Getaway • Luke Hemmings

3.1

Met mijn tas op haar rug liep ik naar school. Ik kon niet zeggen dat ik zin had in school, maar ik was wel nieuwsgierig naar iedereen. Met Calum en Aimee had ik al genoeg bijgepraat, maar Michael had ze nog niet echt mee gepraat. Door haar jetlag was ze nog steeds erg vermoeid en ze had bijna al haar laatste vrije tijd doorgebracht met slapen.

Aimee stond op mij te wachten toen ik de hoek omdraaide. Ze gaf me een dikke knuffel en liep toen de school in. Ik moest alweer mijn nieuwe  kluisjescombinatie en  rooster ophalen, maar het duurde maar een paar minuten voordat alles in orde was. Het rooster was totaal verandert doordat ik nu een jaar hoger zat, maar al snel kwam ik er achter dat ik nog een paar vakken samen met Aimee had.

"Ik zie je zo," zei ik tegen Aimee, waarna ik wegliep. Al snel had ik mijn kluisje gevonden en gooide mijn boeken er in. Ik bleef nog even staan om er voor te zorgen dat geen boek zou kunnen gaan kreukelen en besefte toen hoe kaal mijn kluisje eigenlijk was. Ik besloot om zodra ik thuis kwam een aantal foto’s uit te zoeken, zodat mijn kluisje wat vrolijker zou worden. Zuchtend duwde ik mijn slot dicht en liep toen de vertrouwde weg naar Aimee’s kluisje. Ze stond al met haar tas om haar schouders op mij te wachten. Een klein lachje lag op haar lippen en ik duw haar spelend tegen haar kluisje aan.

"Ben je er klaar voor?"

"Moet wel."

Voordat ik het wist was het alweer tijd om te gaan lunchen. Blijkbaar was dat ene tafeltje in de kantine niet langer meer de plek waar we verzamelden, dus liep ik achter Aimee aan naar buiten. Ze keek grinnikend naar achter en rolde met haar ogen.

"Het is nog steeds zomer, Bel. Je kan er maar beter van genieten."

Toen we samen het plein opliepen, sloot ik mijn ogen en genoot van de warme zonnenstralen. Ik klom op het kleine muurtje, waar Calum al op zat te eten, en sloeg mijn arm rond zijn middel. Calum schrok op uit zijn gedachten en verslikte zich in zijn broodje, waarna hij woest begon te hoesten. Ik sloeg hem een aantal keer op de rug, terwijl hij het waterflesje van Aimee aanpakte.

"Ook leuk om jou weer te zien," mompelde hij, waarna hij de tranen uit zijn ogen veegde. Daarna grinnikte hij en sloeg zijn grote, gespierde arm om mij heen. 

"Zo zo."

Calum keek me vragend aan, terwijl ik met mijn wenkbrauwen wiebelde.

"Sinds wanneer ben jij begonnen met trainen?"

Calum werd even rood, maar ging toen recht op zitten. Zijn lange, slungelige lichaam kwam er nu extra lang en minder slungelig uit. Het deed hem zeker goed.

"Zodra Noor zijn kant op begon te kijken," giechelde Aimee. Ze gebaarde naar Calum.

"Hij loopt op de negende wolk sinds Noor tegen hem heeft gezegd dat hij er goed uitziet."

Ik keek Calum even recht aan en begon toen in mijzelf te gniffelen. Calum deed dan wel stoer, maar zodra er een meisje in beeld kwam leek hij net een kleine eekhoorn. Ik vroeg niet verder en liet mijn blik over de andere leerlingen glijden. 

"Michael komt zo, hij moest nog even iets afgeven," zei Nöelle, waarna ze naast mij op het muurje ging zitten. Ik had haar die morgen al gezien en ook ik was blij om haa terug te zien, ook al was ze redelijk veranderd. Ze was wat langer geworden en naar mijn mening ook iets brutaler, maar ze was nog steeds Nöelle.

"Kijk eens wie we daar hebben," grinnikte Aimee. Ze keek naar een tafel, die een eindje verder op stond. Het was duidelijk dat er meer mensen aan die tafel zaten dat er plek was, maar ze hadden het opgelost om ook op het droge gras te gaan zitten. Vanaf het muurtje hoorde ik al hoe luidruchtig het groepje was en al snel spotte ik de bekende blonde haren.

"Iets afgeven was het?" giechelde Aimee, waarna ze van het muurtje sprong. Ze greep tijdens haar sprong mijn hand vast, waardoor ik Calum los liet en met haar mee liep naar de tafel. Toen ik we eindelijk bij Michael waren aangekomen, sloeg ik mijn handen om zijn ogen. Ik voelde hoe zijn lichaam verstrakte en ik voelde een lach opkomen, maar ik hield me in.

"Wie ben ik?"

"Tara?"

"Nee."

"Sabine?"

"Raad nog eens een keer."

"Aimee?"

"Bijna goed."

Michael wurmde zich uit mijn handen en draaide zich om, waarna zijn mond open viel. Hij trok me in een knuffel en trok me letterlijk op zijn schoot.

"Ik heb je gemist, Bellie."

Ik lachte en ging met mijn hand door zijn te lange haren.

"Ik jou ook, Mikey. Wat ben je aan het doen?"

"Ik moest even iets vragen aan Anouk hier, maar dat is nu klaar."

Aimee wiebelde nog even met haar wenkbrauwen, waarna ze me van zijn schoot aftrok. Halverwege in haar beweging kwam ze tot stilstand, terwijl ze ingespannen naar de open schooldeuren keek.

"Wat is er?" vroeg ik. Aimee gaf geen antwoordt en probeerde me mee terug te trekken naar ons muurtje, maar ik wou weten waar ze naar keek.

"Waar kijk je naar?"

Aimee schraapte haar keel en schudde haar hoofd, waarna ze vast beraden begon te praten.

"Kom, Bel. Laten we gaan."

Zuchtend loop ik dan toch wel met haar mee, maar halverwege zie ik eindelijk naar wie Aimee aan het kijken was.

Luke.

---------------

Druk druk druk, dus weinig updates komen er aan. Ik zal proberen om elke week een keer te activeren, maar ik weet niet of dat gaat lukken.

Super bedankt voor de 16k! Ik vind het heel lief dat sommigen van jullie zo lief reageren, hihi. Vraag voor jullie; Waarom denken jullie dat Luke niks van zich heeft laten horen?