Getaway • Luke Hemmings

0.5

De rit naar school duurt maar vijf minuten, maar gelukkig moet Harry aan de andere kant van het gebouw zijn. Het is wel even wennen, aangezien ze hier anders werken met klassen. Ik probeer zo veel mogelijk tijd te reken, maar op een gegeven moment moet ik toch echt mijn rooster ophalen. Ik zag Ashton al naar zijn vrienden zwaaien, maar hij staat er op om met mij mee te lopen.Bij de receptie haal ik mijn rooster op en krijg ik een stapel boeken toegewezen. Ook krijg ik mijn eigen kluisje, waarna ik al mijn boeken er in prop.

Zodra ik op mijn rooster kijk, kreun ik. Ik heb het eerste uur wiskunde en ik hoop echt dat ik hier wel een leuke leraar heb. De lerares in Nederland mis ik in ieder geval niet.

'Kom, ik zal je even brengen,' zegt Ashton, waarna ik de nodige boeken uit mijn kluisje pak. Binnen twee minuten zijn we bij het lokaal aangekomen en Ashton duwt me letterlijk naar binnen, waardoor iedereen me vervreemd aankijkt. Ik lach verlegen en loop naar de enige vrije stoel toe. Ik kijk rond mij heen en kijk recht in een paar donkere ogen.

'Jij moet Isabelle zijn! Ik ben Calum,' zegt de jongen, waarna hij lief lacht. Ik knik en lach terug, waarna ik mijn hand uitsteek. Ook Calum moet lachen om mijn hand, maar ook hij pakt hem aan. Blijkbaar begroeten ze hier elkaar op een hele andere manier dan in Nederland.

'Dat ben ik. Noem me alsjeblieft Bel,' zeg ik, net op het moment dat de leraar binnen komt lopen. Het is een jonge man, van in de vijfentwintig en hij heeft een vrolijke lach op zijn gezicht. Ik zie elk meisje in de buurt wat verschieten, wat ik helemaal snap. Deze leraar is echt een lekker ding.

'Aangezien jullie vorige lerares de komende tijd afwezig zal zijn, zal ik jullie nieuwe leraar wiskunde zijn. Ik zou het graag hebben dat jullie me Jared noemen, omdat ik me anders zo oud voel,' zegt Jared. Gelijk begint de klas zachtjes te lachen en te praten.

'Zitten we met deze slijmbal omgeschept. Dan heb ik nog liever onze oude leraar,' mompelt Calum. Ik moet hard lachen om zijn reactie, wat vragende blikken van de kinderen voor ons oplevert. Iemand is hier jaloers en wilt ook wat aandacht van de meisjes.

'Helaas heeft jullie vorige leraar geen notities achter gelaten over hoe ver jullie zijn en ik zou graag jullie niveau willen weten. Hiervoor heb ik een kleine test opgesteld,' gaat Jared verder.

Gelijk begint de klas als één man te kreunen, terwijl Jared de toetsen uitdeelt. Zodra ik mijn blad krijg, zie ik gelijk dat dit me wel gaat lukken. Ik heb deze hoofdstukken pas nog behandelt en loop dus niet achter.

Terwijl ik rustig elke vraag maak, hoor ik rond mij heen vele zuchten. Niet iedereen vind dit blijkbaar even makkelijk. Zodra ik klaar ben, lever ik mijn blad in en wacht totdat Calum naast me ook klaar is. Die ziet er iets minder vrolijk uit, maar hij geeft me wel een briefje door.

Ik snapte de helft van de vragen niet, jij?

Ik steek mijn tong naar Calum uit, waarna ik wat op het briefje schrijf.

Ik heb alles kunnen oplossen. Zo slecht ben ik blijkbaar niet in wiskunde. Komt vast door de leraar.

Zodra Calum mijn briefje heeft gelezen, zie ik hem met zijn ogen rollen. Hij kan niks terug zeggen, aangezien Jared weer de aandacht opeist. Hij geeft ons een paar oefeningen op, die we samen mogen maken. Calum gebaart naar mij en al snel zit hij mijn nieuwe schrift onder te tekenen met allemaal poppetjes. Toch slaag ik erin om de opdrachten te maken en Calum degenen uit te leggen die hij niet snapt. Ik heb echt geluk dat ik dit hoofdstuk net behandelt heb.

Aan het einde van de les krijgen we onze testen terug en Jared komt ze persoonlijk terug brengen. Hij geeft mijn papier terug en ik zie dat ik een 9,4 heb gehaald, het hoogste punt dat ik ooit voor wiskunde heb behaalt.

'Jij moet vast Isabelle zijn, de uitwisselingsstudente. Hopelijk bevalt het je hier op deze school. Als je nog enige vragen hebt, mag je altijd even langskomen,' zegt Jared, waarna hij me een knipoog geeft en weg loopt. Ik zie Calum alweer met zijn ogen rollen, maar ik negeer hem. Al snel krijg ik mijn oude briefje terug.

Haha, ik lach me dood. Hij is echt een slijmbal. Oh, heb je misschien zin om met mij en mijn vrienden te eten? Aangezien je niemand kent hier, kan ik je voorstellen aan een paar mensen?

Ik denk even na en knik. Misschien leer ik hierdoor wel aardige mensen kennen. Ik mis Ruth ontzettend, maar dat houd me niet tegen om nieuwe vrienden te maken.

De volgende lesuren gaan voorbij zonder dat ik het merk en ik zit niet helemaal op te letten. Één leraar liet me voor de klas staan om iets over mijzelf te vertellen en ik schaam me daar nog steeds voor. Helaas zat Calum niet meer bij me in de les, maar ik zat wel naast een aardig meisje. Ze heet Noor en ze heeft me verteld dat haar vader Nederlands is. Ze is ook nieuw sinds dit schooljaar, maar ze begint al te wennen.

Al snel is het tijd voor de lunchpauze en ik loop de kantine in, waar Calum al staat te wachten. Ik had brood mee gekregen, dus ik hoefde niks te kopen. Gelukkig bleven we niet in de kantine zitten, maar leidde Calum me naar buiten. Ik kwam Ashton halverwege tegen, die naar me knipoogde en met zijn vrienden verder liep. Na een kleine minuut kwamen we buiten aan, waar er een aantal tafels stonden. Calum leidt me naar een grote tafel, waar er al een stuk of negen mensen aan het wachten zijn. Hij stelt me aan iedereen voor, maar ik ben nu eenmaal niet zo goed met het onthouden van vragen. Ik ga naast een meisje met lang, bruin haar zitten en ze begint gelijk met me te praten. Ze heet Noëlle en ze houdt, net als ik, ontzettend veel van dansen en Coldplay. Al snel zijn we beiden hard aan het lachen en ik snap niet waar ik me ooit druk om heb gemaakt.

----------
Sorry voor het lange wachten, ik was op vakantie en had geen internet. Enjoy. x