen uit te barsten. Lauren staat expres wat verder bij mij vandaan en haar mond staat letterlijk open. Op dat moment beseft ze wat ze aan het doen is en verdwijnt in de woonkamer.

'Volgens mij heb ik gelijk,' roept ze me nog na. Ik kan het niet meer laten en begin te lachen.

---------
Twitter --> @Aniek_egg 💁

Getaway • Luke HemmingsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu