Getaway • Luke Hemmings

1.2

'Ben je klaar voor donderdag, Bel?' vraagt Noëlle uit het niets. Ik knipper met mijn ogen en kijk haar verontschuldigend aan. Ik besef nu dat ze al een hele tijd tegen mij aan het praten is, maar ik heb niet de poging gedaan om te luisteren. Maandag is niet mijn favoriete dag.

'Ja, alhoewel ik echt niet weet wat die leraar van plan is. Je kan ook te ver gaan met biologie,' mompel ik. Mijn brood ligt nog onaangeraakt op tafel, waar ik het ook zo laat liggen. Ik heb geen puf noch honger. Het enige wat ik wil doen is muziek luisteren en series kijken op bed.

Ik heb zaterdag helemaal niets uitgevoerd. Het enige wat ik heb gedaan is geslapen en gegeten, net zoals Ashton en Lauren. Het is duidelijk wie er naar het concert is geweest.

Op zondag heb ik verplicht huiswerk moeten maken, aangezien ik nog niet was begonnen. Verder heb ik nog even geskyped met Ruth en de hond uitgelaten. Het weekend is veel te snel over gegaan.

'Ik moet mijn huiswerk van wiskunde nog inleveren. Ik zie jullie zo wel,' zeg ik en ik pak mijn tas. Ik loop de volle kantine uit en haal het huiswerk tevoorschijn. Ik schuif het onder de deur en haal mijn iPhone uit mijn broekzak. Ook pak ik mijn oortjes uit mijn tas en stop ik die in mijn oren. Ik scrol een tijdje door mijn afspeellijst, waarna ik Teenage Dream van Katy Perry aanklik.

Ik ga in de gang zitten en zing zachtjes mee met het liedje. Ik heb op dit moment geen behoefte aan mensen. Zodra ik een nieuw lied aan klik, zie ik dat ik nog een dikke tien minuten heb. Gelukkig valt geschiedenis uit en mag ik een uur eerder naar huis. Hoe lief ik Noor ook vind, ik kan de energie niet vinden om gezellig te doen. We lopen al achter met ons project, dus dat wordt nog werken.

Aan het einde van de gang zie ik net een blond plukje haar uitsteken en gelijk sta ik op. Stiekem hoop ik dat het Luke is, maar waarschijnlijk is het gewoon een kussend koppel. Mijn nieuwsgierigheid wint het en ik loop naar de hoek toe en kijk om de hoek, waarna ik inderdaad Luke zie. Hij heeft ook zijn oortjes in en hij heeft zijn ogen dicht. Hij zingt duidelijk mee met het lied die hij aan het luisteren is en heeft mij totaal niet in de gaten.

Zonder erbij na te denken, plof ik naast Luke neer en pak één van zijn oortjes. Ik duw hem in mijn eigen oor en ik voel hoe Luke verstijfd. De laatste klanken van Teenage Dream klinken in mijn oren en ik moet lachen om zijn keuze. Vijf minuten geleden heb ik ook hard mee gezongen met dit lied.

'Waarom zit je hier helemaal in je eentje?' vraag ik, terwijl ik Luke probeer aan te kijken. Dit gaat nogal moeilijk, aangezien hij strak naar de grond staart.

'Gewoon. Waarom zit jij hier?' ketst Luke terug. Iemand is geïrriteerd.

'Ik had geen behoefte aan mensen,' zeg ik, mijn schouders ophalend. Ik voel dat Luke zacht lacht, maar voordat ik opkijk heeft hij zijn hand al voor zijn mond geslagen.

'Waarom zit je dan naast mij?' vraagt Luke met nog een kleine glimlach op zijn gezicht.

'Omdat ik wel zin heb in jou,' antwoord ik simpel, maar ik voel mijn wangen gelijk rood worden. Mijn reactie kan op twee manieren worden opgevat.

Luke's schaterende lach klinkt door de gang. Ik kijk vrolijk toe, mijn humeur gelijk beter. Door zijn lach krijg ik ook de neiging om mee te lachen, maar ik weet mijn mondhoeken stil te houden. Ik wiebel één keer met mijn wenkbrauwen, waarna Luke glimlachend zijn hoofd schud.

Zonder nog iets te zeggen, luisteren we verder naar Luke's muziek, totdat de bel ons onderbreekt. Luke springt op en steekt zijn hand naar mij uit, die ik aanpak. Hij trekt me zonder moeite omhoog.

'Ik moet nog even naar mijn kluisje,' deel ik mee en ik loop richting de kluisjes. Zodra ik de cijfercode heb ingevoerd en mijn boeken heb gepakt, loop ik bijna tegen Luke aan. Hij rolt met zijn ogen en duwt me richting de klas.

'Moet jij niet naar je kluisje toe?' vraag ik, terwijl ik naar zijn lege boekentas kijk. Hij schudt zijn hoofd en haalt zijn schouders op.

'Ik heb nu chemie, dan wiskunde en dan vrij. Voor chemie gaan we aan ons werkstuk werken en wiskunde pak ik straks wel,' zegt hij, waarna we de klas inlopen. Ik ga automatisch naast Luke zitten, alweer helemaal voorin de klas.

'Ik heb straks gym. Ik ga dood,' deel ik vrolijk mee. Ik houd van sport, maar ik heb een vaag gevoel dat we moeten rennen. Mijn conditie is echt slecht sinds ik uit Nederland ben vertrokken. Luke steekt als antwoord zijn tong uit en ik rol met mijn ogen.

'De emo praat. Een wereldwonder!' fluistert iemand, terwijl ik mijn wenkbrauwen optrek. Hebben ze het over Luke? Ik kijk hem aan, maar zijn blik is op ons werkstuk gericht. Ik besluit de opmerking te negeren en ga verder met mijn werk.

'Vergeet niet dat jullie het werkstuk volgende week moeten inleveren. Ik raad jullie aan om er thuis aan te werken en goed jullie best te doen. Jullie mogen opruimen,' zegt de leraar.

Ik draai mij om naar Luke en kijk hem vragend aan.

'Zullen we eens afspreken na school om aan het werkstuk te werken? We moeten nog best veel doen,' zeg ik, terwijl Luke knikt. Hij haalt zijn agenda uit zijn tas en kijkt wanneer hij kan.

'Komt woensdag goed uit? Want dan heb ik het laatste uur sowieso vrij en ik heb dinsdag al plannen. Of heb je liever donderdag?' vraagt Luke.

'Woensdag is goed, ik heb maandag en vrijdag dans. Wacht, ik zal je mijn nummer even geven,' zeg ik, terwijl ik mijn iPhone tevoorschijn haal. Hij haalt zijn iPhone ook tevoorschijn en hij geeft hem aan me, waarna ik mijn nummer in zijn contacten zet.

'Ik stuur je wel een sms wanneer ik klaar ben op woensdag. Dan hoef je niet op school te wachten,' zeg ik en ik pak mijn tas verder in. De bel gaat en iedereen loopt de klas uit, maar Luke moet zijn spullen nog inpakken.

'Ik zie je morgen nog wel,' roep ik hem na een haast mij naar de kleedkamers. Zodra ik op het bord kijk, kreun ik. Ik zal inderdaad moeten rennen. Gelukkig heb ik Aimee, ook een meisje uit mijn nieuwe vriendengroep.

'Begin met twee rondjes op het veld. Over vijf minuten gaan we beginnen,' roept de lerares en puffend beginnen Aimee en ik aan onze rondjes. Het is even wennen, maar hier gymmen de meisjes en de jongens apart. Het enige nadeel daaraan is dat er dus geen knappe jongens staan te sporten. Op dit soort momenten geeft dat je toch een bepaald soort motivatie.

------------

School begint weer, ugh. Laat een reactie achter. x