ΦΗΜΕΣ

Κεφάλαιο 32

Στο τραπέζι η Έλενα κάθισε δίπλα στον Κώστα και απέναντι από την Ιφιγένεια, κάνοντας την ζωή της δύσκολη με τα πονηρά χαμόγελα και τις κλωτσιές που της έριχνε κάτω από το τραπέζι, κάθε φορά που ο Νικόλας την περιποιόταν.

Στην πραγματικότητα και η ίδια άρχισε να παρατηρεί οτι εκείνος την κοίταζε όποτε του δινόταν η ευκαιρία και προσπαθούσε να την ευχαριστήσει. Οι γονείς της φαινόταν ικανοποιημένοι με τον Νικόλα και απ'ότι έδειχναν του είχαν συγχωρήσει το παράπτωμα με την φωτογραφία, εξαιτίας της καλής διαγωγής που έδειχνε.

"Ιφιγένεια !" ο πατέρας της της μιλούσε αλλά εκείνη δεν το είχε καταλάβει, καθώς κοιτούσε τον Νικόλα,βυθισμένη στις σκέψεις της. Όλοι στο τραπέζι χαμογέλασαν πονηρά και ο αδερφός είπε με νόημα : " Μπαμπά νομίζω οτι κάτι αλλάζει στην ατμόσφαιρα."

Εκείνη τον αγριοκοίταξε και ο Κώστας συνέχισε αθώα: "Θα πρέπει να είναι ο καιρός. Είδες ομίχλη έξω;"

Ο Νικόλας γέλασε και την κοίταξε με την άκρη του ματιού του.

Όταν τελείωσαν το φαγητό ρώτησε την Ιφιγένεια : " Ξέρεις τι είμαι περίεργος να δω;"

"Τι;"

"Το δωμάτιό σου. Θέλω να δω αν είναι όπως το φαντάζομαι."

"Ιφιγένεια, πήγαινε τον Νικόλα να δει το δωμάτιό σου." Η μαμά της μίλησε χαμογελώντας πλατιά.

"Δεν έχει τίποτα ιδιαίτερο. Ένα απλό κοριτσίστικο δωμάτιο είναι." είπε εκείνη προσπαθώντας να το αποφύγει αλλά ο Νικόλας δεν έδειχνε διατεθειμένος να την αφήσει να του ξεφύγει :

"Άσε με να δω που μεγάλωσε η γυναίκα μου."

Η Έλενα πετάχτηκε επάνω : " Άφησέ την, είναι πολύ κτητικός άνθρωπος. Δεν θέλει κανείς να πειράζει τα πράγματά της, θα σου το δείξω εγώ. Μπορώ κυρία Ειρήνη;"

Η μαμά της έσπευσε να απαντήσει: "Φυσικά γλυκιά μου."

Η Ιφιγένεια έριξε μια δολοφονική ματιά στην φίλη της αλλά όλοι οι υπόλοιποι έδειχναν ικανοποιημένοι με την Έλενα που έπαιζε τον ρόλο του έρωτα. Αναγκαστικά ακολούθησε την Έλενα και τον Νικόλα στο δωμάτιό της.

Οι τρεις τους μπήκαν στο βαμμένο στο χρώμα της λεβάντας δωμάτιο, με το λευκό γραφείο στην μια άκρη. Μια  μεγάλη βιβλιοθήκη κάλυπτε το υπόλοιπο μέρος του τοίχου δίπλα από το γραφείο.

Ο Νικόλας προχώρησε στο εσωτερικό κοιτάζοντας με περιέργεια γύρω του.  Ξαφνικά η Έλενα είπε :" Εμένα με συγχωρείτε με φωνάζουν." και αφού έκλεισε την πόρτα εξαφανίστηκε.