Belki açıklamak istemektedir olanlar, belki de anlatılmak ama Safkan vampir dünyasında öyle değil.Onlar zihninde ve kalbinden giden o yola gider.Aynı Derin'in geçmişte yaşadığı olay gibi. Acıları hissedebilirsiniz ama sırları asla.Bu sırları keşfetm...
"Güven, birini yeterince iyi tanımakta ilgili değildi. Bildiğiniz herşeye rağmen güvenmeyi seçiyorsanız, işte o gerçek olandı."
Sabah yine annemin bağırmasıyla uyandım. Üstüm giyinip aşağı indim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(DERİN'İN GİYDİĞİ ELBİSE)
Günaydın babacım ve annecim deyip sofraya oturdum. Annem ve babam benim üzerimde şu zamana kadar çok baskı kuruyorlardı ve ben artık bunu sonlandırmak istiyorum yani artık 22 yaşıma gelmiştim ve kendi kararlarını kendim verebilecek yaşa geldiğimi düşünüyordum , bu konuyu kahvaltı masasında konuşacaktım. Derin: -Anne , baba sizinle bir şey konuşmak istiyorum. Her ne şekilde olursa olsun bu konuyu artık anlamanızı istiyorum. Ben artık dışarı çıkmak ve dünyanın nasıl bir yer olduğunu görmek , arkadaşlıklar kurmak ve kendi hikâyemi kendim yazmak istiyorum. Artık bana bunu yapamazsınız her ne kadar ailem olursanız olun artık bıktım, sakın bu kararına karşı çıkmayın ve bu konu burada kapanmıştır. Dedikten sonra sanırım fazla sesimi yükseltilmiş olduğumu anladım derken yüzüme acı bir tokat yedim, tokadı atan kişi babamdı ve aniden gözlerim doldu. Ona karşı dönerek bağırmaya başladım; -Sizden nefret etmem gereken tek neden de bu. Yüzünüzü de bir daha görmek istemiyorum, sakın bana dokunmayın artık sizi istemiyorum. Odama doğru hızlı adımlarla ilerledim ve yastığa kafamı gömüp ağlamaya başladım.
*** Uyandım ve saate baktım saat 11.50 idi.Aşagı doğru yavaşça indim ve annemle babamı koltukta sırtları bana dönük şekilde oturup fısıldayarak bir şeyler konuştuklarını gördüm. Sessizce onların yanına ilerleme başladım gizli birsey konuştukları belliydi aklımdan sanırım borçları var dedim ve dediklerini dinlemeye çalıştım. Annem; -Bunu ona nasıl açıklayacağız o hâlâ küçük bir kız benim gözümde.
Bu lafı duyduğumda resmen deliye döndüm ama dinlemeye devam ettim.
Babam; -Artık o 22 yaşında bazı şeyleri bilmesi gerekiyor ve sen de biliyorsun ki artık kan içmezse ölebilir!
"Kan içmek" bu kelimeler kafamda yankılandı. Sanırım beni fark ettiler ve bana şaka yapmaya çalışıyorlardı. Ne de güzel bir şaka diye içimden geçirdim ve saklandığım yerden çıktım; -Ne oluyor burada? -Bir şey yok kızım sadece annenle konuşuyorduk. -Baba bana doğruları söyler misiniz artık, kan içmek de neyin nesi böyle!
Sinirlenmistim ve artık onların bu tavırlarından bıkmıştım.
-Kızım bizim sana açıklamamız gereken bir şey var. -Ne açıklayacaksanız açıklayın artık!
Elimi masaya vurdum masa çok sesli bir şekilde ikiye bölündü.Annem, ben ve babam hepimiz masaya bakıyorduk. Bana kızmalarını bekledim ama hâlâ masaya bakıyorlardı. Babam; -İşte tam da bunu açıklayacaktık, dedi gözleri kırılan masadan ayırmadan. -Anlayamıyorum tam olarak neden bahsediyorsunuz?Açık konuşun! Babam ve Annem bana dönerek; -Kızım sen bir Safkan Vampirsin!
Neee! ?!?!?Nasıl!?!
-Yok ya siz şaka yapıyorsunuz bana.Bu bir doğum günü şakası yapıyorsunuz değil mi??? -Hayır kızım şaka yapmıyoruz.Sen bu dünyada bulunan tek tür Safkan Vampirsin. Ve bu zamana kadar seni dışarı çıkartmama sebebimiz bu... Ağlayarak kapıya doğru dışarı çıkmak için ilerlediğinde kapıyı çekerken kapıyı kırdım ve hiç aldırış etmeden koşarak ormana gittim.
*** Siktir!Orman çok karanlıktı ve ben hâlâ ağlıyordum.En son uçurumun kenarına geldiğimde orada tekrar tekrar ağladım.Dolunay ışığı yavaşça yükseldi.O anda garip bir şeyler hissettim.Sanki tenim alev alacak gibiydi.Telefonuma mesaj geldi ve telefona baktım.Telefonumun ışığını açmadan önce telefondaki yansımama gözüm takıldı. Aman Tanrım!?!? Bu da ne?!? Gözlerim bal rengi olmuş ve parlıyorlardı!Korkudan neredeyse bayılacaktım.Bir anda arkamdan gelen kurt ulumalarıyla irkildim.Arkamı döndüğümde bir kurt sürüsü ile karşılaştım.Ve işte o an gerçekten bayılmıştım...
