Getaway • Luke Hemmings

1.4

Zodra de laatste bel gaat, spring ik op en schuif mijn stoel aan. Vandaag is heel langzaam voorbij gegaan, mede doordat mijn vrienden niet samen les hebben. Ik ben de enige die het laatste uur les.

Ik pak de goede boeken uit mijn kluisje en loop de school uit. Ik neem de moeite niet om mijn oortjes en iPhone te pakken en probeer mij te haasten. Mijn iPhone trilt in mijn broekzak, maar ik laat hem daar nog even zitten. Voordat ik het door heb sta ik voor mijn gasthuis en open ik de deur.

'Ik ben thuis!' roep ik, maar ik krijg geen antwoord. Ik leg mijn tas neer in mijn eigen kamer en haal een borstel door mijn haren. Doordat er vandaag een stevige wind is, zitten mijn haren vol met klitten. Het duurt dan ook iets langer dan normaal voordat ik mijn licht krullende haren terug heb.

Ik haal mijn iPhone uit mijn broekzak en bekijk het berichtje van Luke. Ik ben onze afspraak niet vergeten, maar ik heb zijn adres niet. Gelukkig heeft hij het adres in het berichtje gezet, dus pak ik mijn tas en schrijf snel een briefje. Hierna loop ik de deur uit en blijf even stil staan. Ook al ben ik hier pas acht dagen, de woonwijk ken ik al behoorlijk goed. Helaas woont Luke niet in deze wijk, dus ik heb wat moeite met het vinden van zijn huis. Gelukkig was een meisje van mijn leeftijd zo lief om even met mij mee te lopen, waarna ik al snel bij Luke's huis aankom.

Het huis is iets groter dan mijn gasthuis, maar verder ziet het er precies hetzelfde uit. Ik loop hun oprit op en bel aan. Ik hoor hoe het geluid zich door het hele huis verspreidt, waarna ik iemand iets hoor roepen.

'Ik kom!' roept de stem, duidelijk afkomstig van een Luke. Voordat ik het weet, gaat de deur open en staat Luke in de deuropening. Hij heeft een zwarte jeans aan, met een compleet wit T-shirt. Ik moet bekennen, Luke ziet er knap uit.

'Kom binnen,' mompelt hij, terwijl hij me een klein lachje schenkt.

Ik stap het huis binnen, waarna de geur van spaghetti gelijk mijn neus binnen kruipt. Ik doe automatisch mijn schoenen uit en ik overhandig onze spullen van het werkstuk.

'Luke, wie heb je meegebracht?' vraagt een stem uit het niets. Ik draai mij om een blonde vrouw komt nieuwsgierig op mij afgelopen.

'Ik ben Liz, Luke's moeder. Wat leuk om eindelijk iemand van Luke's vrienden te ontmoeten,' zegt de vrouw, die me vrolijk aankijkt. Ik knik beleefd en schenk haar een klein lachje.

'Ik ben Isabelle. Leuk om u te ontmoeten,' antwoord ik. Ik moet stiekem lachen als Liz met haar wenkbrauwen wiebelt.

'Is dit jouw vri-' begint Liz, maar Luke onderbreekt haar.

'Nee, mam. We moeten gewoon samen een werkstuk voor chemie maken. Kom Bel,' zegt Luke, waarna hij mee meetrekt naar de trap. Ik zwaai nog even naar Liz, waarna ik Luke naar een kamer volg.

Zodra hij de deur opent, valt het met me meteen op hoe schoon het er wel niet is. Er slingert geen enkel kledingstuk rond en alles staat netjes naast elkaar.

'Ga zitten,' zegt Luke en ik doe wat hij zegt. Luke loopt de kamer uit en komt iets daarna terug met twee glazen water in zijn handen. Hij schuift de ene mijn kant op, terwijl hij zelf gulzige slokken van zijn eigen glas neemt.

'Zullen we beginnen?' vraag ik dan maar, waarna hij knikt.

Na anderhalf uur hard werken zijn we halverwege. Luke is nog met zijn laatste oefening bezig, maar ik ben al klaar. Luke is duidelijk het beste in Chemie, ook al ben ik er ook redelijk goed in.

'Als je wil, mag je alvast naar beneden lopen om alvast iets lekkers uit te zoeken. Mijn moeder weet wel waar alles ligt,' zegt Luke, dus ik sta op en loop naar beneden. Zijn moeder staat inderdaad nog in de keuken en terwijl ik iets lekkers uit kies, begint ze tegen mij te praten.

'Het is fijn om te weten dat Luke wat vrienden op school heeft,' zegt Liz, waarna ik even na denk. Ik vind dat ik Luke wel een vriend van mij kan noemen, zeker sinds maandag. Wel heb ik hem nooit met iemand anders zien praten. Heeft hij eigenlijk wel andere vrienden op school?

'Hij is heel aardig en een goede partner. Zonder hem zou het werkstuk een stuk minder goed zijn,' antwoord ik. Ik weet niet echt wat ik moet zeggen, maar gelukkig komt Luke op dat moment naar beneden. Ik laat de zak chips aan hem zien, waarna hij knikt. Terwijl we terug naar boven lopen, zie ik hem een paar blikken met zijn moeder uitwisselen.

Luke loopt deze keer een andere kamer in, waar er een televisie en tientallen films staan. Ook staat er een Xbox en een playstation, met heel veel spelletjes.

'De kelder heeft een probleem, dus ik heb alles even in de logeerkamer neergezet,' zegt Luke, waarna hij op de bank neerploft. Ik plof naast hem neer en neem een handvol chips.

'Zullen we spelen?' vraagt Luke wat schuw, waarna hij Fifa omhoog houd. Ik knik en pak één van de controllers. Ruth is helemaal in het games, dus ik kan het een beetje.

Wel ben ik niet tegen Luke opgewassen. Het is duidelijk dat hij dit veel vaker doet dan ik en hij wint de wedstrijd dan ook. Hij kijkt me lachend aan, waarna ik mijn tong naar hem uitsteek.

'Zo slecht ben ik niet,' mompel ik, waarna Luke zijn lach door de kamer klinkt.

'Inderdaad. Je bent gewoon niet tegen mij opgewassen. Niemand is dat,' antwoordt Luke.

Ik rol met mijn ogen en kijk op mijn iPhone.

'Ik denk dat ik maar eens moet gaan. Ik moet nog pakken voor morgen,' zeg ik, waarna ik mijn schouders optrek. Luke knikt en leidt mij terug naar zijn kamer, waarna ik mijn tas pak. Na even te hebben geaarzeld, trek ik Luke in een kleine knuffel en loop naar de deurpost.

'Zullen we zaterdag afspreken? Om ons werkstuk af te maken?' roept Luke mij na. Ik steek mijn duim op als antwoord en roep hem nog iets na, waarna ik zijn huis uitloop.

-------

Hartje. :3 xx

Volg me op twitter --> Aniek_egg. Ik ben cool en een fanaccount, drop je account hier beneden voor een follow back. :3