•KEŞİF•

310 20 21
                                    

DERİN AKSOY

***
Ormanda bayılmıştım ve bir kulübede uyanmıştım.Uyandığımda etrafıma bakındım.Bir avcı kulübesinen benziyordu.Sonra bir anda bir çift göz ile karşı karşıya geldim.Çok korkmuştum ve çığlık atıp bir yumruk salladım ama ona gelmedi.
-Neredeyim ben ha, sapık mısın sen?
-Ne sapığı!Sanırım sen seni kurtaran insanlara böyle teşekkür ediyorsun!
Kurtarmak mı? Ahh tanrım bu adam neler saçmalıyor?!
-Ne?!
-Kurtardım diyorum, diğer sürüler senin bir omega olduğunu anlasalardı seni direk öldürürlerdi!
Omega!Öldürmek! Evet bu adam gerçekten de kafayı sıyırmış olmalıydı.
-Omega?
-Yani Alfası ve sürüsü olmayan yanlız bir kurt demek.Sen bir kurtsun bunu nasıl bilemezsin?
Ben bir kurt muyum?Bir kurt!?
-Bakın beyefendi beni kurtardığınız için teşekkürler ama neler saçmaladığınızın farkınsa mısınız?
Söylediklerinin şaşkınlığı karşısında adama şaşkın yüz ifademle bakıyordum ilk defa bu kadar dikkatlice yüzünü incelemiştim -çok yakışıklıydı ve ben bunu yeni fark ediyordum- derken çok gürültülü bir ses geldi sanırım birisi kapıyı tekmeliyordu bu sesin etkisiyle irkilmiştim ve bakışlarımı gizemli adamdan çektim.Adam gidip kapıyı açtı ve gördüklerim karşısında kaskatı olmuştum.Gecenin bu yarısında kapıda kanlar içinde bir yaşlı bir adam duruyordu, gizemli adam onu içeri aldı ve kanepeye oturtturdu.Bana; onun yanında kalmamı söyledi ve yukarı kata çıktı , ben hâlâ yaşlı adama korku dolu gözlerle bakıyordum.

***

Bir anda bir şeyler olmaya başladı, dişlerim sızlıyor ve terlemeye başlıyordum.Neler olduğunu anlamıyordum, odadaki her bir şeyin kokusunu hissedebiliyordum.O anda burnum sadece tek bir şeyin kokusunu aldı.Kan!

Neler olduguğunu anlamadan yaşlı adamın boynuna dişlerimi geçirip kanını emmeye başladım!Neler olduğunu anlamaya başlıyordum...Annemin ve babamın bana söylediği şeyleri şuan doğruluyordum.
Ben bir Vampirdim!
Ama bunu istemiyordum o yüzden adamın boynunda geri çekilmeyi denedim, denedim ama olmuyordu.Sanki kan beni daha çok güçlendiriyor hissediyordum ve kanın ağzımdaki o tadını bırakmak istemiyordum , bir anda arkamda bir hareketlilik hissettim. Arkamı döndüğümde gizemli adam orada dikilip bana bakıyordu onu görünce yaşlı adama baktım sanırım ölmüştü ve onu sanırım ben öldürmüştüm.Korku ve bir insanı öldürdüğüm gerçeğinin acısı ile oradan hemen kaçtım.Gizemli adam benim peşimden geldi ama ben daha hızlı koşuyordum ve bunu nasıl yaptığımı da gerçekten bilmiyorum.Adam benim peşimi bırakmıştı.Derin derin nefes aldım ve olan biten ne varsa onu anlamaya çalıştım.Ben gerçekten bir Vampirdim!Ve insanları öldürüyordum.Ben bir katilim. Olamaz neden olan biten benim başıma geliyor diyip tepeye çıktım.Üstüm başım dağınık kıyafetlerim yırtık pırtık idi.Aldırış etmeden Güneş'in doğmasını izliyordum...Hayatımın bir film akışı gibisi olması.Ne garip...
Benim dünyamda korkmak kolay işti.Bir yırtıcıdan,bir katilden , ama şimdi neler olacak acaba diye düşünmekten kendimi alamıyordum.Bir anda sırtıma dokunan bir el ile düşüncelerim beni terk etti.Az kalsın tepeden düşecektim ki sırtıma dokunan el bu sefer de beni kolumdan kavradı ve beni düşmekten kurtardı.Beni düşmektan kurtaran elin sahibine baktımda gördüğüm kişi babamdı!Onu görünce gözlerimden akan yaşları durduramadım.Ve ona ;
-Burada ne arıyorsun?! diye çıkıştım.
-Seni eve götürmeye geldim.Bütün gün seni aradım, nerelerdeydin?Hadi kalk artık eve gidiyoruz!
-Hayır.Ben gelmiyorum!Bıktım usandım artık baba.Neden!Neden bütün bunlar benim başıma geliyor.B-ben bugün yaşlı bir adamın kanını emdim ve onu öldürdüm!Onu öldürdüm!
Dedim ve daha da ağlamaya başladım, sesim bütün ormanda yankılanıyordu.Babam benim elimi tutup;
-Merak etme kızım, bende ilk kan içtiğim zaman kendimi kaybettim ve ben de bir adamı öldürdüm.Ama ikinci seferimde-
-Baba bunun ikinci seferi olmasını istemiyorum!
Dedim babamın lafını keserek.Daha sonra babam pes etmiş gibi derin bir nefes verdi.Ve bana sarıldı.Bunu ilk kez yaptığını sanıyorum çünkü daha önce hiç bana sarıldığını hatırlamıyorum.Ve eve doğru yürümeye başladık.

***
Eve geldiğimizde güneş doğmuştu.Kapıyı açtık ve içeri girdik.Annem evde yoktu sanırım işe gitmişti, babama bakmadan yukarı kata odama çıktım ve banyoya sıcak bir duş için girdim.Banyodan çıktım ve saçımı kuruttum.Aşağı indiğimde babamın kanepede uyuduğunu gördüm, benim merdivenden aşağıya indiğimi duymuş olacak ki hemen uyandı ve bana yemek masasını gösterdi.Masada yemekler vardı sanıyorum benim için hazırlamıştı.
-Acıkmışsındır diye düşündüm.
Gidip masaya oturdum ve yemekleri yedim tam sofrayı kaldırıcakken babam ben yaparım dedi.Hâlâ ormanda yaşanalar hakkında şaşkınlık içerisindeyken babamın bu tavırları şaşkınlığımı daha da arttırdı.Ben kanepeye geçip oturdum ve olanları yeniden düşünmeye başladım.Babamın işi bitmiş olacak ki yanıma oturdu ve ;
-Sanırım artık gerçek bir konuşma yapmamız lazım.

***

MELEZ KIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin