Penchant
Ep _ 2
"ဘာအလိုရွိပါသလဲ ခင္ဗ် ဝင္ၾကည့္လို႔ ရပါတယ္ "
ဆိုင္ထဲဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ အျပံဳးတစ္ခုႏွင့္ ဆီးႀကိဳၿပီး ခ်ိဳသာေသာ အသံေလးျဖင့္ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြ ႏႈတ္ခြန္းဆက္သည္ ။
ေလွေပၚမွာ ေတြ႕ခဲ့သည့္ ေကာင္ေလးမို႔ ျပံဳးျပလိုက္သည္ ။
ရွမ္းအက်ႌႏွင့္ ရွမ္းေဘာင္းဘီ ဝတ္ထားၿပီး အသားညိဳညိဳႏွင့္ အင္းသားေလးသည္ ၾကည့္ေကာင္းသည္ ။ ျမန္မာ့ရိုးရာ လြယ္အိတ္ကို ေဘးတစ္ေစာင္း လြယ္ထားၿပီး ေသာ့ခ်ိတ္ေလး တစ္ခု ခ်ိတ္ထားသည္ ။
ေသာ့ခ်ိတ္ေလးက လွသည္ ... ေလွေလွာ္ေနသည့္ အင္းသားတစ္ေယာက္ ပံုစံ သစ္သားရုပ္ငယ္ေလး တစ္ခု ။
"ဒါေလးက ဘယ္ေလာက္လဲ "
"အဲ့အက်ႌေလးက ၅ေထာင္ပါ ခင္ဗ် "
"ေတာင္ႀကီးက ဝယ္လာတာ ၃ေထာင္ဘဲ ရွိတယ္ "
"အစ္မ လိုခ်င္ရင္ ေလ်ာ့ေပးမွာေပါ့ဗ် "
"ဟုတ္ပါၿပီ "
ကြ်န္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း အုပ္စု ေမးသမၽွကို ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြျဖင့္ ဆက္တုိက္ ျပန္ေျဖေနသည္မွာ ျပံဳးျပံဳးရႊင္ရႊင္ျဖင့္ ။
"ဒီက အစ္ကိုေရာ မဝယ္ေတာ့ဘူးလား ခင္ဗ်"
ေကာင္ေလးကို ၾကည့္ေနရင္း သူက ကြ်န္ေတာ့္ဖက္ကို လွည့္ေမးသည္ ။
"အမ္ .. ဟို .. ရွမ္းေဘာင္းဘီ ရွိလား "
"ဟုတ္ကဲ့ ရွိပါတယ္ဗ် ဘာအေရာင္ လိုခ်င္ပါလဲ ခင္ဗ် "
စိတ္ရွည္လက္ရွည္ လိုက္ျပၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ စိတ္တုိင္းက် ေရြးေပးေနသည္ ။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခင္ဗ် ေနာက္လည္း အင္းေလး ေရာက္ရင္ ဝင္ခဲ့ပါဦး ေလ်ာ့ေပးပါ့မယ္ဗ် "
မႈိင္း ကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ျပန္လည္ထြက္ခြာ သြားၾကေသာ အုပ္စုကို ၾကည့္ရင္း ျပံဳးလိုက္သည္ ။ ေနာက္ေတာ့မွ ေဒၚေလး ဆုိင္ျပန္လာၿပီး စားလက္စကို ဆက္စားေနသည္ ။
"ေကာင္ေလး ဒီေသာ့ခ်ိတ္ေလးမွားပါလာလို႔ ကိုယ္မဝယ္ထားဘူး "
"အဟြတ္ !! "
မႈိင္း စားေနရင္း တကယ္ႀကီး သီးသြားသည္ ။ ဇာတ္ေကာင္အသစ္ျဖစ္ ဖန္တီးရန္ ကုန္ၾကမ္းရသြားသည္မို႔ ေက်းဇူးတင္သည့္ အေနႏွင့္ ထိုလူမသိေအာင္ အေမ့ အလစ္မွာ ဆုိင္က ေသာ့ခ်ိတ္ေလး ထည့္ေပးလိုက္သည္ ။ ဒါကို ဒီလိုႀကီး ရုတ္တရက္ ေရာက္လာေတာ့ ...
