ΦΗΜΕΣ

Κεφάλαιο 58

Η Ιφιγένεια άνοιξε αργά τα μάτια της. Βρισκόταν ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου και δίπλα της στεκόταν η Έλενα. Το δυνατό φως την ενόχλησε και ξαναέκλεισε τα μάτια της. Η πραγματικότητα όμως που την χτύπησε ξαφνικά την έκανε να πεταχτεί από το κρεβάτι σε κατάσταση πανικού. Η Έλενα προσπάθησε να την συγκρατήσει: " Ιφιγένεια, ηρέμησε. Σκέψου το μωρό. "

Εκείνη κοίταξε την φίλη της. Η Έλενα φαινόταν κλαμμένη.

Αυτό που δεν ήθελε να πιστέψει είχε τελικά συμβεί. Ο πατέρας της είχε πεθάνει και η αιτία ήταν η ίδια που τον έκανε να αγχωθεί και να στεναχωρεθεί με όλα όσα προκάλεσε. Δεν έπρεπε να είχε επιστρέψει ποτέ. Έβαλε το χέρι της πάνω στην καρδιά της γιατί αισθανόταν να πονάει. Δεν είχε τον χρόνο να εξηγήσει στον πατέρα της οτι ποτέ δεν είχε κάνει κάτι ανήθικο και άτιμο όπως πίστευε εκείνος όταν του είπε οτι το παιδί δεν ήταν του Νικόλα.

Όσο περισσότερο σκεφτόταν τόσο περισσότερο αισθανόταν να πνίγεται και να μην μπορεί να πάρει ανάσα. Άνοιξε το στόμα της σα να πνιγόταν και μάταια προσπάθησε να κάνει τον αέρα να φτάσει στα πνευμόνια της. Η Έλενα την αγκάλιασε κλαίγοντας: " Ιφιγένεια μην κάνεις έτσι, θα πάθεις τίποτα."

Η πόρτα άνοιξε και μέσα μπήκε ο  Νικόλας που πήγε βιαστικά κοντά της. Η Ιφιγένεια τον είδε και στα βουρκωμένα μάτια της άστραψε το μίσος. Ο Νικόλας το αγνόησε και προσπάθησε να την αγκαλιάσει.

Εκείνη έσπρωξε τα χέρια του μακριά της με δύναμη: " Μην με ακουμπάς. Εσύ φταις για όλα! Αν προσπαθούσες να με ακούσεις όλα θα ήταν διαφορετικά τώρα και ο πατέρας μου δεν θα πέθαινε πιστεύοντας οτι έχει μια ανήθικη κόρη που τον απογοήτευσε. Τι θέλεις τώρα; Φύγε! Εμείς οι δύο έχουμε τελειώσει."

Ο Νικόλας που πρώτη φορά έβλεπε την Ιφιγένεια τόσο εκτός εαυτού, πάγωσε αλλά προσπάθησε και πάλι να της μιλήσει: " Ιφιγένεια καταλαβαίνω οτι πονάς πολύ αλλά άφησέ με να σε βοηθήσω."

Εκείνη γέλασε περιπαιχτικά ενώ τα δάκρυά της μούσκευαν τα μάγουλά της : " Να με βοηθήσεις; Εξαιτίας σου αναγκάστηκα να πω ψέμματα στον πατέρα μου οτι το..." Το πρόσωπό της πάγωσε  όταν σκέφτηκε τι ήταν έτοιμη να του πει. Έκοψε την πρότασή της  και είπε κουρασμένα: " Φύγε, πλέον δεν έχεις καμία συγγένεια με την οικογένειά μου. "

Εκείνος όμως δεν ήταν διατεθειμένος να καταθέσει τα όπλα έτσι εύκολα: " Δεν είναι έτσι. Ακόμη και αν πήραμε διαζύγιο συνεχίζω να ενδιαφέρομαι για εσένα και την οικογένειά σου. Ποτέ δεν θα σταματήσω να σε σκέφτομαι. "